ไหว้พระเลี้ยง

วันเสาร์ที่ ๒๕ ตุลาคม ๒๕๕๑

หลังจากย้ายที่พัก นอนเขลง เพื่อนเอ๋มารับไปกินข้าวบ่ายแล้ว
ก็ไปวัดอุโมงค์ต่อ
ทำสำออยชวนน้าชามาด้วย น้าชาก็แสนดี เคยมาแล้วก็ยังมาเป็นเพื่อนอิฉันอีก
(ไม่รู้ว่าในใจนึกกลัวอิฉันจะทำร้ายจิงๆ ไหม)

วัดอุโมงค์นี่ เด็กสาธิตรุ่นๆ อิฉันจะรู้จักกันดีมาก
เพราะเมื่อก่อนนี้เราต้องเดินเท้าจากโรงเรียนมาถวายเทียนพรรษากันทุกปี
(ไกลโคตรฮะ ไม่รู้ว่าเดินกันได้ยังไง)

ที่อยากจะมาวัดอุโมงค์เพราะตั้งแต่ออกจากโรงเรียนก็ไม่ได้มาวัดนี้อีกเลย
สมัยก่อนตอนได้มา สติปัญญาก็ยังน้อย ดูอะไรก็คงไม่ซึมเข้าสมอง
จำได้อย่างเดียวว่ายุงวัดนี้ตัวโตมั่ก ตบก็ไม่ได้ด้วย

อีกอย่างที่ทำให้นึกอยากมาคือ มีพระน้องมาบวชอยู่พอดี

น้องคนนี้เป็นน้องในมัลติพลาย ชื่อว่า kittiimage ฮะ
ตอนคุยกันใหม่ๆ น้องเปรี๊ยว-เปรี้ยว ต่อปากต่อคำกันสนุกมาก
เลยประทับใจมาก
แต่หลังๆ น้องเค้าก็หายไป คงติดภารกิจเรื่องงาน

คุยไปคุยมาถึงรู้ว่าน้องเลี้ยงนี่ รู้จักกะพี่อ้วน แต่ว่า ดันมาเป็นเพื่อนร่วมรุ่นกะหนูนาที่ปริ๊นสรอย
โลกมันแสนจะกลม

ขอสารภาพว่า ไม่คาดหวังว่าจะได้เจอพระหรอกนะฮะ
เพราะว่ายังไม่เคยเจอหน้ากันเป็นๆ เลย เคยเห็นแต่ HS เล็กๆ พอมาเจอแบบไม่มีผมจะจำได้เรอะ

เรื่องของเรื่องคือโชคดีน่ะฮะ
มาพอดีเวลาที่จะทำวัดเย็น
ออกจากอุโมงค์มาพอดีพระใหม่เดินกลับกุฏิ
เห็นพระรูปนึง ท่าทาง.... ใส่แตะสีแดง และโหนกแก้มแบบนั้น
ก็ลังเลฮะ เป็นสตรีจะวิ่งไปถามพระก็ใช่ที่
เลยถามหลวงพี่ที่เดินอยู่ท้ายแถว ว่าพระเลี้ยงอยู่ไหมคะท่าน (น้าชาก็ช่วยถามด้วย)
เลยได้เจอกัน

พอพระเห็นพี่ก็จำได้นะฮะ
แต่ดันทักว่า "พี่นี่ดูอ้วนกว่าในรูปนะครับ"

พูดจาแบบนี้ เชื่อเลยนะฮะว่าพระรูปนี้...ใช่พระเลี้ยงจริงๆ ด้วย

ยืนคุยกันเรื่องชีวิตและสุขภาพสักครึ่งชั่วโมงได้
นานเหมือนกันนะฮะ