วันพุธที่ 24 กันยายน พ.ศ. 2551

น่าคิด : อันเนื่องมาจาก "วรรณกรรมขาดแคลน"


พุธที่ ๒๔ กันยายน ๒๕๕๑

อ่านมติชนสุดสัปดาห์ ๑๙-๒๕ กันยายน ๒๕๕๑ แล้ว ติดใจบทความของ คำ ผกา
เจ๊แกร่ายถึงพล็อตวรรณกรรม ลามไปถึงบทละครโทรทัศน์
แกว่า สังคมพัฒนารูปแบบ เปลี่ยนรูปความสัมพันธ์และบทบาทไปมาก แต่ไหงพล็อตวรรณกรรมจึงย่ำอยู่กับที่ ติดอยู่กับพล็อตสำเร็จรูปไม่กี่แบบ

สะใจเจ๊แก เลยขอเอามาจุดกระแสถกเถียงในบล็อก (ตามเคย)

...คู่แต่งงานที่หย่าร้างจะเลี้ยงลูกกันอย่างไร โดยก้าวพ้นวาทกรรมเรื่องเด็กมีปัญหา เด็กขาดความอบอุ่น เด็กที่โตมากับพ่อคนเดียวหรือแม่คนเดียวจะกลายเป็นเด็กมีปมด้อย มีปัญหาทางเพศ ติดยา เบี่ยงเบน และอื่นๆ ร้ายไปกว่านั้น มีพ่อและแม่จำนวนมากที่ใช้ลูกเป็นเครื่องมือในการเอาชนะคะคานทางอารมณ์ของกันและกัน

ผู้หญิงที่ตั้งท้องแล้วตัดสินใจที่จะเลี้ยงลูกตามลำพัง (อย่างกรณีของ รมต. หญิงฝรั่งเศสที่ปฏิเสธจะบอกนักข่าวว่าพ่อของลูกในท้องของตนเป็นใคร และยืนยันสิทธิของเธอที่จะเป็นแม่ตามลำพัง ฉันคิดหัวแทบแตกก็คิดไม่ออกว่าหากเกิดกับ รมต. หญิงของไทย ป่านนี้คงถูกยำเละตุ้มเป๊ะ)

ชีวิตคู่ของเกย์ เลสเบี้ยน มิติของพ่อแม่ที่ติดยาเสพย์ติด โดยไม่จำเป็นต้องเป็นเลวช้า ชาติชั่ว หรือเด็กที่ิติดยาด้วยเหตุผลที่ซับซ้อนกว่าเป็นเด็กบ้านแตก พ่อแม่ไม่รัก ฯลฯ

เราไม่มีแม้กระทั่งหนังหรือละครที่พ่อแม่หย่าร้างกันอย่างสวยงาม มีวุฒิภาวะ ตกลงกันได้อย่างผู้ใหญ่ หรืออย่างน้อยตัวละครได้เติบโตไปพร้อมกับปัญหาที่พวกเขาเผชิญโดยไม่ต้องให้ใครมาตบใคร เราน่าจะมีละครที่ช่วยให้เราเข้าใจว่าการมีลูกเป็นเกย์นั้นไม่ใช่อาชญากรรม โลกไม่ล่มสลาย เราไม่มีวรรณกรรม หนัง ละครเกี่ยวกับคนติด HIV ที่มีมิติของความเป็นมนุษย์

ยกเว้นแต่เป็นบทให้ตัวละครได้รับโทษอันเนื่องมาจากความสำส่อน...

จาก มติชนสุดสัปดาห์เล่มที่กล่าว หน้า ๙๒




27 ความคิดเห็น:

  1. สังคมไทยเป็นสังคมมือถือสากปากถือศีล คดในข้องอในกระดูก จริงๆ แล้วสภาวการณ์ขัดแย้งบิดผัน ทุกอย่างมันมีอยู่จริง แต่ไม่มีใครกล้าแสดงออกอย่างตรงไปตรงมา กล้ายอมรับกันไหมว่าฝรั่งมาเที่ยวเมืองไทยเพราะกะหรี่หาง่ายและราคาถูก กล้ายอมรับไหมว่าพระกับชีเอากันยิ่งกว่ากระต่ายที่ขังอยู่ในกรงเดียวกัน กล้ายอมรับกันไหมว่าเด็กสมัยนี้เอากันตั้งแต่หมอยยังไม่งอก กล้ายอมรับกันไหมว่า... ถ้ากล้ายอมรับ นั่นแหละคือประตูเปิดสู่ทางสว่าง

    ตอบลบ
  2. "เราไม่มีแม้กระทั่งหนังหรือละครที่พ่อแม่หย่าร้างกันอย่างสวยงาม มีวุฒิภาวะ ตกลงกันได้อย่างผู้ใหญ่ หรืออย่างน้อยตัวละครได้เติบโตไปพร้อมกับปัญหาที่พวกเขาเผชิญโดยไม่ต้องให้ใครมาตบใคร เราน่าจะมีละครที่ช่วยให้เราเข้าใจว่าการมีลูกเป็นเกย์นั้นไม่ใช่อาชญากรรม โลกไม่ล่มสลาย เราไม่มีวรรณกรรม หนัง ละครเกี่ยวกับคนติด HIV ที่มีมิติของความเป็นมนุษย์"

    คำ ผกา เหมารวมไปหน่อยไหมอ่ะ
    มีสิ เราว่ามันต้องมี

    คำ ผกา ต้องไม่เคยอ่าน กระจกเงา เงากระจก ของ อุทิศ เหมะมูล แน่ๆ เลย การพูดถึงความรักไร้เพศที่มีหลายมิติ
    หรือ เรื่อง มิ่งมิตรในสวนดอกไม้ ของ ชมัยภร แสงกระจ่าง เขาก็ไม่ได้ว่าตัวละครที่เป็นโสเภณีเลยนะ หรือ เรื่องสั้นของ อัศศิริ ธรรมโชติ / จำลอง ฝั่งชลจิตร

    เอ เราว่ามากมายนะ คุณคำ ผกา

    ตอบลบ
  3. ....นั่นมัีน
    หนังสือของสำนักพิมพ์อะไรมั่งนะ

    ตอบลบ
  4. กล้ายอมรับ
    ต้องทำไงอะคะพี่?

    ตอบลบ
  5. เรื่องซับซ้อน ว่ายาก ไม่ต่างกับการเมืองเลย

    ตอบลบ


  6. ผมไม่ดูละครไทยเพราะเหยียดเพศแม่มาก
    มีแต่ฉากข่มขืน พระเอก ตัวโกง ข่มขืนนางเอกและตัวโกง
    มีแต่คำด่า และคำเสียดสี

    ผมเห็นด้วยกับพี่ midorikwa นะครับ
    คือในวรรณกรรมก็มีวรรณกรรมน้ำดีอยู่เยอะ
    แต่พอเทียบเป็นสัดส่วนแล้วมันน้อยมากจนน่าใจหาย

    แล้วผู้เขียนบทละครก็ต้องทำตามผู้จัด
    เพราะคิดว่าละครผัวเมียกรี๊ดๆแบบนี้แหละที่คนชอบดู


    สังคมเลยไม่มีอะไรให้ดูเชิงสร้างสรรค์
    กว่าหมิงหมิงจะโต บ้านทรายทอง ปริศนา ฯลฯ คงวนสร้างวไป
    128 รอบครับ



    ตอบลบ
  7. ถ้าพูดอย่างเป็นกลางก็คือ พล็อตเรื่องแบบนั้นเป็นกระแสหลักของสังคมไทย ที่ถูก "ทำซ้ำ" โดย นายทุน เป็นการแสวงหาผลประโยชน์เพื่อการค้าแต่เพียงอย่างเดียว ดังนั้น ประเด็นที่แตกต่างอย่างที่คำผกากล่าวถึง มันจึงอยู่ใน พล็อตเรื่อง กระแสรอง วรรณกรรมทางเลือก หรือวรรณกรรมรุ่นใหม่ ที่ไม่อาจโด่งดังเท่านักเขียนกระแสหลัก แต่อันที่จริง นักเขียนหญิงหลายๆ คนก็พยายามจะเอาพล็อตมาหักเปลี่ยนไปบ้างนะคะ ลองดูงานของ โบตั๋น หรือ ดวงใจ แต่สำหรับคนที่มีงานในกระแสรอง แต่งานชั้นดี ต้องไปอ่านงานของศรีดาวเรือง รับรองว่า จะห็นประเด็นทางเพศที่แตกต่างจากกระแสหลัก

    จริงๆ ภาพรวมของกระแสหลัก มันก็ขึ้นกับสังคมด้วย สังคมไทยไม่มีการสอนให้ใช้ความคิด วิเคราะห์ แล้วนโยบายรัฐก็ไม่ช่วยอะไรเลย ปล่อยให้นายทุนเล่นกันเละแบบนั้น จิตสำนึกสื่อมวลชนก็ต่ำเตี้ยเรี่ยดิน มีแต่จิตสำนึกของนายทุน แล้วมันจะมีหวังไปทางไหนเล่าคร้าบ พี่น้อง..

    ตอบลบ
  8. กระจกเงา เงากระจก และ ม่งมิตรในสวนดอกไม้ มีขายที่ร้านเราเอง 555 บูธ Q26 โซนซีชั้น 2 วันที่ 11-23 ตุลาคม ศูนย์สิริกิติ์ (กร๊าก ฉวยโอกาสซะงั้น) ส่วนงานของ อัศศิริเรื่องสั้นเรื่อง พับครึ่ง น่าอ่าน แต่อยู่ในรวมเรื่องสั้นเล่มไหนก็ลืมไปแล้ว พิมพ์กับ อมรินทร์ ของจำลอง ก็ อมรินทร์ ยกเว้นเล่มใหม่ที่เข้ารอบซีไรต์ (เรื่องบางเรื่องเหมาะที่จะเป็นเรื่องจริงมากกว่า) ตะแกพิมพ์เอง ยังไม่รู้ว่าจะเอามาฝากที่ร้านเราหรือเปล่า ผลงานของ ศรีดาวเรือง มีขายที่บูธ สามัญชน

    ตอบลบ
  9. ทุกคนยอมรับ แต่ไม่ทำอะไรเพราะไม่เกี่ยวกับตัวเอง ไม่มีใครคิดไปแก้ปัญหาให้คนอื่นหรอก
    เพราะปัญหาตัวเองยังแก้ไม่ได้เลย คนจะทำอะไรซักอย่างก็ต้องดูที่การตลาดไว้ก่อน ถ้ามีคนเขียนหนังสือเกี่ยวกับคนติด HIV ติดยา แล้วใครจะกล้าซื้อ เพราะกลัวคนรอบข้างจะดูไม่ดี ในเมื่อเรื่องแบบนี้มันขายไม่ได้ เขาก็ไม่ทำกัน
    นักอนุรักษ์ ทั้งหลายแหล่ NGO หรือโครงการอะไรก็ตามที่มีแนวคิดที่ดีเป็นประโยชน์ต่อสังคม มักไม่ประสบความสำเร็จเพราะไม่ได้นำหลักการตลาดไปใช้ร่วมด้วย การรณรงค์จึงไม่เป็นผล

    ตอบลบ
  10. ..รักน้องนานนานนะพี่

    ตอบลบ
  11. blog นี้มันช่าง ซีเรียส จริงจังดีแท้
    เราก็แฟนพันธ์แท้ คำผกา แต่ก็ไม่ได้แปลว่า เห็นดีเห็นงาม ไปซะทุกเรื่องที่เธอเขียน
    และเราก็กำลังอ่าน ปริมณฑลแห่งรัก รวมเล่มค้างอยู่ ที่ตลบอบอวลไปด้วยเรื่อง หญิงรักหญิง

    ตอบลบ
  12. เราว่าเจ้เค้าคงว่ากระทบพล็อตละครหลังข่าวอ่ะ
    ที่เข้าใจกันไปแบบนี้คงเป็นเพราะเราเลือกที่ quote ไม่ดีเองแหละ

    ตอบลบ
  13. แต่จริงๆ แล้วมันก็ขึ้นอยู่กับรสนิยมทางวรรณกรรมของคนอ่านด้วยแหละนะ เราว่า

    มัวแต่อ่านนิยายแปลเกาหลีกันเงี้ย ตลาดวรรณกรรมสะท้อนชีวิตจะงอกงามไปได้สักกี่น้ำ

    ตอบลบ
  14. ลองไปดูสิบอันดับขายดีของแต่ละร้าน(หนังสือ)ดิ่

    มีแต่...............

    อุ๊บส์

    เด๋วหาว่าไบแอดส์อีก

    ตอบลบ
  15. เจ๊แกว่าพล็อตเรื่องแบบเก่ามานานแล้ว โดยยำมาเสทมอๆ เช่น กฤษณา อโศกสิน นี่ เจีแกก็ยำซะเละมาแล้ว อิอิ

    ตอบลบ
  16. คำ ผกา เขาเคยถ่ายนู้ดใน GM อารมณ์นี้อ่ะ หรือว่านี่คำ ผกา ฟระ

    ตอบลบ
  17. เฮ้อออออออออออออ
    ...บล็อกกรู

    ตอบลบ
  18. ที่จริงก้อเคยอยากถ่ายนะ รูปเปลือยเนี่ย

    ตอบลบ
  19. อยากถ่ายตอนท้องอะ

    แต่คงไม่ได้ท้องละมั๊งคะพี่
    ใกล้จะ expire แย้ว

    ตอบลบ
  20. ฉบับนี้ซื้อมา เราอ่านไม่จบซักที

    ตอบลบ
  21. เคยอ่านช่องว่างระหว่างความรัก
    ที่เป็นเรื่องของหญิงสาวมีกิ๊กขณะแฟนเรียนอยู่เมืองนอกไม่สนใจมั้ย?

    ประเด็นของหนังสือเล่มนี้พูดถึงการที่หญิงสาวจะรักเผื่อเลือกบ้างไม่ได้เหรอ
    แล้วทำไมผู้ชายจะต้องยึดครองอาณานิคมเรื่องเซ็กส์ไว้คนเดียวด้วยล่ะ

    แวะมาทักทายครับ

    ตอบลบ
  22. หวัดดีค่ะ

    ไม่รู้สิ เกี่ยวกับเรื่องนี้
    เรายังเชื่อว่ารักกับเซ็กซ์มันคนละเรื่องกันนะ

    ตอบลบ