ชีวิตอิสระ มีคุณค่า พึ่งพาตัวเอง

เผื่ออยากอยู่ใกล้ๆ กันตอนแก่

เย็บไถ่บาป

ดูดีมีชาติตระกูลขึ้นมาเชียว



อยู่มานาน รู้สึกว่าบาปที่อยู่ไปเฉยๆ ปล่อยเวลาให้ผ่านไป ผ่านไป
รู้สึกผิดที่เวลาเหลือน้อยลง แต่ยังไม่ค่อยได้ทำอะไรเป็นชิ้นอัน
พักนี้เลยทำอะไรๆ ไปพร้อมกันเยอะมาก

การก้มหน้าตาเย็บ ประดิษฐ์ของใช้เป็นแค่กิจกรรมหนึ่งหลังรู้ตัวว่าบาป

รูปในอัลบั้ม แค่อยากรวบรวมของที่ทำขึ้นเพื่อจะดูพัฒนาการของตัวเอง
ป่าวโชว์ของ และขายของ อยากจะดูก็ดูไป อยากติได้ แต่ถ้าจะชม ขอนิดเดียวพอ เดี๋ยวลอย

(ถ้าใครอยากทำบ้างก็ทำเลย มันไม่ยากหรอก :)

รัก Paris, Je't aime มากกว่า Newyork, I love you นิดนึง

ข้าว

นาข้าวริมทางบุรีรัมย์-โคราช
อาทิตย์ที่ 21 สิงหาคม 2554





มีแดด
มีฝน
มีข้าว

Sewing Masochism#2

เวลาควิลท์น่าจะสะกิดเข็มมากกว่านี้หน่อย

ไม่งั้นจะใช้ไหมปักไปทำมายยย

ตอน กางเกงยีนส์หนึ่งตัวใช้ผ้าเยอะจัง!

หลังจากเย็บกระเป๋าเหมียวหน้าเปรี้ยวฯ ไปก็ยังไม่กล้าเริ่มงานคิตชิ้นใหม่
แต่วันก่อน ได้อาสาเย็บกระเป๋าใส่ปากกาเป็นของขวัญวันเกิดให้รุ่นพี่คนสนิทไป สำเร็จแล้วถ่ายรูปออกมาดูทีเดียว

ล่าสุดมีเรื่องต้องรบกวนคอมพิวเตอร์กายที่ออฟฟิศแบบว่า เยอะ เหมือนกัน แถมต่อไปยังมีแววต้องรบกวนเพิ่มอีก เช้าวันเสาร์เลยกลับมาค้นสมบัติ จะทำของขอบคุณเขาสักชิ้น

เขาเป็นผู้ชายก็อย่าอะไรมาก จัดให้จากขากางเกงยีนส์ที่ตัดออกมาเตรียมเย็บเป็นกระโปรงนี่ล่ะ (ผ้าขากางเกงยังเหลือทำได้งานได้อีกหลายชิ้นเรย)


ปล. งานนี้ไม่ค่อยเจ็บมือ แต่เจ็บใจที่ติดซิปไม่สวยเหมือนใบก่อน

มานี่ แมวกะละมัง

อยากรู้ว่าแมวอ้วนมีความสุขอย่างไรขณะขดตัวกลมในกะละมังที่เล็กกว่าตัวมันลงเรื่อยๆ

กล้วย

ปลูกกล้วย
มีกิน
มีใช้



ตลาดต้นไม้จตุจักร วันพุธ 20 กรกฎาคม 2554

Sewing Masochism#1

กระเป๋าเหมียวเปรี้ยวฯ

เป็นงานคิตขั้นต้นชิ้นที่ทำเสร็จเป็นชิ้นที่สอง
เริ่มเข้าใจเทคนิคและลำดับในการ applique และ quilt ระดับเริ่มต้น ฝีเข็มก็เลยมีพัฒนาจากงานใบแรกบ้าง แต่ไม่แน่ใจเรื่องติดซิปเลย เพราะงานนี้โซโล่เอง
(ขี้เกียจเอาไปให้ครูช่วยจับวาง)

งานแบบนี้ถ้าอยากเย็บให้สวย ก็ต้องตั้งใจเย็บให้ดีๆ ละเอียด ใจเย็น และต้องพร้อมจะเจ็บมือ (เพราะฉันยังไม่มีปลอกนิ้วดีๆ ใช้ ไอ้ที่มีอยู่ก็ใช้ไม่เป็น)
ฉันเอง ด้วยความบ้า ก็อยากจะเห็นว่าถ้าเย็บดีๆ ถี่ๆ แน่นๆ มันจะออกมาเป็นยังไง
ก็เลยยอมเจ็บมือ เมื่อยหลัง ก้มหน้าก้มตาเย็บอยู่สามวันเพื่อให้ได้งานเสร็จดังใจ ไม่หมักหมม

ได้งานออกมาก็สะใจมาโซคิสล่ะค่ะ!

ถนน

หลายคน
สร้างถนน
ให้คนอื่นเดิน



(ถนน, ทางเดิน, ลาน หน้าห้าง Terminal 21, 4 สิงหาคม 2554: 2 เดือน ก่อนห้างเปิด)