คนสมุยหายไปไหน?

ความเปลี่ยนแปลงเป็นสัจธรรมของชีวิต ต่อให้ไม่มีอะไรมากระทำต่อวัตถุเลย มันก็ต้องเปลี่ยนไปเพราะความเสื่อมอยู่ดี

 

อิฉันเองย้ายมาอยู่บางกอกนานจนอนุญาตให้ตัวเองเปลี่ยนเป็นคนบางกอกไปเรียบร้อยแล้ว หลังผ่านการปรับตัวจนคุ้นชินกับสภาพแวดล้อม จังหวะชีวิตของเมืองที่เป็นส่วนผสมนัวๆ จากความหลากหลายทางวัฒนธรรมและเชื้อชาติของผู้อยู่อาศัยอย่างเนียนๆ หาความสุขได้ตามอัตภาพ และแทบไม่รู้สึกว่าชีวิตในบางกอกไร้คุณภาพ ต่ำต้อย หรือขาดอะไรเลยไปเลย

 

ต่อเมื่อมีโอกาสเดินทางไปทำงานบนเกาะสมุยเมื่อปลายเดือนที่ผ่านมานั่นแหละ จึงได้ตระหนักถึงบางสิ่งของเกาะสมุยที่บางกอกไม่มี และเชื่อว่าต้องใช่สิ่งนี้แน่ๆ ที่เป็นเสน่ห์ดึงดูดผู้คนจากทั่วโลกให้เดินทางมายังเกาะสมุย

 

มันคือ “ฟ้าใส-ทะเลสวย” ของสมุย เกาะเมืองร้อนที่มีอากาศโปร่ง หายใจสะดวก ถึงจะร้อนแต่เดี๋ยวๆ ฝนก็จะตกลงมาช่วยปรับดีกรีของอากาศให้เย็นลงมาหน่อย แต่ไม่ต้องห่วง เพราะอีกเดี๋ยวแดดก็ออก อากาศกลับแจ่มใสเหมือนเดิม

 

สิ่งที่สมุยมีแต่บางกอกไม่มีนี้ จริงๆ มันมีมาแสนนานแล้ว สิ่งที่สมุยมีเหมือนบางกอกต่างหาก ที่เพิ่งเกิดขึ้นพร้อมกับความเปลี่ยนแปลง

 

ความเปลี่ยนแปลงมาถึงเกาะสมุยด้วยพลานุภาพแห่งเสน่ห์ดึงดูดของฟ้าใส-ทะเลสวยนั่นแหละ อิฉันว่ามันทั้งดึง ทั้งดูดทุกอย่างเลย ไม่ว่าจะเป็นเงิน และคน

 

ช่างน่าสงสัยนัก ว่าตลอด 3 วันของการทำงานบนเกาะ ไฉนอิฉันจึงแทบไม่ได้พบปะพูดจากับคนท้องถิ่นสมุยเลย

 

พนักงานหน้าตาสวยคมที่ฟร้อนต์ออฟฟิศเป็นลูกผสมอินเดีย-จีน-อังกฤษ ไม่มีส่วนที่เป็นไทย แต่เธอพูดไทยคล่องปรื๋อเพราะย้ายมาอยู่เกาะสมุยได้ 13 ปีแล้ว อีกคนสวยอวบ ผิวดีแบบคนทางเหนือ ส่วนคนผู้ชายบุคลิกอ่อนหวานมีสำเนียงเหมือนคนกรุงเทพ สปาเธอราปิสต์น้ำใสใจคอน่ารักคนนั้นเป็นชาวกาฬสินธุ์ อิฉันแอบได้ยินช่างไฟอู้กำเมืองกันอย่างออกรส คนสวนที่ทำงานกลางแจ้งเป็นชาวต่างชาติ (ไม่แน่ใจว่าใช่พม่าไหม) พนักงานเสิร์ฟในห้องอาหารเป็นคนใต้ล่าง (เดาจากสำเนียง) พอได้ออกจากที่พัก ไปย่านการค้าแถวหาดเฉวงยิ่งรับประกันได้เลยว่า 90% ไม่ใช่คนสมุย แม้กระทั่งในร้านขายขนมฝรั่งที่เพื่อนพาไปกินนั่น คุณเชฟก็ยังเป็นฝรั่ง คนขับรถโรงแรมที่พากลับสนามบินไม่มีสำเนียงทองแดงติดแม้แต่นิด แม้กระทั่งพนักงานรับเช็คอินก่อนขึ้นเครื่องก็สำเนียงเหน่อแบบวัยรุ่นบางกอก

 

เก็บข้อมูลจากการสังเกตแล้วอิฉันก็สงสัยมันต่อไปตามประสา คนจากถิ่นอื่นเหล่านี้มาอยู่ (มาทำงาน) บนเกาะสมุยนานแค่ไหนแล้ว? แต่ละคนอยู่นานไหม? เขากิน-อยู่กันอย่างไร? มีการรวมกลุ่มกันไหม? แล้วพอถึงวันประเพณีประจำถิ่นของเขา เขาฉลองอย่างไร? หรือที่จริงแล้วคนต่างที่ต่างถิ่นที่พลัดมาอยู่บนเกาะสมุยเขาต่างคนต่างอยู่ เพราะนี่มาอยู่เพื่อทำงาน ไม่ได้มาตั้งรกราก???

 

คนสมุยจริงๆ ชนิดที่เกิดบนเกาะ ใช้ชีวิตบนเกาะ พูดจากภาษาถิ่นใต้สำเนียงเพี้ยนหูแบบคนสมุยที่อิฉันได้สัมผัสระหว่าง 3 วันบนเกาะสมุย ดูเหมือนจะมีแค่เพื่อนกับครอบครัวของเพื่อนเท่านั้นเอง

 

แล้วคนสมุยจริงๆ ไปอยู่ที่ไหนกันหมด?

 

บ้านเรือนจริงๆ ของคนสมุยเป็นแบบไหน? อาหารการกินล่ะ? ประเพณีประจำถิ่นของคนสมัยยังมีอยู่ไหม? (ที่นี่เขาชักพระเหมือนที่สุราษฎร์หรือเปล่า?) แล้วสมัยนี้คนสมุยเขาทำอาชีพอะไรกัน?

 

คนสมุยยังอยู่บนเกาะสมุย แต่อยู่ในที่ที่นักท่องเที่ยวไม่ได้เจอ หรือว่าย้ายไปอยู่ที่ไหนแล้ว? เกาะสมุยล่ะ เลี้ยงคนที่ไหลมาเทมาตามแรงดึงดูดของ ฟ้าใส-ทะเลสวย ไหวหรือเปล่า? น้ำพอไหม? แล้วไฟล่ะ? เหตุการณ์บ้านเมืองความสงบสุขของเมืองสงบ ทำสวน ทำประมง เปลี่ยนไปเป็นเมืองท่องเที่ยว อยู่ได้ด้วยงานบริการ และการค้า

 

ความเปลี่ยนแปลงทำให้คนสมุยเปลี่ยนไปอย่างไรบ้าง???

 

สงสัยเสียจริง