แม่อิฉันเก็บขายหวีละ ๕ บาทเองมั้ง
ไม่แพงอย่างในกรุงเทพหรอก
อังคารที่ ๒๓ ธันวาคม ๒๕๕๑
"เงินทองเป็นของมายา ข้าวปลาเป็นของจริง"
เป็นคำกล่าวของ ม.จ.สิทธิพร กฤดากร
อิฉันคิดอย่างนั้นจริงๆ
ดีใจที่บ้านยังมีสวน หน้าบ้านน้ามีแม่น้ำ
ตกงานเมื่อไหร่ หรือต่อให้มีสงคราม
เศรษฐกิจโลกล้มเหลว
ถ้ากระเสือกกระสนกลับมาถึงบ้านได้
...คงไม่อดตาย
(และคิดว่าเรามีแบ่งให้คนอื่นด้วยนะ)
ดีนะไม่มีอุปกรณ์เตะผ่าหมาก
ตอบลบอ่านประวัติ ม.จ.สิทธิพร กฤดากร แล้ว
ตอบลบนับถือท่านจริง ๆ บุคคลที่หัวก้าวหน้า
ความคิดท่านไม่มีวันหล้าสมัย
สิ่งจำเป็นใีนชีวิตคนเรามันก็แค่ปัจจัยสี่แหละเนอะ
ตอบลบเพิ่มปัจจัยที่ห้า เป็นคนรักเข้าไปอีกหนึ่งก็ออกจะล้นแล้ว
ไม่รู้จะไขว่คว้้าหา่อะไรกันนัก
ตายไปก็เอาไปด้วยไม่ได้
โอ้ย เข้ามาดู blog นี้ แล้วอิฉัน น้ำตาไหลจริง ๆ
ตอบลบคิดถึงชีวิตเด็กบ้านสวน คิดถึงย่า คิดถึงกระโถนน้ำหมาก คิดถึงภาพย่า ที่คอยคุมคนสวนเก็บหมาก
นั่งหั่นหมาก ตากหมาก ขายหมาก คิดถึงชมพู่มะเหมี่ยว ที่ย่าคอยบอกว่า รอให้มันแก่ก่อน คิดถึงกล้วยสุกคาต้น ไม่มีคนสนใจ มะพร้าวอ่อน มะพร้าวแก่เต็มใต้ถุน หอยขม สายบัว ....อะไร ๆ อีกหลายอย่าง ขอตัวไปปาดน้ำตาก่อนนะ
ถ้าชั้นตกงาน ชั้นขอตามไปเป็นคนสวนของหล่อนได้มะ ชั้นก็พอจะมีความรู้ สวน ๆ อยู่บ้าง ไม่เอาค่าจ้างด้วย
ตอบลบชั้นอ่านแล้วนึกถึง "เมื่อคุณตาคุณยายยังเด็ก" ว่ะ
ตอบลบแล้วมันเกิดไรขึ้นกะชีวิตวัยเด็กอันแสนสุขของหล่อนละยะ?
เราไปปลูกบ้านดินปลายสวนแม่ชั้นกัน
ตอบลบแล้วทำเกษตรผสมผสาน แล้วเราก้อจะปลายเป็นมังสวิรัติสมบูรณ์แบบ
ดีมั้ย?
เมื่อก่อนตอนชั้นเล็กๆ มาบ้านยายตอนปิดเืทอม (นั่งรถไฟมาจากเชียงใหม่)
ตอบลบตอนกลางคืนยังไม่มีไฟฟ้าใช้ ยายจุดตะเกียงน้ำมันก๊าด นั่งจักตอก สานตะกร้า (ไซด์ไลน์)
ตาเก็บดอกบัวมามัดเป็นกำไว้ขาย
ส่วนชั้นลงใต้ถุน เอาเศษตอกแหย่ขึ้นมาแกล้งผู้ใหญ่
คิดถึงกลิ่นตะเกียงน้ำมันก๊าดจัง
สวัสดีปีใหม่ค่ะ เข้ามาเยี่ยมชม กล้วยงามดี
ตอบลบไว้กินยามชรา
ตอบลบนึกถึงยาย ยายเราก็ทำงี้ล่ะ
ตอบลบอืม น่าสนใจ แฮะ
ตอบลบงืม
ตอบลบเอาไว้ขายเหรอ กล้า
โหว น่ากินจัง ม่าเหมี่ยวจากต้น
ตอบลบน้ำหอมใช่มั้ย
ตอบลบไม่มีสารเคมีไรด้วย
ตอบลบเพราะไม่ได้ฉีดอะไรเลย
ไม่แม้แต่จะห่อลูกค่ะ
แหม๋ อยากเก็บไปฝากจิงนิ
ใช่แล้วค่ะ
ตอบลบบ้านยายอยู่ไหนอ่ะ
ตอบลบบ้านยายตอนนี้คือบ้านน้า
ตอบลบอยู่ริมแม่น้ำตาปีที่สุราษฎร์ฯ ค่ะมิจัง
เคยอ่านเหมือนกันค่ะ นับถือท่านมาก
ตอบลบแต่อย่างหนึ่งที่ต้องยอมรับคือ ท่านมีหม่อมที่เก่งมาก หัวก้าวหน้า และไม่ย่อท้อต่อความลำบากเหมือนกันคือ หม่อมศรีพรหมา ถ้าเป็นผู้หญิงคนอื่นๆ ท่านก็อาจจะไม่สามารถทำตามอุดมการณ์ได้ขนาดนั้น
ทำให้พี่นึกถึงพี่เชน (ม.ล. ปริญญากร วรวรรณ)
ตอบลบพี่เชนจะใช้ชีวิตแบบนี้ไม่ได้ถ้าไม่มีลมใต้ปีกแบบที่พี่เชนมี
ของชอบ อร่อยยยยย
ตอบลบฟันมาเลย แล้วปอกเป็นมั้ยพี่ม้อย อิอิ
ตอบลบพี่น่ะ ทำเป็นแต่ผ่าหมากค่ะ
ตอบลบอิ อิ
แหลงใต้ได้มั๊ยเนี่ย
ตอบลบสุดยอดดด อยากมีบ้านสวนบ้างงง
ตอบลบกระเจี๊ยบสีแดงสด เห็นแล้วคิดถึงน้ำกระเจี๊ยบที่แม่ทำจัง
ตอบลบปล. แม่เก๋ทำน้ำกระเจี๊ยบอร่อยน๊า แต่ที่บ้านไม่มีต้นกระเจี๊ยบแบบบ้านม้อยอะ อิจฉาบ้านคนมีต้นกระเจี๊ยบ
จาบอกว่าชอบชมพูมะเหมี่ยวมาก รสมันหวานอมเปรี้ยว ที่สำคัญกลิ่นหอมของมะเหมี่ยวนี่แหล่ะ ที่ชอบที่สุด
ตอบลบเก็บมะเหมี่ยวมาฝากเม็ดสิ จะลองปลูกหน้าบ้าน
ตอบลบมาเชียงใหม่คราวหน้าม้อยได้มากิน
ตอบลบขอดูไว้ก่อนนะ จะเอาไปซ้อมเตะ
ตอบลบต๊ายตาย
ตอบลบมีแต่คนสวยนะฮะ ที่ชอบกินมะเหมี่ยว
แกเอ๊ย
ตอบลบ...
บอกน้าปลูกยอดมะพร้าวด้วยดิ
ชอบ
ตอบลบชอบอีกแล้ว
ตอบลบคิดถึงย่าจัง
ตอบลบหมากมัน ทำไม? ทำไม ต้องเตะผ่าหมากมันด้วย
ตอบลบโอโห เตรียมพร้อมช่วงเศรษฐกิจไม่ดีเลยนะ พี่ม้อยส์
ตอบลบปลูกผักปลูกข้าวกินเอง
ขำฮ่ะ...
ตอบลบท่าทางจะกินยากอยู่นะคะพี่ ขอซ้อมไว้ก่อนได้ปะ
อีกไม่นานก็ชราแล้ว ^^
ชอบมากมาย...หอม กลิ่นหอมของมะเหมี่ยวไม่เหมือนใคร นี่ต้องรอให้แก่กว่านี้หน่อย แบบออกแดงช้ำๆนะ นุ่มนิ่ม ฉ่ำและหอม ชอบจริงๆ ที่บ้านเคยมี ดกมากๆ เดี๋ยวนี้ไม่มีแล้ว พาลคิดถึงต้นลูกหว้าที่ใกล้แท้งน้ำบ้านเอ๋ นั่นก็ชอบ เอามาคลุกเกลือกะน้ำตาล...ได้ข่าวว่าไม่มีแล้วเหมือนกัน
ตอบลบเวิ้ววว ไม่เคยเห็น
ตอบลบท่าทางจะเจ็บ..เอ๊ะ...คนละเรื่องแล้วมั้ง ... ฮี่
ตอบลบอ้อ เหมือนๆ มิน่าเค้าถึงเรียกกันอย่างนั้น
ตอบลบยานี่ยังพอเข้าใจ
ตอบลบแต่เครื่องสำอางนี่สิ...เค้าเอาไปทำอะไรคะ?
ได้เลยๆ
ตอบลบมะเหมี่ยวสุราษฏร์ฯ จาไปอยู่เชียงใหม่แล้วววว
ไม่...ปลูกเอายอดมันน่าสงสารเกินไป
ตอบลบถูก..
ตอบลบอยากได้เม็ดมั่งมะล่ะ?
ไม่ได้เตะ
ตอบลบแต่ผ่ากันเห็นๆ
ไม่แจ้งเหมือนกันน้องเมย์
ตอบลบแต่ล่าสุดเห็นที่ร้านรับซื้อหมากบอกว่า เค้าเอาไปทำสี
ทั้งสีทาบ้านและสีทำรถยนต์
เจ๋งว่ะ
รถสีหมาก
ตอนนี้ที่บ้านเต็มไปด้วยมะเหมี่ยวงอม
ตอบลบกลิ่นแบบนี้แกคงไม่ชอบกระมัง
หุหุ
เออ มะเหมี่ยวบ้านชั้นไม่ค่อยสวยด้วย
ไม่ได้ให้ปุ๋ย แล้วก็ไม่ได้ห่อ
ลูกมันนิดเดียว เนื้อก็น้อย
ไม่เหมือนเวลาซื้อกินในกรุงเต้บนะแก
ฟังออกก้อเก่งแล้วจ้า
ตอบลบอู้ได้ก้าคำเมืองเจ้า
อันนี้ สุดยอด ชอบมากๆ อยากกิน ((เช็ดน้ำลาย แงบๆ))
ตอบลบนี่จะกลับไปกินหมาก เหรอ
ตอบลบดีครับ มีโอกาสที่ใครหลายคนไม่มี
ตอบลบ...หมายถึงโอกาสจะกลับไปกินหมากอะหรอ?
ตอบลบพี่อ้วน
ตอบลบแกว่าชั้นเหมือนอังศุมาลินมะ?
^__^
ตอบลบmy favorite.ka.
ตอบลบwow wow wow
ตอบลบอยู่แคนาดาได้ชิมมั่งไหมคะ?
ตอบลบน้าขยันเน๊อะ
ตอบลบแม่ก็ขยั๊นขยัน
ตอบลบหวีเบ้อเร่อเลย
ตอบลบพี่ว่าม้าน้อยกลับไปอยู่บ้านน่าจะมีความสุขกว่านะ
ตอบลบ....อ้าว เจ้
ตอบลบ