Coco avant Chanel : ก่อนโลกจะรู้จักชาแนล

Rating:	★★★
Category:	Movies
Genre:	Drama

บางทีเราก็ลืมไป ว่าก่อนที่โลกจะเป็นอย่างทุกวันนี้ โลกเป็นยังไงมาก่อน

ก่อนที่ผู้หญิงจะใส่กางเกงยีนส์ขาเดปเอวต่ำกับเสื้อกล้าม คล้องผ้าพันคอ เขย่งบนส้นเข็ม และไม่ลืมกรีดขอบตาคมกริ๊บออกจากบ้าน คนรุ่นทวดเราเขาแต่งตัวยังไง

ก่อนที่ผู้หญิงจะประกาศท้าหย่าผัว แล้วยืนยันจะเลี้ยงลูกคนเดียวในวิถีของซิลเกิลมัม
คนรุ่นทวดเราเขาอยู่ยังไง ทำมาหารับประทานยังไง

ก่อนที่โลกจะรู้จักกับชาแนล แบรนด์เนมที่กำหนดเทรนด์แฟชั่นและรสนิยมการแต่งตัวของผู้หญิงมีตังค์อย่างทุกวันนี้นั้นโลกเป็นอย่างไร ดูได้ในหนัง Coco avant Chanel (2009) หนังที่ตั้งชื่อภาษาฝรั่งเศส แปลเป็นไทยได้ประมาณว่า โคโค่ ก่อนจะเป็น (โคโค่) ชาแนล

โคโค่ ชาแนล มีชื่อจริงว่า กาเบรียล ส่วนโคโค่น่ะ เป็นชื่อหมาน้อยซึ่งอยู่ในเพลงที่เธอและพี่สาวร้องในบาร์เพื่อหาเลี้ยงชีพ

ผู้หญิงสมัยของโคโค่ที่จัดว่าเป็นสุภาพสตรี (คือมีตังค์) ไม่ต้องทำงานเลี้ยงชีพกัน เพราะจะมีผู้ชายคอยเลี้ยง ผู้ชายที่ว่าก็เป็นได้ตั้งแต่พ่อ สามี รวมทั้งสามีคนอื่น

โคโค่กับพี่สาวเป็นลูกกำพร้าแม่ที่พ่อไม่ยอมเลี้ยง แต่จับใส่รถม้ามาปล่อยที่คอนแวนต์เลี้ยงเด็กกำพร้าแห่งหนึ่ง ชีวิตที่ควรจะเป็นชีวิตดีๆ ของเด็กสองคนนี้เลยไม่มีทางเลือก เป็นได้อย่างเดียว คือชีวิตที่ไม่ค่อยดีเท่าไหร่

พี่สาวของเธอรักกับบารอนคนหนึ่ง ถึงกับเก็บเสื้อผ้าไปอยู่ด้วยแล้ว แต่ก็แต่งงานกันไม่ได้ เพราะครอบครัวฝ่ายชาย (บารอนเชียวนะยะ) ไม่อาจรับสถานะลูกกำพร้าไม่มีหัวนอนปลายเท้าของหล่อนได้ โคโค่เอง ในที่สุดก็ต้องเลือกที่ตามผู้ชายที่เห็นผู้หญิงเป็นแค่ของเล่นสนุกคนหนึ่งไป เพื่อจะได้มีชีวิตต่อไป

สิ่งที่ชีวิตอันหยาบกระด้างและแห้งแล้งให้กับโคโค่คือ ความดื้อ ขวางโลก ขบถ เธอประกาศว่าอยากทำงาน และโดยที่ยังไม่รู้ว่าจะทำงานอะไรที่จะเลี้ยงตัวเองได้นั้น เธอก็ค่อยๆ ค้นพบความสามารถในการสร้างสรรค์เสื้อผ้าและเครื่องแต่งกายของตัวเอง

โคโค่สวมหมวกสักหลาดเรียบๆ แบบผู้ชาย ใส่กางเกงแล้วก็โดดขึ้นหลังม้าแบบขี่คร่อม (สมัยนั้นผู้หญิงเค้าขี่แบบคนใส่กระโปรงนั่นซ้อนมอไซค์วินเดี๋ยวนี้อะ-เหมือนลูกเชอรี่ที่แปะไปบนเค้ก ดังที่ตัวละครตัวนึงกล่าวนั้นแล)

สไตล์ของโคโค่เท่ เธอทำหมวกไม่มีขนนก เดรสไม่มีคอร์เซ็ต (ชุดชั้นในที่รัดแน่นจนเนื้อ+ไขมันกลางลำตัวทะลักล้นไปออกที่นม) รองเท้าไม่มีส้น จับใจเหล่าผู้หญิง ซึ่งสมัยนั้นแข่งกัน ‘เยอะ’ มากจนเริ่มเบื่อ แล้วก็ทึ่งเอากับอะไรเรียบๆ ง่ายๆ เท่ๆ

เสน่ห์เท่แบบเป็นตัวของตัวเองของโคโค่จับใจผู้ชายอีกคน ซึ่งเป็นชายที่เธอรัก ซึ่งเขาก็รักเธอด้วย ..แต่เขากำลังจะแต่งงาน ช่าย..เขากำลังจะตกถังข้าวสาร (โอ้ว...ม่าย)

โคโค่นั้นรู้ดี ว่าเธอไม่อาจเป็นเมียใครได้ (ก็สถานะอย่างเธอ สังคมไม่ปลื้มอะดิ) ก็เลยเปลี่ยนความรู้สึกน้อยเนื้อต่ำใจในโชคชะตาทั้งหมดที่มี มุ่งมั่นไปในการทำงาน อย่างน้อยคงเพื่อพิสูจน์ตัวเองว่าแม้ไม่อาจได้รับการยอมรับในฐานะเมียผู้น่าภาคภูมิใจของชายคนที่เธอภูมิใจ แต่ผู้หญิงหลายๆ คนก็ทึ่ง ปลื้ม และยอมรับในสไตล์ของเธอ

ในที่สุด Chanel แบรนด์เนมที่นำนามสกุลของโคโค่มาใช้ ก็ถือกำเนิดขึ้น และยืนสง่าในโลกแฟชั่นมาจนทุกวันนี้

ชีวิตของโคโค่ไม่อาจพูดได้ว่าน่าสงสาร ที่รู้สึกในฐานะลูกผู้หญิงคือ เป็นชีวิตที่น่าภาคภูมิใจของลูกผู้หญิง แม้จะไม่ใช่ผู้หญิงที่มีโอกาสได้เป็นเมีย หรือแม่ของใคร



รู้ไว้เถอะว่าโคโค่ ชาแนล คือผู้หญิงคนแรกๆ ที่เดินออกมาจากเงาของผู้ชาย






บันทึก
• หนังเรื่องนี้กำกับโดย Anne Fontaine เล่นเป็นโคโค่ ชาแนลโดย Audrey Tautou
• ดูหนังเรื่องนี้แล้วไม่รู้สึกเหมือนกำลังดูชีวิต โคโค่ ชาแนล แต่เหมือนดูอาเมลีที่แก่ขึ้น และทำตัวเป็นโคโค่ (เพราะยิ้มและเขี้ยวของเธอแน่เลยยัยโตตู)
• เรื่องของโคโค่ ชาแนล ออกจาทรงพลัง ทำไมหนังออกอ่อนอ้อยสร้อย ไม่ทรงพลังเลย หรือฉันคาดหวังเยอะไป? หรือฉันเข้าใจเนื้อหาหนังผิด? หรือฉันมีอคติกับโตตู? ไม่นะฉันรักโตตูที่เป็นอาเมลีจะตาย
• เล่าความรู้สึกนี้ให้น้องที่ออฟฟิศฟัง น้องบอกว่า ไม่หรอก ที่โตตูเล่นในดาวินชี่โค้ดนั่นออกจะดี (เอ่อ ไม่ได้ดูว่ะ-ฉันแอนตี้สังคมน่ะ)
• โปสเตอร์ที่หามาประกอบรีวิวนี่เป็นคนละอันกับที่ติดอยู่ที่ลิโด้ (ซึ่งเป็นภาพที่ไม่อยู่ในเรื่อง ในเรื่องโคโค่ไม่ได้ตัดม้าเต่อเหมือนในโปสเตอร์ใบนั้น) เข้าใจว่าที่ลิโด้ต้องใช้โปสเตอร์แบบนั้น เป็นเพราะว่าแม้หนังเรื่องนี้จะเป็นเรื่องของโคโค่ ชาแนล แต่ไม่อาจใช้รูปที่เธอคีบบุหรี่ติดหน้าโรงได้ (โดยไม่ถูกด่า) นั่นเอง
• เราจะสังเกตเห็นความขบถของโคโค่ในรูปนี้ ชีใส่ชุดนอนผู้ชายนะนั่น ผู้หญิงเขาไม่ใส่แบบนี่กันหรอก
• สิ่งที่ชอบในหนังเรื่องนี้คือฉาก ฉากชนบท ทุ่งหญ้าที่คนรวยขี่ม้ากัน ต้นไม้ใหญ่ต้นนั้นสวยมาก
• แน่นอนว่า costume ในเรื่องก็สวยมากๆ
• ถ้าอยากชมก็เชิญที่ลิโด้เลยละกาน