ก่อนออกจากบ้าน หาอะไรให้เขาเล่นจนเพลินแล้วเดินออกจากบ้านโดยไม่ต้องพูดอะไรเลยตอนกลับบ้านก็อย่าให้เอิกเริก ไม่อย่างนั้น เจ้าเหมียวจะกระวนกระวายเวลาที่เราออกจากบ้าน และีรอคอยการกลับมาของเราอย่างใจจดจ่อ ไม่ยอมกิน ไม่ยอมเล่น
5555 ++ เมี๊ยว เมี๊ยวแมวแสนรู้
เอางั้นเลย
อืม.... ยังไม่เคยปล่อยให้มันอยู่ค้างคืนตัวเดียวในบ้านเลยแฮะ เป็นห่วงอ่ะจริงๆมันโอเคใช่ป่าว
น่อยโอเคนะแก แต่มันลูกหมา เอ๊ยลูกแมวไง มันยังไม่มีประสบการณ์ไว้เปรียบเทียบหยั่งคุณนายฝอยทองถ้าถูกปล่อยอยู่บ้านตัวเดียวคงเหงาแน่เลย
ไม่ยอมกินแน่นอน สามวันกลับมาอาหารเม็ดยุบจากถ้วยแค่ครึ่งเดียว พอได้ยินเรามาวิ่งมารอที่ขอบประตูเลย เปิดเข้าไปวิ่งตามพันขานัวเนีย ถีบกระเป๋าเดินทางไปแช่ไว้มุมห้อง โยนตัวลงนอนบนเตียงเพราะเหนื่อยจัด หันขวามา เจอเจ้าเหมียว ดีใจ กระโดดสี่ขา ดึ๋ง ดึ๋ง อยู่ข้างๆ หลายๆ ครั้งเข้า พอเปิดกระเป๋าเดินทางจะจัดของลงกระเป๋า เจ้าเหมียวหย่อนตูดลงกระเป๋า เนียนๆ
เวลานอนต้องมาแตะโดนเราตลอด ขยับหนีรุ้สึกตัวอีกทีตามมาอีกละ เข้าห้องน้ำก็ตามเข้ามา นั่งอึก็ยื่นสองขาหน้ามาแตะที่ตักขอนั่งตัก อาบน้ำก็ตามเข้ามาแล้วไปหลบอยู่มุมไกลสุด เอานั่งในรถก็ปืนมานั่งตักอีก
โอ๊ย ฉลาดเนอะทั้งน่ารักและน่าเอ็นดูเลย
อืมม์ ตอนพาไปฉีดวัคซีนครั้งล่าสุดก็มันหวีดมาก ร้องผวาๆ แล้วก็ปีนขึ้นมาเกาะบนไหล่เราอยู่อย่างนั้น คุยๆ กะหมอ หมอบอกว่า มันกลัวถูกทิ้งคงกลัวจริง ยิ่งโตยิ่งอ้อนเวลาอยู่บ้านเราจะทำอะไรก็ได้ แต่ต้องอยู่ในสายตามันจะคุยโทรศัพท์ นั่งโต๊ะ ทำงาน หรืออาบน้ำ ถ้าไม่นอนหลับ มันจะตามมาอยู่ใกล้ๆเออใช่ แอบเข้ามาในห้องน้ำแล้วก็หลบอยู่มุมที่ไกลที่สุด
ตอนนี้พี่ม้อยเป็นโลกทั้งใบของน่อย
อืมม์ ขนาดกับผู้ชาย เรายังไม่ได้รับเกียรติขนาดนี้เลยเนอะน้องปิ๋ม
สงสารน่อย ...ตอนนี้ มันอ้วนขึ้นรึยังอ่ะม้อย ส่วนไอ้ถุงมันเหมือนโตช้าลง แต่พุงป่องขึ้นจ่ะ
อันนี้นึกภาพออกเวลาเรากลับบ้านตอนค่ำ มันร้องบ่นใหญ่ ยาววววมาก คงทั้งหิว แล้วก็บ่นว่าไปไหนมา ทำไมไม่รีบกลับ หนูเหงานะ หิวจะตายแล้วด้วยไม่รู้เหรอ ฯลฯ ฯลฯ ฯลฯ(อาหารเม็ดที่ให้ไว้ไม่เคยหมดหรอก มันกินเป็นแมวดมจริงๆ)หมาน่อยมันเป็นแมวขี้บ่น ขี้โวยวาย แล้วก็ชอบคุยด้วย เวลาเรามองมัน แล้วพูดอะไรกับมัน มันฟังไม่รู้เรื่องหรอก แต่มันจะพูดตอบน้ำเสียงนี่ โคตรจะออดอ้อนฉอเลาะเลย
เราอยากให้มันอ้วนกว่านี้นะโม่ กระดูกสันหลัง จับดูไม่รู้ว่าเป็นซี่แล้ว (หมอว่าผอมไม่ผอมให้ดูตรงนี้) แต่ตรงหัวไหล่กะสะโพกเนี่ย ยังเป็นรูปกระดูกชั้ดชัด (ไม่ชอบเลย)เราว่ามันไม่ผอมหรอก แต่อยากให้อ้วนกว่านี้ก็ไม่รู้จะทำไงเหมือนกัน หมาน่อยชอบและจะกินแต่อาหารเปียก เราตั้งใจจะเสิร์ฟอาหารเปียกแค่ตอนเย็น ไม่งั้นมันจะไม่ได้กินอาหารเม็ด ไม่ได้ขัดฟันแล้วเราก็จะทิ้งมันไม่ได้ ก็ต้องบังคับกันอย่างนี้แต่ถึงไม่อ้วนสักที่ เราว่าขนมันสวยขึ้นนะเมื่อวานนี้จับอาบน้ำอีกหน นานกว่าเดิม ตอนแรกก็เหมือนจะเพลินๆ กะน้ำอุ่้น (รอบนี้ใจกล้าเปิดผักบัวเล้ย)ปรากฏเคลิ้มไปสักพักชีตั้งตัวได้ เลยโดนมา 1 แควกคราวนี้็เหมือนจะชินมากขึ้นกะเสียงไดร์เป่าผมแต่สวนสะอาดขนฟูอยู่ได้สักชั่วโมง คุณเธอก็ลงไปนอนเล่นในกระบะทรายซะงั้นตอนนี้ตัวโตจนมุดใต้ตู้ไม่ได้แล้วจ้า
พี่ถุงกะน้องน่อยนี่น้ำเสียงเหมือนกันเลย ครวญครางออดอ้อนจริงๆ 555วันแรกที่เรากลับมาบ้าน (หลังที่น่อยไปอยู่กะม้อยแล้วอ่ะนะ) เราได้ยินเสียงมัน เราต้องรีบไปประคบประหงมเลยเพราะร้องเหมือนจะแย่แล้วอ่ะ มีสะอื้นอีกต่างหาก -_-')
อยากเจอเจ้านี่มั่งจังแฮะ
หุ้ย...อ้อนมาก
เออโม่ เมื่อวานนี้เริ่มใส่บังเหียนให้มันละลดไซส์มาที่ขนาดเล็กสุดแต่ก็ยังใหญ่หลวมโครกอยู่พามันเดินออกไปทิ้งขยะแค่ระยะทางสั้นๆ กะว่าให้มันค่อยๆ ชินกับการจูงบังเหียน แล้วเดี๋ยวจะพาลงเดินข้างล่างใส่ให้ใหม่ๆ มันตลกมาก เอาแต่ล้มตัวลงนอน ไม่ยอมยืนและเดินตามแรงลากเราเลยแกล้งลากมันไปทั้งๆ ที่นอนอยู่อย่างนั้นตั้งนานกะจะสอนให้รู้ว่า ถ้ายอมใส่บังเหียนจะได้ออกไปเที่ยวล่ะ
แมวตัวอื่นก็เป็นเหมือนกัน...ต้องใจแข็งหน่อยนะม้อย (สู้ๆ)เมื่อวาน เราก็อาบน้ำให้ถุงทองอีกที แต่ก็เหมือนน่อย คืออีนี่ลงไปกลิ้งใต้ท้องรถ หัวหูมีน้ำมันเครื่องติดดำเลยแถมใจกล้า อาบให้อีโมจิด้วย...เกือบโดนเล็บเหมือนกันอ่ะ
อุ้ย ถ้าโม่อาบให้โมจิได้ และมันยอมรับการอาบด้วย ต้องขอยกย่องมากทั้งคนและแมวเลยนะเราว่าเราพบว่ามันคือความสุขอย่างนึงเหมือนกันนะ อาบน้ำให้หมาน่อยเนี่ยได้ค่อยๆ ถูแชมพูไปให้ทั่วๆ เสร็จแล้วมันก็ยอมให้ห่อตัว ได้เช็ดตัวแรงๆ แล้วก็เห็นขนมันสะอาด ฟู หอม (แม้จะแป๊บเดียวก็ตาม)
ใช่เลย (^_____^)"
พฤติกรรมเหมือนเลตอนเด็ก
..เลกลัวแม่ทิ้ง
ต้องเจอ รุ่นลูกโตแล้วท่าเหมียวทำเมิน เวลาออกจากบ้านทำเป็นไม่มองเราซะงั้น :)
แรกๆ เรากลัวถ้าไม่ได้เจอกันนานๆ แล้วมันจะลืมเราตอนนี้ไม่แน่ใจว่ากลัวมันลืมหรือกลัวมันไม่รักมากกว่ากัน
:)
ก่อนออกจากบ้าน หาอะไรให้เขาเล่นจนเพลินแล้วเดินออกจากบ้านโดยไม่ต้องพูดอะไรเลย
ตอบลบตอนกลับบ้านก็อย่าให้เอิกเริก ไม่อย่างนั้น เจ้าเหมียวจะกระวนกระวายเวลาที่เราออกจากบ้าน และีรอคอยการกลับมาของเราอย่างใจจดจ่อ ไม่ยอมกิน ไม่ยอมเล่น
5555 ++ เมี๊ยว เมี๊ยว
ตอบลบแมวแสนรู้
ตอบลบเอางั้นเลย
อืม.... ยังไม่เคยปล่อยให้มันอยู่ค้างคืนตัวเดียวในบ้านเลยแฮะ เป็นห่วงอ่ะ
ตอบลบจริงๆมันโอเคใช่ป่าว
น่อยโอเคนะแก แต่มันลูกหมา เอ๊ยลูกแมวไง มันยังไม่มีประสบการณ์ไว้เปรียบเทียบ
ตอบลบหยั่งคุณนายฝอยทองถ้าถูกปล่อยอยู่บ้านตัวเดียวคงเหงาแน่เลย
ไม่ยอมกินแน่นอน สามวันกลับมาอาหารเม็ดยุบจากถ้วยแค่ครึ่งเดียว พอได้ยินเรามาวิ่งมารอที่ขอบประตูเลย เปิดเข้าไปวิ่งตามพันขานัวเนีย ถีบกระเป๋าเดินทางไปแช่ไว้มุมห้อง โยนตัวลงนอนบนเตียงเพราะเหนื่อยจัด หันขวามา เจอเจ้าเหมียว ดีใจ กระโดดสี่ขา ดึ๋ง ดึ๋ง อยู่ข้างๆ
ตอบลบหลายๆ ครั้งเข้า พอเปิดกระเป๋าเดินทางจะจัดของลงกระเป๋า เจ้าเหมียวหย่อนตูดลงกระเป๋า เนียนๆ
เวลานอนต้องมาแตะโดนเราตลอด ขยับหนีรุ้สึกตัวอีกทีตามมาอีกละ เข้าห้องน้ำก็ตามเข้ามา นั่งอึก็ยื่นสองขาหน้ามาแตะที่ตักขอนั่งตัก อาบน้ำก็ตามเข้ามาแล้วไปหลบอยู่มุมไกลสุด เอานั่งในรถก็ปืนมานั่งตักอีก
ตอบลบโอ๊ย ฉลาดเนอะ
ตอบลบทั้งน่ารักและน่าเอ็นดูเลย
อืมม์ ตอนพาไปฉีดวัคซีนครั้งล่าสุดก็มันหวีดมาก
ตอบลบร้องผวาๆ แล้วก็ปีนขึ้นมาเกาะบนไหล่เราอยู่อย่างนั้น
คุยๆ กะหมอ หมอบอกว่า มันกลัวถูกทิ้ง
คงกลัวจริง ยิ่งโตยิ่งอ้อน
เวลาอยู่บ้านเราจะทำอะไรก็ได้ แต่ต้องอยู่ในสายตามัน
จะคุยโทรศัพท์ นั่งโต๊ะ ทำงาน หรืออาบน้ำ ถ้าไม่นอนหลับ มันจะตามมาอยู่ใกล้ๆ
เออใช่ แอบเข้ามาในห้องน้ำแล้วก็หลบอยู่มุมที่ไกลที่สุด
ตอนนี้พี่ม้อยเป็นโลกทั้งใบของน่อย
ตอบลบอืมม์
ตอบลบขนาดกับผู้ชาย เรายังไม่ได้รับเกียรติขนาดนี้เลยเนอะน้องปิ๋ม
สงสารน่อย ...
ตอบลบตอนนี้ มันอ้วนขึ้นรึยังอ่ะม้อย ส่วนไอ้ถุงมันเหมือนโตช้าลง แต่พุงป่องขึ้นจ่ะ
อันนี้นึกภาพออก
ตอบลบเวลาเรากลับบ้านตอนค่ำ มันร้องบ่นใหญ่ ยาววววมาก
คงทั้งหิว แล้วก็บ่นว่าไปไหนมา ทำไมไม่รีบกลับ หนูเหงานะ หิวจะตายแล้วด้วยไม่รู้เหรอ ฯลฯ ฯลฯ ฯลฯ
(อาหารเม็ดที่ให้ไว้ไม่เคยหมดหรอก มันกินเป็นแมวดมจริงๆ)
หมาน่อยมันเป็นแมวขี้บ่น ขี้โวยวาย แล้วก็ชอบคุยด้วย เวลาเรามองมัน แล้วพูดอะไรกับมัน มันฟังไม่รู้เรื่องหรอก แต่มันจะพูดตอบ
น้ำเสียงนี่ โคตรจะออดอ้อนฉอเลาะเลย
เราอยากให้มันอ้วนกว่านี้นะโม่
ตอบลบกระดูกสันหลัง จับดูไม่รู้ว่าเป็นซี่แล้ว (หมอว่าผอมไม่ผอมให้ดูตรงนี้) แต่ตรงหัวไหล่กะสะโพกเนี่ย ยังเป็นรูปกระดูกชั้ดชัด (ไม่ชอบเลย)
เราว่ามันไม่ผอมหรอก แต่อยากให้อ้วนกว่านี้
ก็ไม่รู้จะทำไงเหมือนกัน หมาน่อยชอบและจะกินแต่อาหารเปียก
เราตั้งใจจะเสิร์ฟอาหารเปียกแค่ตอนเย็น ไม่งั้นมันจะไม่ได้กินอาหารเม็ด ไม่ได้ขัดฟัน
แล้วเราก็จะทิ้งมันไม่ได้ ก็ต้องบังคับกันอย่างนี้
แต่ถึงไม่อ้วนสักที่ เราว่าขนมันสวยขึ้นนะ
เมื่อวานนี้จับอาบน้ำอีกหน นานกว่าเดิม ตอนแรกก็เหมือนจะเพลินๆ กะน้ำอุ่้น (รอบนี้ใจกล้าเปิดผักบัวเล้ย)
ปรากฏเคลิ้มไปสักพักชีตั้งตัวได้ เลยโดนมา 1 แควก
คราวนี้็เหมือนจะชินมากขึ้นกะเสียงไดร์เป่าผม
แต่สวนสะอาดขนฟูอยู่ได้สักชั่วโมง คุณเธอก็ลงไปนอนเล่นในกระบะทรายซะงั้น
ตอนนี้ตัวโตจนมุดใต้ตู้ไม่ได้แล้วจ้า
พี่ถุงกะน้องน่อยนี่น้ำเสียงเหมือนกันเลย ครวญครางออดอ้อนจริงๆ 555
ตอบลบวันแรกที่เรากลับมาบ้าน (หลังที่น่อยไปอยู่กะม้อยแล้วอ่ะนะ) เราได้ยินเสียงมัน เราต้องรีบไปประคบประหงมเลยเพราะร้องเหมือนจะแย่แล้วอ่ะ มีสะอื้นอีกต่างหาก -_-')
อยากเจอเจ้านี่มั่งจังแฮะ
ตอบลบหุ้ย...อ้อนมาก
ตอบลบเออโม่ เมื่อวานนี้เริ่มใส่บังเหียนให้มันละ
ตอบลบลดไซส์มาที่ขนาดเล็กสุดแต่ก็ยังใหญ่หลวมโครกอยู่
พามันเดินออกไปทิ้งขยะแค่ระยะทางสั้นๆ
กะว่าให้มันค่อยๆ ชินกับการจูงบังเหียน แล้วเดี๋ยวจะพาลงเดินข้างล่าง
ใส่ให้ใหม่ๆ มันตลกมาก เอาแต่ล้มตัวลงนอน ไม่ยอมยืนและเดินตามแรงลาก
เราเลยแกล้งลากมันไปทั้งๆ ที่นอนอยู่อย่างนั้นตั้งนาน
กะจะสอนให้รู้ว่า ถ้ายอมใส่บังเหียนจะได้ออกไปเที่ยวล่ะ
แมวตัวอื่นก็เป็นเหมือนกัน...ต้องใจแข็งหน่อยนะม้อย (สู้ๆ)
ตอบลบเมื่อวาน เราก็อาบน้ำให้ถุงทองอีกที แต่ก็เหมือนน่อย คืออีนี่ลงไปกลิ้งใต้ท้องรถ หัวหูมีน้ำมันเครื่องติดดำเลย
แถมใจกล้า อาบให้อีโมจิด้วย...เกือบโดนเล็บเหมือนกันอ่ะ
อุ้ย ถ้าโม่อาบให้โมจิได้ และมันยอมรับการอาบด้วย ต้องขอยกย่องมากทั้งคนและแมวเลยนะ
ตอบลบเราว่าเราพบว่ามันคือความสุขอย่างนึงเหมือนกันนะ อาบน้ำให้หมาน่อยเนี่ย
ได้ค่อยๆ ถูแชมพูไปให้ทั่วๆ เสร็จแล้วมันก็ยอมให้ห่อตัว
ได้เช็ดตัวแรงๆ แล้วก็เห็นขนมันสะอาด ฟู หอม (แม้จะแป๊บเดียวก็ตาม)
ใช่เลย (^_____^)"
ตอบลบพฤติกรรมเหมือนเลตอนเด็ก
ตอบลบ..เลกลัวแม่ทิ้ง
ตอบลบต้องเจอ รุ่นลูกโตแล้ว
ตอบลบท่าเหมียวทำเมิน
เวลาออกจากบ้าน
ทำเป็นไม่มองเราซะงั้น :)
แรกๆ เรากลัวถ้าไม่ได้เจอกันนานๆ แล้วมันจะลืมเรา
ตอบลบตอนนี้ไม่แน่ใจว่ากลัวมันลืมหรือกลัวมันไม่รักมากกว่ากัน
:)
ตอบลบ