เค้กส้มสวัสดีปีใหม่

ชุ่มฉ่ำน่ากินดีนิ

วันศุกร์ที่ ๑๒ ธันวาคม ๒๕๕๑

เป็นสื่อมวลชนนี่ จะว่าไปแล้วก็ได้รับการเคารพนับถือเสมือนญาติผู้ใหญ่ของใครหลายๆ คน
ยิ่งใกล้คริสมาสต์-ปีใหม่ บริษัทห้างร้านโรงแรมเค้าต้องมาส่งความสุข มาส่งของขวัญ
มามอบปฏิทินขององค์กรเค้า ทะยอยมากันตั้งแต่ปลายเดือนพฤศจิกาเลยทีเดียว

ปีก่อนโน้นพวกเราเคยได้รับของขวัญพวกนี้เยอะจนแอบเอามาเปรียบเทียบกันเสียสนุก
ว่าปฏิทินใครสวยกว่าใคร ของใครเข้าใจออกแบบ ของใครออกแบบแล้วมึนส์

กระทั่งเค้ก 2-3 ปีก่อนเราทำแบบฟอร์มให้คะแนนแจกเพื่อนร่วมงานให้แต่ละคนช่วยกรอกเป็นรายบุคคลด้วยซ้ำ
ว่าเค้กปีใหม่โรงแรมไหนรสชาติยังไง ใครเจ๋งที่สุด

แต่ทว่า...
ปลายปีนี้ช่างเงียบเหงา
ปฏิทินปีใหม่แทบไม่ต้องพูดถึง
กระเช้่ายังไม่มา เค้กปีใหม่ยังไม่มี

สองวันก่อนมีช็อกโกแลตกล่องน้อยจากเครือโรงแรมดุสิต (นายกินหมดแล้ว)
ค่อยยังชั่วที่เขาเอาปฏิทินมาให้ด้วย
ดีใจ ปีหน้ามีปฏิทินไว้จดงานแล้ว
(ใช้ของดุสิตทุกปีเลย มันมีที่ว่างๆ ให้เขียนเยอะ)

วันนี้ ปาเข้าไปวันที่ ๑๒ ธันวาคมแล้ว เค้กชิ้นแรกที่ตกถึงท้องหน้าตาดีหน่อย
แว่วว่ามาจากเว็บไซต์หาคู่ ที่ตอนนี้มีสมาชิกที่ได้แต่งงานกันแล้ว 2-3 คู่
(หรืออะไรทำนองนี้อะนะ)

หน้าตาและรสชาตินับว่าน่าอวด (ว่าฉันได้กินฟรี)
เป็นเค้กส้ม เนื้อเค้กเป็นสปัน เบาๆ นุ่มนิ่ม ไม่หวานเกินไป
ซอสส้มด้านนอกสิ รสชาติได้ใจ มีหวาน มีเปรี้ยวกำลังดี
แถมหอมส้มซันคิส กินกะชาเลดี้เกรย์ของทไวนิ่ง (ของฟรีของออฟฟิศ)
หอมเบอร์กาม็อตน้อยกว่าเอิร์ลเกรย์หน่อย แต่รสชาติเข้ากั๊น-เข้ากันกะเค้กส้ม

ขนมปังที่ได้มาวันนี้อีกชิ้นมาจากโรงแรมแรมแบรนดท์
(เคยไปกินอาหารอินเดียที่โรงแรมนี้ ยังประทับใจอยู่เลย)
หน้าตาเป็นขนมปังถึกๆ ไม่น่าอร่อย เลยไม่มีใครลงมือแกะห่อ

เนื่องจากวันนี้เป็นวันศุกร์ หัวหน้าจึงมอบให้กลับไปกินบ้าน
ไว้ได้ชิมแล้วจะมาสาธยายถึงรสชาตินะ