Ladies in Lavender : สัจธรรมเกี่ยวกับเด็กหนุ่ม

Rating:	★★★★
Category:	Movies
Genre:	Drama

หยิบหนังเรื่องนี้มาดูเพราะคิดถึงป้าอ้อย

ไม่ใช่เพราะป้าอ้อยคือพี่สาว(โสด)ที่เคยเป็นบัดดี้ไปไหนมาไหนด้วยกัน แถมมีแนวโน้มจะไม่เอาสามีมาเป็นภาระกับชีวิตอย่างเดียวเท่านั้นดอก
แต่เป็นเพราะตอนนี้ป้าเค้าย้ายไปหนาวอยู่ถึงเมืองลีดส์โน่น

แต่เรื่องราวในหนังเรื่องนี้เกิดขึ้นหลังสงครามโลกครั้งที่สองหลายปีอยู่ ณ คอร์นวอลล์ เมืองริมทะเลของอังกฤษ ในฤดูร้อน (หรือสปริงก็ไม่แน่ใจ) แต่เป็นฤดูที่คุณป้าสองพี่น้องจูงมือกันลงไปเดินเล่นที่ชายหาด (แม่เจ้า.. เต็มไปด้วยหิน) กันอย่างร่าเริง ก่อนที่พายุจะเข้าในคืนนั้น

แล้วพัดเด็กหนุ่มคนหนึ่งมาเกยตื้นในเช้าวันต่อมา

แล้วชีวิตรูทีนแสนสงบสุขของสองป้าก็เปลี่ยนไป

เด็กหนุ่มชาวโปล(ลิช) หน้าตาโซโซ (ไม่หล่อ มีดีแค่ความหนุ่ม) พูดอังกฤษไม่ได้ กลายเป็นจุดศูนย์กลางความสนใจของสองป้า (รวมคุณเมดด้วยอ้ะ) จะกินจะนอน จะหิว จะอิ่ม สามป้ากระวีกระวาดจัดการให้ทั้งสิ้น

แค่นั้นไม่พอ สองพี่น้องยังแอบหวั่นไหวกับความสดใสของเด็กหนุ่มกันไปไม่น้อย ออกจะเป็นหนักในกรณีของป้าเออร์ซูล่าคนน้อง ที่ยังโสด และสดทั้งแท่ง ต่างกับป้าเจเน็ตที่เคยมีฝาละมีมาแล้ว เลยพอมีวุฒิภาวะบ้าง และที่เอ็นดูเด็กหนุ่ม บางทีก็ออกจะเหมือนแม่เอ็นดูลูก

แต่ป้าเออร์ซูล่าสิ (แสดงเก่้งชิบ) แกจำแลงกายเป็นสาวน้อยผู้หวั่นไหวกระนั้นเลย
(เด็กหนุ่มจะสังเกตเห็นก็หาไม่)

วันหนึ่ง ทุกคนก็ค้นพบอัจฉริยภาพ (สมัยนี้เค้าใช้คำนี้กัน) ทางดนตรี (ไวโอลิน) ของเด็กหนุ่มแอนเดรีย ก็ที่มาเกยตื้นน่ะ เป็นเพราะเขาโดยสารเรือจะไปแสวงโชคในอเมริกา แต่เรือดันมาแตกเสียก่อนน่ะสิ

เสียงเพลงของแอนเดรียยิ่งทำให้ป้าเป็นหนัก หลงกว่าเดิม ปลื้มกว่าเดิม ถึงขั้นหวง ไม่อยากบอกใคร ไม่อยากให้เด็กหนุ่มจากไปไหน

แต่เด็กหนุ่มก็คือเด็กหนุ่ม มันยังมีไฟ มีไดรฟ์ มีความทะเยอทะยาน มันไม่อยากมาหมกตัวอยู่ในบ้านนอก วันๆ มีป้าแก่ ๒ คนที่พูดจาไม่ค่อยรู้เรื่อง (ก็พูดกันคนละภาษา) คอยล้อมหน้าล้อมหลังเอาใจหรอก

พอได้รู้จักกับศิลปินสาว(สวย) น้องสาวของอัจฉริยะนักไวโอลิน เด็กหนุ่มก็เลยตามสาวสวยนางนั้นไปฝากตัวกับพี่ชายของหล่อนโดยไม่ต้องคิดกันมาก

ยังความปวดใจให้สองป้ายิ่งนัก

ป้าเออร์ซูล่าถึงกับเหม่อลอยด้วยความเศร้าสร้อย ละห้อยหาด้วยความหวามไหว ก็ก่อนหน้านี้เธอถึงขั้นฝันถึงฉากโรมานซ์ระหว่างตัวเอง (เมื่อยังสาวสะพรั่ง) กับเด็กหนุ่มเชียว

โอ...มันช่างน่าเศร้า

จนกระทั่งวันหนึ่ง สองป้าได้รับพัสดุจากลอนดอน เป็นภาพพอร์เทรตของเด็กหนุ่ม วาดโดยศิลปินสาว(สวย) ที่เขาหนีตามไป พร้อมจดหมายอธิบายความและขอโทษที่จากไปอย่างกระทันหัน
เขาบอกว่า...

ขอบคุณที่สองป้ามอบชีวิตใหม่ให้เขา
และนี่ไง เขากำลังจะใช้มันแล้ว

(T-T)

เขากำลังจะแสดงสด ถ่ายทอดทางวิทยุ

สองป้าจึงตัดสินใจเข้าลอนดอน ไปฟังเด็กหนุ่มสีไวโอลินถึงในฮอลล์
เด็กหนุ่มทำคนในฮอลล์ตะลึง
และวันนั้น สองป้าก็เข้าใจ ว่า ที่ไหน ที่เด็กหนุ่มควรจะอยู่

หนังจบด้วยภาพด้านหลังสองป้าพี่น้องจูงมือกันเดินกลับ
(T_T)




บันทึก:
-เด็กหนุ่มหน้าเสื่อมมั่ก
-แต่เล่นไวโอลินดีจริงๆ
-เพลงที่เล่นในฮอลล์เพราะมาก ไม่รู้ชื่อเพลงอะไร ไม่ได้ตั้งใจดู
-ป้าเจเน็ต (Maggie Smith) และป้าเออร์ซูล่า (Judi Dench) เล่นดีจริงๆ
-คนเขียนบทช่างเข้าใจหัวอกสาวแก่
-อีกหน่อย เราอาจจะเป็นแบบป้า
-แต่สัญญาว่า เราจะไม่หลงรักเด็กหนุ่มหน้าเสื่อมๆ อย่างนี้เด็ดขาด