"เอ็งเป็นนักเขียน ไม่ใช่นักเทศน์"
ม.ร.ว. คึกฤทธิ์ ปราโมช บอกกับ 'รงค์ วงษ์สวรรค์
หลังแก้วเหล้า ในเวลาเย็น บนโต๊ะริมบาทวิถีของ "เทพรส"
นานหลาย พ.ศ. ก่อนเปลี่ยนเป็น "โลลิตา" ใน พ.ศ. นี้
(ไม่รู้ พ.ศ. ๒๕๕๒ ยังมีอยู่ไหม)
ม.ร.ว. คึกฤทธิ์ ปราโมช บอกกับ 'รงค์ วงษ์สวรรค์
หลังแก้วเหล้า ในเวลาเย็น บนโต๊ะริมบาทวิถีของ "เทพรส"
นานหลาย พ.ศ. ก่อนเปลี่ยนเป็น "โลลิตา" ใน พ.ศ. นี้
(ไม่รู้ พ.ศ. ๒๕๕๒ ยังมีอยู่ไหม)
....อธิบายต่อมาว่าการไม่อวดรู้หรือการสั่งสอนผู้อ่าน นักเขียนไม่ใช่คนนั่งถือตาลปัตรใบลานบนธรรมาสน์ แต่นั่งอยู่บนเก้าอี้ในระดับเดียวกัน เดินบนถนนเดียวกัน และเขียนออกมาด้วยความคิดเดียวกันกับผู้อื่น (ผู้อ่าน) นักเขียนผู้ได้รับความนิยมอย่างสูงคือผู้มีความรู้สึกร่วมกันกับผู้อ่านจำนวนมากมายในประเทศ
ตอบลบสำนวนของท่านพูดว่า : นั่งอยู่ในหัวใจ...
คนอ่านไม่ใช่คนเขียน แต่คนอ่านคิด ถ้าคนเขียนคิดเหมือนคนอ่าน หมายถึงการพูดแทนปากคนอ่านและคนอ่านย่อมให้ความรักคนเขียน
คนเขียนนับถือคนอ่าน แน่นอน--และโดยเฉพาะจิตใจสูงของคนไทย--คนอ่านสนองตอบด้วยความนับถือคนเขียนเช่นเดียวกัน…
(จากหน้า ๔๙-๕๐ จาก "ม.ร.ว. คึกฤทธิ์ ปราโมช ในเงาเวลาของ 'รงค์ วงษ์สวรรค์")
http://mandymois.multiply.com/reviews/item/96
อูยยยยย นับถือค่ะ
ตอบลบสุดยอดเลยค่ะนักเขียนสองท่านนี้
ตอบลบและขอรับคำสอนของ ท่านหม่อม ไว้เตือนตัวเอง เวลาเขียนบลอค
ขอบคุณค่ะ
ว้าวววววว ดีจริงๆๆคะ นับถือ นับถือ
ตอบลบ