เหอ ?...ทำไม แกจะมาคิดลาออกจากงาน เอาตอนที่แก่ป่านนี้..?ทำไม แกคิดจะไปโบกรถเที่ยว เอาตอนที่แก่ป่านนี้..?
อืมมม์....ออกแนว "แกมา(สนใจไยดีอะไรกับชั้น)เอาป่านนี้?" มากกว่าอะพี่
คำพูดนี้มาพร้อมความหงุดหงิดรึเปล่าม้อย?
อ้อ...
ป่าวนาโม่
เรื่องบางเรื่องไม่ช้าไปที่จะทำจะไปเที่ยวจะเปลี่ยนงานจะเลิกทนกับความสัมพันธ์ฺพี่ป๊อกจะเปลี่ยนงานหรอคะเป็นครูสิ ท่าจะดีนะโรงเรียนรุ่งอรุณเด็กไปไหม?
งั้นเป็นนิมิตหมายที่ดี :)
ประมาณว่า " เธอมา เมื่อทุกอย่างสายเกินไป " ???
...สายเกินไป?ก็ไม่เชิงนะตัวเองแต่แบบว่า ..ก่อนหน้านี้ชั้นก็ว่างๆ เหงาๆ จนๆ (กว่านี้อีก)ทำไมแกไม่สนใจจะดูแลวะ?อย่างนี้มากกว่า
เด๋วไปนั่งคุยกันตอนทานหอยทอด :)
เป็นดากานดาเหรอ
แต่คนละอารมณ์กะดากานดานะเพราะว่ายัยดากานดามีใจให้ไข่ย้อยจริงๆ เค้าก็รอไข่ย้อยมาบอกอย่างนี้(แต่ซวยที่พูดไม่ถูกใจไข่ย้อย-หรือไข่ย้อยไม่เข้าใจดากานดาไม่รุ)ส่วนชั้นน่ะ เลิกรอมาพักใหญ่แล้ว(ไม่รู้จะให้รอกันไปถึงไหน)
แหม จะพูดประโยคนี้มันก็ต้องเคยมีใจกันมาก่อนแหละย่ะอยู่ที่ว่า ณ ปัจจุบัน ยังมีใจอยู่รึเปล่า (อาจพูดด้วยความสะใจ 555)
มีจัย ...แต่ไม่มีเงิล
ฮิ ฮิปล.แต่ว่าเวลาได้พูดอะไรแบบนี้มันสะใจดีนะฮะ
ชั้นไม่นะ ชั้นรู้สึกลำบากใจมากกว่าไม่อยากให้มีใครเสียใจอีก (ก็เสียใจกันมามากแล้วอะนะ)
รุ่งอรุณนี่ น่าจะนอกระบบนะคะพี่
คือถ้าต้องเจอระบบอาวุโส ครูแก่ๆ ชี้นิ้วสั่ง ครูใหม่ๆ ต้องทำงานเป็นทาสต้องทำงานเอกสารประเมิน มากกว่าเตรียมการสอน ผมก็ไม่เอาด้วยหรอกมากกว่านั้น คือ โดยส่วนตัวแล้ว ผมก็ไม่ถูกชะตากับโรงเรียนทางเลือกเหมือนกัน ไม่ชอบลูกหลานคนรวยๆ บางคนที่นิสัยเสียด้วยอันนี้ก็ไม่ได้หมายถึง โรงเรียนรุ่งอรุณ นะครับ
...ม้อยคิดว่า สิ่งสำคัญที่สุดสำหรับครู ก็คือนักเรียนซะอีก
สงสัยจะฝันหวานไปหน่อย
ลองมาที่เพลินพัฒนามั๊ยพี่เห็นครูที่นี่เค้าก็มีความสุขกันดี (ไม่รุคิดไปเองป่าว)
no money no honey
มาช้ายังดีกว่าไม่มาว่ามะ
เรื่องบางเรื่อง มันต้องมาให้ถูกจังหวะว่ะแก
ว่ากันตามความเป็นจริงที่ผมเจอมานะ...สิ่งที่สำคัญที่สุดสำหรับอาจารย์ ควรจะป็นนักศึกษา..ใช่ครับ หลักการมันควรจะเป็นอย่างนั้นอาจารย์ควรให้ความรู้ ให้แนวคิด ทำให้นักศึกษาได้ความรู้ เกิดความคิดที่ดี เป็นคนดีของสังคมแต่ที่ผมไปเจอมาที่คณะแห่งหนึ่งในมหาวิทยาลัยเชียงใหม่ ก็คือ.. อาจารย์ในสาขาวิชาที่ผมเข้าไปทำงาน เขาไม่สนใจเรื่องนี้กันเลยเขาสนใจกันแต่เรื่อง ร่างหลักสูตรหาเงินเข้าสาขาวิชา มีการคำนวนกำไร ขาดทุนกันตลอด หัวหน้าสาขาวิชากดเครื่องคิดเลขทุกครั้งที่ประชุมในวันศุกร์เรื่องนี้ทำให้ อ.ประมวล เพ็งจันทร์ ลาออกรองลงมาก็คือเรื่องการทำประเมิน ทำกันอยู่นั่น 3-4 เดือน จนไม่มีเวลาเตรียมการสอนพอขี้เกียจทำ ก็โยนให้อาจารย์ใหม่ มันทำไปส่วนภาระอื่นๆ เช่น กิจกรรมนักศึกษา ก็โยนมาให้ไอ้อาจารย์ใหม่หน้าโง่ มันทำไปนักศึกษาจะว๊ากน้องจนถึง 3 ทุ่ม ก็ต้องไปคุมนักศึกษาจะทำน้ำผลไม้ขาย จนดึกดื่น ก็ต้องไปคุมนักศึกษาจัดกิจกรรมเดินแฟชั่น จัดงานวัดใน มช. ก็ต้องไปคุมนักศึกษาออกค่าย ก็ต้องไปคุม ส่วนอาจารย์แก่ๆ เก๋าเกมส์ ก็ไปเที่ยวต่างประเทศพอผมพลาดอะไรมา..แม่ง..เอาตาย
ต่ออีกหน่อย..ล่าสุด ผมไปช่วยมูลนิธิโลกสีเขียว อบรมเด็กเด็กมากัน 6 โรงเรียน มีโรงเรียนหนึ่งเป็นโรงเรียนสองภาษา เป็นโรงเรียนลูกคนมีตังค์เด็กบางคนในนั้น มารยาทเลว..เป็นเด็กผู้หญิงด้วยนะ แต่ผมขอไม่บอกว่าเลวยังไงเห็นอย่างนี้แล้ว ถ้าเป็นครูที่มองโลกในแง่ดี ก็อยากจะเปลี่ยนพฤติกรรมเด็กแต่บังเอิญว่า ผมมันมองโลกในแง่ร้าย ผมเห็นว่า เด็กพวกนี้อยู่ในโครงสร้างที่ได้เปรียบเด็กอื่นๆ ในสังคม ก็เลยเหยียบหัวคนอื่นๆ ที่มีเงินน้อยกว่า ด้อยกว่าขึ้นไป โดยไม่รู้ตัวเพราะฉะนั้น จะปรับพฤติกรรมเด็กได้ ต้องแก้ที่โครงสร้างทางสังคมด้วย ซึ่งเป็นเรื่องที่ยากมาก ต้องเริ่มตั้งแต่พ่อแม่เด็กนั่นเลย เพราะลำพังแค่ครูเพี้ยนๆ คนเดียวที่ถูกเตะขัดขาตลอดเวลา มันทำอะไรไม่ได้มากหรอกครับ
อืมม์ อ่านเรื่องพี่ป๊อกแล้วนึกออก ว่าถ้าเป็นพี่ป๊อก จะรู้สึกหนักอกขนาดไหนแต่ว่าถ้าพี่ลองสมมติว่าพี่ไม่ได้เป็นพี่ จะเป็นเจ้าชายน้อย โมโม่ กะทิ โคนัน หรืออะไรก็ได้พี่อาจจมองเรื่องพวกนี้จากอีกมุม คิดถึงมันจากอีกอย่าง และัในที่สุด เรื่องมันอาจจะไม่หนักอกขนาดนี้ก็ได้นะคะไม่รู้สินะ ม้อยน่ะเป็นคนหนึ่งที่เกลียดเด็ก ยิ่งเด็กร้ายๆ เสียๆ เพราะพ่อแม่ตามใจเนี่ย (อย่าให้ชั้นได้เจอเชียว)แต่มีครั้งนึงตอนยังเป็นวัยรุ่น ตอนนั้นน้องชายม้อยกำลังร้ายเลยน้าม้อย (แม่ลูก 2 กับแม่บุญธรรมของลูกอีก 1)น้าม้อยพูดถึงน้องๆ คือทั้งน้องม้อยจริงๆ และน้องม้อยที่เป็นลูกของน้าว่าเด็กเหมือนผ้าขาวม้อยมาคิดดู มันเป็นอย่างนั้นจริงๆ นะพี่คนเราทุกคน เิกิดมาก็บริสุทธิ์สะอาดเหมือนผ้าขาวทั้งนั้นเมื่อเค้ามาเจอเราตอนถูกป้ายสีไปบ้างถ้าเรายังป้ายสีใส่เค้าอีก กว่าจะโตเป็นผู้ใหญ่ เค้าคงมอมจนแก้ไม่ไหวแล้วมั้งเด็กคือวันพรุ่งนี้ ม้อยเชื่องั้นนะคะ
แล้วคนเลี้ยงเด็ก ก็คือผู้ใหญ่นี่แหละ
เห็นด้วยครับ..ตอนผมอยู่ที่ มช.น่าแปลกมากว่า มีนักศึกษาเข้ามาคุยกับผมหลายคนจำนวนหนึ่งจะเป็นนักศึกษาที่เคยถูกอาจารย์สองคน (ที่ผมระบุชื่อไว้..นั่นแหละ) ด่าอย่างหยาบคาย สาดเสียเทเสียพูดง่ายๆ ว่าเป็นพวก "เด็กเลว" ในสายตาอาจารย์ทั้งสองคนนั้นครับเด็กพวกนี้ ชอบมาเล่าปัญหาของตัวเองให้ผมฟัง บางคนเล่าไป ร้องไห้ไปด้วยพวกนี้เขารู้สึกกดดันมาก ทุกข์มาก เพราะไม่มีใครรับฟังปัญหาของเขาเลย พฤติกรรม "เลวๆ" ที่พวกเขาถูกอาจารย์สองคนนั้นด่า บางทีก็เกิดขึ้นเพราะความจำเป็น หรือความทุกข์ ของพวกเขา ซึ่งไม่มีใครมาช่วยแก้หลักๆ แล้ว พฤติกรรมเลวๆ ที่ว่านี้ ก็คือ ขาดเรียน มาสาย คะแนนต่ำ ไม่เข้าร่วมกิจกรรมของสาขาวิชาแต่ไม่มีใครถามเขาเลยว่า ทำไม ? เพราะอะไร ? มีอะไรที่ต้องการให้ช่วยบ้างไหม ?หลายคนในกลุ่มนี้ ต้องเรียนไปด้วย ทำงานไปด้วย เพราะที่บ้านจนเพราะฉะนั้น ก็จะไม่มีเวลามาร่วมกิจกรรมของสาขาวิชา และบางครั้งก็ต้องใช้เวลาเรียนไปทำงานด้วยส่วนเด็กอีกจำนวนหนึ่งที่เป็น "เด็กดี" ในสายตาของอาจารย์ทั้งสองคนก็จะเป็นพวกเข้าเรียนสม่ำเสมอ ประจบอาจารย์ (เลีย) เป็น ไปไหนก็ซื้อข้าวของ ซื้อขนมมาให้อาจารย์ เพราะที่บ้านมีตังค์ รวย หลายคนขับรถยนต์มาเรียนหนังสือพวกนี้ก็จะกลายเป็นลูกรักของอาจารย์ คะแนนสอบก็ดีกว่า ทำอะไรก็ดีไปหมดที่แย่ก็คือ พวกนี้กลายเป็นตัวเปรียบเทียบกับกลุ่มแรกไปโดยปริยายแล้วเวลาที่อาจารย์สองคนนั้น เขาบ่น ด่านักศึกษาเลว พวกกลุ่มหลังนี้ก็จะช่วยซ้ำ ด้วยการพูดประมาณว่า "ใช่ค่ะอาจารย์ พวกนี้ไม่ดีค่ะ แย่มากเลยค่ะ" เพื่อเอาใจอาจารย์ทั้งสองเพราะฉะนั้น ก็ไม่ใช่เรื่องแปลกเลย ที่ผมจะไม่พอใจเด็กกลุ่มหลังนี้ผมมองเห็นปัญหานี้ผมพยายามแก้ปัญหาแล้ว แต่ผมถูกเล่นงานครับผมเลียใครไม่เป็น อยากจะพูด เขาก็ไม่เปิดโอกาสให้พูดครั้งหนึ่ง ผมยังพูดไม่ทันเสร็จ ก็ถูกด่าสวนกลับมาอย่างหยาบคายเมื่อรวมกับปัญหาอื่นๆ แล้วสุดท้าย..เขาก็ไม่เอาผมไว้
แล้วนักศึกษาที่เป็นประเภทกลางๆ ล่ะค่ะเรียนธรรมดา ไม่รวยไม่จนเค้าคิดเห็นกันยังไง
เออ ตอนเรียนไม่หนิดกะอาจารย์เลยหนิดกะรุ่นพี่และเพื่อนมากกว่า
พวกนี้จะเรื่อยๆ จืดๆ ประมาณว่า ความชั่วไม่มี ความดีไม่ปรากฏมาร่วมกิจกรรมสาขาวิชาสม่ำเสมอ ไม่ขาดเรียน ไม่มาสาย เกรดก็กลางๆ แต่พวกนี้จะไม่เด่น อาจารย์จะมองไม่เห็นคุณค่าอะไรมากนัก ถ้าเทียบกับกลุ่มลูกรักเรียนจบไปแล้ว ก็จะเป็นกลุ่มที่ถูกลืมแต่พวกกลางๆ นี้จะเอาตัวรอดได้
ผมไม่คิดที่จะกลับไปสอนหนังสือในระบบอีกแล้วครับ ถึงแม้ว่าจะเป็นโรงเรียนทางเลือกก็ตามผมขอเป็นวิทยากร เป็นอาจารย์พิเศษ อย่างทุกวันนี้ สบายใจกว่าเยอะ
เมื่อสมัยก่อนโดนว๊ากจนเที่ยงคืน ไม่เห็นมีอาจารย์มาคุมเลยพวกผู้ชายเห็นว่าว๊ากกันถึงเช้า ก็อยู่กันเองพี่พี่น้อง ๆ พอเป็นพี่ มาว๊ากน้องมั่ง ก็ไม่มีอาจารย์มาคุมเหมือนกันถือว่าพัฒนานะคะเนี่ย
(แอบ)อยากรู้ว่าเลวยังไง??
ต้องเริ่มที่พ่อแม่ เริ่มกันที่บ้านก่อนละค่ะพี่ ถูกต้องแต่มันก็ติดที่ว่า คนเป็นพ่อแม่เค้าก็ยังคิดไม่ได้อ่ะสิ คือพ่อแม่น่ะมีปัญหา ลูกก็เลยมีปัญหาที่จริงพี่ป๊อกน่าจะมาเป็นครูอนุบาลนะคะ คือเริ่มสเต็ปแรกของชีวิตเลยเราสามารถใส่อะไรดีดี ลงไปได้ แก้ไขก็ง่าย พอเด็กโตแล้วจะเริ่มกวนตีน ไม่น่ารักแล้ว ทำให้เรามีนำ้โหได้ง่ายปกติเป็นคนเกลียดเด็กเหมือนกันค่ะ เกลียดเด็กทุกประเภทไม่ว่าจะน่ารักขนาดไหนก็ไม่ชอบแต่พอมีลูก...ความคิดมันเปลี่ยนค่ะ คือก็ไม่ได้ว่าชอบเด็กซะทีเดียว แต่ก็มองว่าเด็กเค้าไร้เดียงสา มองด้วยความเข้าใจ ก็โกรธไม่ลงน่ะค่ะเค้าเป็นผ้าขาวอย่างที่ม้อยบอกจริงค่ะ เพราะงั้นถ้าเค้าจะนิสัยไม่ดี ไม่มีมารยาทหรืออะไรก็แล้วแต่ต้องโทษผู้ใหญ่ที่เลี้ยงดูเค้ามาน่ะแหละค่ะที่ว่าพ่อแม่ไม่สั่งสอนนี่ใช่เลยเอ....หรือว่าพี่ป๊อกควรมีลูกดูซักคน???
ม้าน้อยว่าเลร้ายมะ???
ฝากบอกแม่เลว่า ถึง(เล)ร้าย(ม้าน้อย)ก็รักคำตอบ: ร้ายไม่ใช่เล่น
อ่านตอนแรกนึกถึงหนังเรื่องนั้นเหมือนกัน
อือ ตอนแรกก็คิดถึงหนังเรื่องนั้นแหละ
เหอ ?
ตอบลบ...
ทำไม แกจะมาคิดลาออกจากงาน เอาตอนที่แก่ป่านนี้..?
ทำไม แกคิดจะไปโบกรถเที่ยว เอาตอนที่แก่ป่านนี้..?
อืมมม์
ตอบลบ....
ออกแนว "แกมา(สนใจไยดีอะไรกับชั้น)เอาป่านนี้?" มากกว่าอะพี่
คำพูดนี้มาพร้อมความหงุดหงิดรึเปล่าม้อย?
ตอบลบอ้อ...
ตอบลบป่าวนาโม่
ตอบลบเรื่องบางเรื่องไม่ช้าไปที่จะทำ
ตอบลบจะไปเที่ยว
จะเปลี่ยนงาน
จะเลิกทนกับความสัมพันธ์ฺ
พี่ป๊อกจะเปลี่ยนงานหรอคะ
เป็นครูสิ ท่าจะดีนะ
โรงเรียนรุ่งอรุณเด็กไปไหม?
งั้นเป็นนิมิตหมายที่ดี :)
ตอบลบประมาณว่า " เธอมา เมื่อทุกอย่างสายเกินไป " ???
ตอบลบ...สายเกินไป?
ตอบลบก็ไม่เชิงนะตัวเอง
แต่แบบว่า
..ก่อนหน้านี้ชั้นก็ว่างๆ เหงาๆ จนๆ (กว่านี้อีก)
ทำไมแกไม่สนใจจะดูแลวะ?
อย่างนี้มากกว่า
เด๋วไปนั่งคุยกันตอนทานหอยทอด :)
ตอบลบเป็นดากานดาเหรอ
ตอบลบแต่คนละอารมณ์กะดากานดานะ
ตอบลบเพราะว่ายัยดากานดามีใจให้ไข่ย้อย
จริงๆ เค้าก็รอไข่ย้อยมาบอกอย่างนี้
(แต่ซวยที่พูดไม่ถูกใจไข่ย้อย-หรือไข่ย้อยไม่เข้าใจดากานดาไม่รุ)
ส่วนชั้นน่ะ เลิกรอมาพักใหญ่แล้ว
(ไม่รู้จะให้รอกันไปถึงไหน)
แหม จะพูดประโยคนี้มันก็ต้องเคยมีใจกันมาก่อนแหละย่ะ
ตอบลบอยู่ที่ว่า ณ ปัจจุบัน ยังมีใจอยู่รึเปล่า (อาจพูดด้วยความสะใจ 555)
มีจัย
ตอบลบ...แต่ไม่มีเงิล
ฮิ ฮิ
ตอบลบปล.แต่ว่าเวลาได้พูดอะไรแบบนี้มันสะใจดีนะฮะ
ชั้นไม่นะ
ตอบลบชั้นรู้สึกลำบากใจมากกว่า
ไม่อยากให้มีใครเสียใจอีก
(ก็เสียใจกันมามากแล้วอะนะ)
รุ่งอรุณนี่ น่าจะนอกระบบนะคะพี่
ตอบลบคือถ้าต้องเจอระบบอาวุโส ครูแก่ๆ ชี้นิ้วสั่ง ครูใหม่ๆ ต้องทำงานเป็นทาส
ตอบลบต้องทำงานเอกสารประเมิน มากกว่าเตรียมการสอน ผมก็ไม่เอาด้วยหรอก
มากกว่านั้น คือ โดยส่วนตัวแล้ว ผมก็ไม่ถูกชะตากับโรงเรียนทางเลือกเหมือนกัน
ไม่ชอบลูกหลานคนรวยๆ บางคนที่นิสัยเสียด้วย
อันนี้ก็ไม่ได้หมายถึง โรงเรียนรุ่งอรุณ นะครับ
...ม้อยคิดว่า สิ่งสำคัญที่สุดสำหรับครู ก็คือนักเรียนซะอีก
ตอบลบสงสัยจะฝันหวานไปหน่อย
ตอบลบลองมาที่เพลินพัฒนามั๊ยพี่
ตอบลบเห็นครูที่นี่เค้าก็มีความสุขกันดี (ไม่รุคิดไปเองป่าว)
ลองมาที่เพลินพัฒนามั๊ยพี่
ตอบลบเห็นครูที่นี่เค้าก็มีความสุขกันดี (ไม่รุคิดไปเองป่าว)
no money no honey
ตอบลบมาช้ายังดีกว่าไม่มา
ตอบลบว่ามะ
เรื่องบางเรื่อง มันต้องมาให้ถูกจังหวะว่ะแก
ตอบลบว่ากันตามความเป็นจริงที่ผมเจอมานะ...
ตอบลบสิ่งที่สำคัญที่สุดสำหรับอาจารย์ ควรจะป็นนักศึกษา..ใช่ครับ หลักการมันควรจะเป็นอย่างนั้น
อาจารย์ควรให้ความรู้ ให้แนวคิด ทำให้นักศึกษาได้ความรู้ เกิดความคิดที่ดี เป็นคนดีของสังคม
แต่ที่ผมไปเจอมาที่คณะแห่งหนึ่งในมหาวิทยาลัยเชียงใหม่ ก็คือ..
อาจารย์ในสาขาวิชาที่ผมเข้าไปทำงาน เขาไม่สนใจเรื่องนี้กันเลย
เขาสนใจกันแต่เรื่อง ร่างหลักสูตรหาเงินเข้าสาขาวิชา
มีการคำนวนกำไร ขาดทุนกันตลอด
หัวหน้าสาขาวิชากดเครื่องคิดเลขทุกครั้งที่ประชุมในวันศุกร์
เรื่องนี้ทำให้ อ.ประมวล เพ็งจันทร์ ลาออก
รองลงมาก็คือเรื่องการทำประเมิน ทำกันอยู่นั่น 3-4 เดือน จนไม่มีเวลาเตรียมการสอน
พอขี้เกียจทำ ก็โยนให้อาจารย์ใหม่ มันทำไป
ส่วนภาระอื่นๆ เช่น กิจกรรมนักศึกษา ก็โยนมาให้ไอ้อาจารย์ใหม่หน้าโง่ มันทำไป
นักศึกษาจะว๊ากน้องจนถึง 3 ทุ่ม ก็ต้องไปคุม
นักศึกษาจะทำน้ำผลไม้ขาย จนดึกดื่น ก็ต้องไปคุม
นักศึกษาจัดกิจกรรมเดินแฟชั่น จัดงานวัดใน มช. ก็ต้องไปคุม
นักศึกษาออกค่าย ก็ต้องไปคุม ส่วนอาจารย์แก่ๆ เก๋าเกมส์ ก็ไปเที่ยวต่างประเทศ
พอผมพลาดอะไรมา..แม่ง..เอาตาย
ต่ออีกหน่อย..
ตอบลบล่าสุด ผมไปช่วยมูลนิธิโลกสีเขียว อบรมเด็ก
เด็กมากัน 6 โรงเรียน มีโรงเรียนหนึ่งเป็นโรงเรียนสองภาษา เป็นโรงเรียนลูกคนมีตังค์
เด็กบางคนในนั้น มารยาทเลว..เป็นเด็กผู้หญิงด้วยนะ แต่ผมขอไม่บอกว่าเลวยังไง
เห็นอย่างนี้แล้ว ถ้าเป็นครูที่มองโลกในแง่ดี ก็อยากจะเปลี่ยนพฤติกรรมเด็ก
แต่บังเอิญว่า ผมมันมองโลกในแง่ร้าย
ผมเห็นว่า เด็กพวกนี้อยู่ในโครงสร้างที่ได้เปรียบเด็กอื่นๆ ในสังคม ก็เลยเหยียบหัวคนอื่นๆ ที่มีเงินน้อยกว่า ด้อยกว่าขึ้นไป โดยไม่รู้ตัว
เพราะฉะนั้น จะปรับพฤติกรรมเด็กได้ ต้องแก้ที่โครงสร้างทางสังคมด้วย ซึ่งเป็นเรื่องที่ยากมาก ต้องเริ่มตั้งแต่พ่อแม่เด็กนั่นเลย
เพราะลำพังแค่ครูเพี้ยนๆ คนเดียวที่ถูกเตะขัดขาตลอดเวลา
มันทำอะไรไม่ได้มากหรอกครับ
อืมม์
ตอบลบอ่านเรื่องพี่ป๊อกแล้วนึกออก ว่าถ้าเป็นพี่ป๊อก จะรู้สึกหนักอกขนาดไหน
แต่ว่า
ถ้าพี่ลองสมมติว่าพี่ไม่ได้เป็นพี่ จะเป็นเจ้าชายน้อย โมโม่ กะทิ โคนัน หรืออะไรก็ได้
พี่อาจจมองเรื่องพวกนี้จากอีกมุม คิดถึงมันจากอีกอย่าง
และัในที่สุด เรื่องมันอาจจะไม่หนักอกขนาดนี้ก็ได้นะคะ
ไม่รู้สินะ
ม้อยน่ะเป็นคนหนึ่งที่เกลียดเด็ก ยิ่งเด็กร้ายๆ เสียๆ เพราะพ่อแม่ตามใจเนี่ย
(อย่าให้ชั้นได้เจอเชียว)
แต่มีครั้งนึงตอนยังเป็นวัยรุ่น ตอนนั้นน้องชายม้อยกำลังร้ายเลย
น้าม้อย (แม่ลูก 2 กับแม่บุญธรรมของลูกอีก 1)
น้าม้อยพูดถึงน้องๆ คือทั้งน้องม้อยจริงๆ และน้องม้อยที่เป็นลูกของน้าว่า
เด็กเหมือนผ้าขาว
ม้อยมาคิดดู มันเป็นอย่างนั้นจริงๆ นะพี่
คนเราทุกคน เิกิดมาก็บริสุทธิ์สะอาดเหมือนผ้าขาวทั้งนั้น
เมื่อเค้ามาเจอเราตอนถูกป้ายสีไปบ้าง
ถ้าเรายังป้ายสีใส่เค้าอีก
กว่าจะโตเป็นผู้ใหญ่ เค้าคงมอมจนแก้ไม่ไหวแล้วมั้ง
เด็กคือวันพรุ่งนี้
ม้อยเชื่องั้นนะคะ
แล้วคนเลี้ยงเด็ก ก็คือผู้ใหญ่นี่แหละ
ตอบลบเห็นด้วยครับ..
ตอบลบตอนผมอยู่ที่ มช.
น่าแปลกมากว่า มีนักศึกษาเข้ามาคุยกับผมหลายคน
จำนวนหนึ่งจะเป็นนักศึกษาที่เคยถูกอาจารย์สองคน (ที่ผมระบุชื่อไว้..นั่นแหละ) ด่าอย่างหยาบคาย สาดเสียเทเสีย
พูดง่ายๆ ว่าเป็นพวก "เด็กเลว" ในสายตาอาจารย์ทั้งสองคนนั้นครับ
เด็กพวกนี้ ชอบมาเล่าปัญหาของตัวเองให้ผมฟัง บางคนเล่าไป ร้องไห้ไปด้วย
พวกนี้เขารู้สึกกดดันมาก ทุกข์มาก เพราะไม่มีใครรับฟังปัญหาของเขาเลย
พฤติกรรม "เลวๆ" ที่พวกเขาถูกอาจารย์สองคนนั้นด่า บางทีก็เกิดขึ้นเพราะความจำเป็น หรือความทุกข์ ของพวกเขา ซึ่งไม่มีใครมาช่วยแก้
หลักๆ แล้ว พฤติกรรมเลวๆ ที่ว่านี้ ก็คือ ขาดเรียน มาสาย คะแนนต่ำ ไม่เข้าร่วมกิจกรรมของสาขาวิชา
แต่ไม่มีใครถามเขาเลยว่า ทำไม ? เพราะอะไร ? มีอะไรที่ต้องการให้ช่วยบ้างไหม ?
หลายคนในกลุ่มนี้ ต้องเรียนไปด้วย ทำงานไปด้วย เพราะที่บ้านจน
เพราะฉะนั้น ก็จะไม่มีเวลามาร่วมกิจกรรมของสาขาวิชา
และบางครั้งก็ต้องใช้เวลาเรียนไปทำงานด้วย
ส่วนเด็กอีกจำนวนหนึ่งที่เป็น "เด็กดี" ในสายตาของอาจารย์ทั้งสองคน
ก็จะเป็นพวกเข้าเรียนสม่ำเสมอ ประจบอาจารย์ (เลีย) เป็น
ไปไหนก็ซื้อข้าวของ ซื้อขนมมาให้อาจารย์ เพราะที่บ้านมีตังค์ รวย หลายคนขับรถยนต์มาเรียนหนังสือ
พวกนี้ก็จะกลายเป็นลูกรักของอาจารย์ คะแนนสอบก็ดีกว่า ทำอะไรก็ดีไปหมด
ที่แย่ก็คือ พวกนี้กลายเป็นตัวเปรียบเทียบกับกลุ่มแรกไปโดยปริยาย
แล้วเวลาที่อาจารย์สองคนนั้น เขาบ่น ด่านักศึกษาเลว
พวกกลุ่มหลังนี้ก็จะช่วยซ้ำ
ด้วยการพูดประมาณว่า "ใช่ค่ะอาจารย์ พวกนี้ไม่ดีค่ะ แย่มากเลยค่ะ" เพื่อเอาใจอาจารย์ทั้งสอง
เพราะฉะนั้น ก็ไม่ใช่เรื่องแปลกเลย ที่ผมจะไม่พอใจเด็กกลุ่มหลังนี้
ผมมองเห็นปัญหานี้
ผมพยายามแก้ปัญหาแล้ว แต่ผมถูกเล่นงานครับ
ผมเลียใครไม่เป็น อยากจะพูด เขาก็ไม่เปิดโอกาสให้พูด
ครั้งหนึ่ง ผมยังพูดไม่ทันเสร็จ ก็ถูกด่าสวนกลับมาอย่างหยาบคาย
เมื่อรวมกับปัญหาอื่นๆ แล้ว
สุดท้าย..เขาก็ไม่เอาผมไว้
แล้วนักศึกษาที่เป็นประเภทกลางๆ ล่ะค่ะ
ตอบลบเรียนธรรมดา ไม่รวยไม่จน
เค้าคิดเห็นกันยังไง
เออ ตอนเรียนไม่หนิดกะอาจารย์เลย
ตอบลบหนิดกะรุ่นพี่และเพื่อนมากกว่า
พวกนี้จะเรื่อยๆ จืดๆ ประมาณว่า ความชั่วไม่มี ความดีไม่ปรากฏ
ตอบลบมาร่วมกิจกรรมสาขาวิชาสม่ำเสมอ ไม่ขาดเรียน ไม่มาสาย เกรดก็กลางๆ
แต่พวกนี้จะไม่เด่น อาจารย์จะมองไม่เห็นคุณค่าอะไรมากนัก ถ้าเทียบกับกลุ่มลูกรัก
เรียนจบไปแล้ว ก็จะเป็นกลุ่มที่ถูกลืม
แต่พวกกลางๆ นี้จะเอาตัวรอดได้
ผมไม่คิดที่จะกลับไปสอนหนังสือในระบบอีกแล้วครับ ถึงแม้ว่าจะเป็นโรงเรียนทางเลือกก็ตาม
ตอบลบผมขอเป็นวิทยากร เป็นอาจารย์พิเศษ อย่างทุกวันนี้ สบายใจกว่าเยอะ
เมื่อสมัยก่อน
ตอบลบโดนว๊ากจนเที่ยงคืน ไม่เห็นมีอาจารย์มาคุมเลย
พวกผู้ชายเห็นว่าว๊ากกันถึงเช้า ก็อยู่กันเองพี่พี่น้อง ๆ
พอเป็นพี่ มาว๊ากน้องมั่ง ก็ไม่มีอาจารย์มาคุมเหมือนกัน
ถือว่าพัฒนานะคะเนี่ย
(แอบ)อยากรู้ว่าเลวยังไง??
ตอบลบต้องเริ่มที่พ่อแม่ เริ่มกันที่บ้านก่อนละค่ะพี่ ถูกต้อง
ตอบลบแต่มันก็ติดที่ว่า คนเป็นพ่อแม่เค้าก็ยังคิดไม่ได้อ่ะสิ คือพ่อแม่น่ะมีปัญหา ลูกก็เลยมีปัญหา
ที่จริงพี่ป๊อกน่าจะมาเป็นครูอนุบาลนะคะ คือเริ่มสเต็ปแรกของชีวิตเลย
เราสามารถใส่อะไรดีดี ลงไปได้ แก้ไขก็ง่าย พอเด็กโตแล้วจะเริ่มกวนตีน ไม่น่ารักแล้ว ทำให้เรามีนำ้โหได้ง่าย
ปกติเป็นคนเกลียดเด็กเหมือนกันค่ะ เกลียดเด็กทุกประเภทไม่ว่าจะน่ารักขนาดไหนก็ไม่ชอบ
แต่พอมีลูก...ความคิดมันเปลี่ยนค่ะ คือก็ไม่ได้ว่าชอบเด็กซะทีเดียว แต่ก็มองว่าเด็กเค้าไร้เดียงสา มองด้วยความเข้าใจ ก็โกรธไม่ลงน่ะค่ะ
เค้าเป็นผ้าขาวอย่างที่ม้อยบอกจริงค่ะ เพราะงั้นถ้าเค้าจะนิสัยไม่ดี ไม่มีมารยาทหรืออะไรก็แล้วแต่ต้องโทษผู้ใหญ่ที่เลี้ยงดูเค้ามาน่ะแหละค่ะ
ที่ว่าพ่อแม่ไม่สั่งสอนนี่ใช่เลย
เอ....หรือว่าพี่ป๊อกควรมีลูกดูซักคน???
ม้าน้อยว่าเลร้ายมะ???
ตอบลบฝากบอกแม่เลว่า ถึง(เล)ร้าย
ตอบลบ(ม้าน้อย)ก็รัก
คำตอบ: ร้ายไม่ใช่เล่น
อ่านตอนแรกนึกถึงหนังเรื่องนั้นเหมือนกัน
ตอบลบอือ ตอนแรกก็คิดถึงหนังเรื่องนั้นแหละ
ตอบลบ