Rating: | ★★★★★ |
Category: | Books |
Genre: | Literature & Fiction |
Author: | โกวเล้ง แปลโดย ว.ณ เมืองลุง |
ที่จริงฉันได้ “ฤทธิ์มีดสั้น” ฉบับแปลโดย ว.ณ เมืองลุง พิมพ์โดยสำนักพิมพ์สื่อสัจจา ครบชุด (3 เล่มจบ) มาไว้ในครอบครองตั้งแต่ราวปี 2538-39 ตั้งแต่สมัยทำงาน (หรือฝึกงาน? จำไม่ได้แล้ว) ที่หนังสือพิมพ์สยามกีฬารายวันนู่น ไม่ได้ซื้อเองหรอก แต่ยืมเพื่อนช่างภาพกีฬาชื่อเจี๊ยบมา
เพื่อนไม่ได้เร่งรัดให้รีบอ่าน เลยเอื่อยมาเรื่อยๆ เพิ่งจะหยิบมาอ่านจริงจังเมื่อเร็วๆ นี้ และจากที่เคยขยาดสำนวน แขยงการจำชื่อตัวละครจีนในวันเริ่มอ่าน และทั้งๆ ที่มีนิสัยเสียประจำตัว คือไม่ค่อยอุตสาหะอ่านหนังสือจนจบ คราวนี้กลับอ่านได้ต่อเนื่องจนจบเรื่อง
เพราะมันสนุกมาก
ฉันพบ โกวเล้งไม่ได้แค่เล่าเรื่องการต่อสู้ด้วยวิทยายุทธ์และกำลังภายใน ชิงไหวชิงพริบอย่างน่าติดตาม ยิ่งไม่ใช่แค่เรื่องรักลึกล้ำสะท้านสะเทือนใจ แท้ที่จริงแล้วเรื่องที่โกวเล้งเล่าคือเรื่องราวยุ่งขิงที่เกิดจากแสดงธาตุแท้ของความเป็นมนุษย์ ซึ่งมีทั้งความดีและเลวในตัวเอง ไม่มีใครดีเลิศ หรือเลวร้อยเปอร์เซ็นต์ แม้จะมีความมุ่งมั่นไม่วอกแว่กแต่ก็ยังมีหัวใจเป็นคน มีรัก โลภ โกรธ หลง และแค้น
ตัวละครแต่ละตัวถูกสร้างสรรค์ขึ้นอย่างประณีต มีการปูพื้นฐานและวางพล็อตไว้อย่างดี แต่ละตัวละครจึงดูมีชีวิตชีวาจนแทบจะออกมาโลดแล่นอยู่ในฝันยามฉันหลับ ในฤทธิ์มีดสั้น โกวเล้งมีคำอธิบายที่จะช่วยให้เราเข้าใจตัวละครทุกตัวได้กระจ่าง ซึ่งฉันเชื่อว่า อ่านตอนยี่สิบกว่าๆ คงไม่เข้าใจหัวใจของลี้คิมฮวง และหัวใจของอาฮุย ได้เท่าอ่านตอนสามสิบกว่าๆ (ฮา-ข้อดีของการมีอายุมากขึ้น)
เข้าใจทำไมลี้คิมฮวงยกคนที่รักปานดวงใจให้เล้งโซ่วฮุ้น
เข้าใจลิ่มซีอิมทำไมยอมตัดใจจากลี้คิมฮวง
เข้าใจทำไมอาฮุยยอมลิ่มเซียนยี้ทุกอย่าง
เข้าใจทำไมพฤติกรรมของลิ่มเซียนยี้เป็นแบบนี้
เข้าใจทำไมอาฮุยแทบยอมตายแทนลี้คิมฮวง
เข้าใจกระทั่งทำไมจิ้นบ่อเมี่ยเป็นอย่างนั้น
ฉันได้เห็นความโลภ เห็นแก่ตัว และน้ำใจอันยิ่งใหญ่ในฤทธิ์มีดสั้น เห็นกลการเอาชนะอีโก้ใหญ่โต เห็นความกล้าหาญอันน่านับถือ เห็นความเสียสละอันยิ่งใหญ่
“สหาย” มีไว้ทำไม ก็ได้ประจักษ์ใจในครั้งนี้
บันทึก:
• โกวเล้งดัดแปลงฤทธิ์มีดสั้นจากหนังคาวบอย "Gunfight at the o.k. corral" (1957)
• มีคนแนะนำว่าถ้าจะอ่านเรื่องของโกวเล้ง ควรอ่านสำนวนแปลของ ว.ณ เมืองลุง
• ไม่ได้ติดใจการร่ำสุรานัก ทั้งไม่ได้รำคาญการถวิลหาสุราของตัวละครแต่อย่างใด แต่ถ้าคนใกล้ตัวในชีวิตจริงขาดสุราไม่ได้ คงไม่ค่อยปลื้มเท่าไหร่หรอก
• ชอบใจฉากอีโรติกของโกวเล้งจัง
• มีดแรกไม่เคยพลาดเป้า แต่ก็มีแค่มีดเดียว ถ้าเจอหมาหมู่ ต่อให้เป็นลี้คิมฮวงก็แป้กได้เหมือนกัน
• เล่มต่อไปคืออะไร เหยี่ยวเดือนเก้า จอมดาบหิมะแดง หรือดาบจอมภพ เรียงลำดับอย่างไรดี?
• มีคำถามอยากถามเล่นๆ คำถาม
1.คุณคิดว่าใครเป็นพระเอกที่แท้จริง
2.ตัวละครหญิงตัวไหนที่คุณนับถือ
3.ตัวละครไหนน่าสงสารที่สุด
• ฉันควรติดตามหาเพื่อนคนนี้เพื่อคืนหนังสือให้เขาไหม? หรือควรจะซื้อชุดใหม่ให้เลยดี หนังสือที่ถูกตั้งไว้เฉยๆ บนชั้นหนังสือ ตอนนี้สันมันมีรอยกระสีน้ำตาลพร่างเต็มไปหมดแล้วอะ
เราชอบอาฮุย รู้สึกว่า เขาเหงาโคตรๆ เลยนะ
ตอบลบ• ชอบใจฉากอีโรติกของโกวเล้งจัง
ตอบลบไหน ไหน อ่านมั่งซิ
อีโรติกแบบไหน 55
ไม่รู้คนเขียนหรือคนแปลล่ะ
ตอบลบเขาเขียนถึงเสียงครางของดรุณีได้สยิวกิ้วมั่ก
เสียงแบบไหน
ตอบลบชอบอีโรติก เราชอบอ่าน โรมานซ์ ฝาหรั่ง แต่ของจีน ไม่สันทัด
ฉันควรติดตามหาเพื่อนคนนี้เพื่อคืนหนังสือให้เขาไหม? หรือควรจะซื้อชุดใหม่ให้เลยดี หนังสือที่ถูกตั้งไว้เฉยๆ บนชั้นหนังสือ ตอนนี้สันมันมีรอยกระสีน้ำตาลพร่างเต็มไปหมดแล้วอะ
ตอบลบขำอ่ะ ยังมีใจจะคืนอีกนะนี่
เหยี่ยวเดือนเก้า จอมดาบหิมะแดง ดาบจอมภพ
ตอบลบจำไม่ได้เหมือนกัน แต่อ่านแล้วสนุกมาก
เราชอบโกวเล้งมากกว่ากิมย้ง โกวเล้งเขามีอารมณ์ล้วงลับความเป็นมนุษย์ และยังมีภาวะเหงาๆ เศร้าๆ เหมือนเป็น มุราคามิ เลยล่ะ (ฮา... มันเหมือนกันยังไงฟระ)
ปล. หนังสือ ชุดของโกวเล้งนี้ มีหลายสำนักพิมพ์พิมพ์นะ ของ สร้างสรรค์บุ๊คส์ จะดีหน่อย แต่ถ้าของสยามอินเตอร์ (ซึ่งเขาได้ลิขสิทธิ์ถูกต้อง) พิมพ์ใหม่ล่าสุด เห็นว่า ปรู๊ฟผิดกระจาย
ดิ เราคนดีนะ
ตอบลบเดี๋ยวไปหาในงานสัปดาห์หนังสือดีมะพี่
ตอบลบช่วยสร้างสรรค์บุ๊คระบายสต็อกหนังสือ
เห็นด้วยนะชี แต่ว่าม้อยว่าโกวเล้งเขียนหนังสือมีตรรกะกว่าฮารุกิ มูราคามิเยอะเลย
ตอบลบแต่ว่าไม่ได้หรอก ไม่มีตรรกะอาจจะเป็นสไตรุของเค้าก็ได้
เราเคยมีชุดนี้ ปกยังงี้ แต่ขายไปแล้ว
ตอบลบในเรื่อง เราชอบแมลงป่องครามที่สุด ( ตอบสำหรับข้อ 2 ด้วยนะ )
อืม มุราคามิ ไม่มีตรรกกะหรอก อะไรก็เกิดขึ้นได้ ไม้งั้นมนุษย์แกะมันจะมายังไง หรือ บักหนุ่มนั้นจะลงไปนั่งในบ่อน้ำทำซากอะไร 555
ตอบลบในความสมจริงโกวเล้ง สมจริงกว่าเยอะ
โห่ว
ตอบลบเจ้คนนั้นใจสปอร์ต น่านับถือ
ตอบลบเจ็บปวดกว่าเยอะ
ตอบลบ"ท่านจะล่อเรา มีวิธีเดียวเท่านั้น วิธีตรงๆ"
ตอบลบลิ่มเซียนยี้หน้าแดงฉาน กล่าวขึ้น
"ท่านเหตุใดไม่สอนข้าพเจ้า?"
จิ้นบ้อเมี่ยเดินช้าๆ เข้าหานาง กล่าวเสียงเย็นชา
"วิธีนั้น ท่านยังต้องให้เราสอนด้วย?"
มันพลันสะบัดมือตบฉาดเข้าใส่หน้านาง
ลิ่มเซียนยี้ถูกตบจนปลิวกระเด็นออกไป ล้มลงบนเตียง ส่งเสียงครางเบาๆ มาตรว่านางเจ็บปวดจนใบหน้าบิดเบี้ยว แต่ดวงตากลับมีประกายร้อนแรงราวเปลวไฟ...
จิ้นบ้อเมี่ยหันกายมาช้าๆ เดินมาที่หน้าเตียง
ลิ่มเซียนยี้พลันกระโดดขึ้นโอบรัดมันจนแนบแน่น ครวญครางว่า
"ท่านจะตบก็ตบเถิด ตบตีข้าพเจ้าตายก็มิเป็นไร ข้าพเจ้ายินยอมตายกับมือท่าน..."
มือของจิ้นบ้อเมี่ยลงต่ำไปแล้ว
ในห้องมีเสียงครวญครางกระท่อนกระแท่นอยู่ไม่หยุดยั้ง ฟังแล้วเป็นเสียงของความสุขสบายยิ่งกว่าความเจ็บปวด
..............
โอป้ะ?
เราว่าปกนี้สวยดี
ตอบลบตอนอยู่เมืองไทยเคยอ่านแต่ชุดมังกรหยก(จำไม่ได้ว่าใครเขียน)
ตอบลบจำช์่อตัวละครไม่ค่อยได้ (ชื่อจีนจำยาก)
แต่ก็อ่านสนุกแบบวางไม่ลงเลย
คนอ่านอิน
ตอบลบรีวิิว ให้ สี่ดาวเลย
เอ่อออ คล้ายจะชอบความเจ็บปวดทั้งคู่ 555