“เอ่ย น้องเอย มะพร้าวนาฬิเกร์
ต้นเดียวโนเน กลางทะเลขี้ผึ้ง
ฝนตกไม่ต้อง ฟ้าร้องไม่ถึง
กลางทะเลขี้ผึ้ง ถึงได้แต่ผู้พ้นบุญเอย”
มะพร้าวนาฬิเกร์ ต้นเดียวโนเน คือพระนิพพาน ที่เป็นความหนึ่งเดียว ไม่มีคู่เปรียบ
กลางทะเลขี้ผึ้ง หมายถึง ท่ามกลางสังสารวัฏซึ่งมีของคู่คละเคล้ากัน ดีกับชั่ว บุญกับบาป แต่นิพพานนั้นอยู่เหนือบุญ-บาป ดี-ชั่ว
ต้นมะพร้าวกลางทะเลขี้ผึ้ง เป็นความเปรียบว่า พระนิพพานนั้นอยู่ท่ามกลางวัฏสงสาร ความรู้แจ้งเห็นทุกข์ก็ต้องเกิดขึ้นตรงที่เกิดทุกข์ ความทุกข์เกิดที่ไหนความดับทุกข์ต้องเกิดในที่นั่น
ฝนตกไม่ต้องฟ้าร้องไม่ถึง หมายความว่า ไม่มีสิ่งใดมาแผ้วพานได้
ถึงได้แต่ผู้พ้นบุญ ก็คือเมื่อพ้นบาปก็ถึงบุญ เมื่อพ้นบุญก็ถึงนิพพาน
ท่านพุทธทาสให้สร้างสระนาฬิเกร์ไว้ในสวนโมกข์เพื่อเป็นอุปกรณ์ของมหรสพทางวิญญาณ ให้คนที่เห็นได้รู้สึกระลึกถึงธรรมะ และเป็นการระลึกถึงปัญญาคุณของคนรุ่นปู่ย่าตายายที่มีความเอาจริงเอาจังในการปฏิบัติธรรม จนถึงมีการเอาเรื่องพระนิพพานมาใส่ไว้ในเพลงกล่อมเด็ก
คัดลอกข้อความจาก http://angerlo-ash.spaces.live.com
_/\_
ตอบลบกลับบ้านเป็นไงบ้างแก?
ยังขี้เกียจไม่หายเลยเนี่ย
ตอบลบ*___*
ตอบลบสาธุ
ตอบลบขึ้นอยู่กลางสระ อืม...
ตอบลบต้นเดียวโนเน ... เหงาน่าดู
ตอบลบเปนคนสุราษเหร่อ...หอยใหญ่ไข่แดง
ตอบลบเงาะก้ออร่อยนะ
ตอบลบอ๋อ..ชอบกินเงาะ
ตอบลบเดินเล่นในบึงบัว กว้างไกลเหมือนทะเล คลื่นทะเลพัดและสงบ คลื่นชีวิตพัดตลอดเวลา
ตอบลบอ้าวไปเที่ยว สวนโมกข์มาเหรอ
ตอบลบตะก่อนพ้อนเคยไปด้อมๆ มองๆ แถวๆ สระนาฬิเกเนี่ยแหละ
แต่ตอนนี้จำไม่ได้แล้วว่า มุมไหนเป็นมุมไหน ^ ^
ปล. ไปถ่ายรูปโบสถ์บนเขามารึเปล่า ??
เหมือนเงาต้นมะพร้าว เป็นนาฬิกาแดดเลย
ตอบลบไม่ได้ไปอะ
ตอบลบอยู่แป๊บเดียวเอง
เกรงใจคนแก่กะคนขับรถ
ถ้าไปเองจะอยู่นานๆ
นั่นสินะ
ตอบลบ