หมอใส่ให้มาเพราะว่ารูปทรงขาของหนูไม่เป็นรูปเป็นร่างเลยน่ะสิ
เห็นบอกว่าอาทิตย์หน้านัดไปกายภาพ อาจจะเอาเฝือกออก
อีเฝือกนี่รัดแน่นซะเท้าหนูบวมกางยังกะอุ้งตีนหมีแน่ะลูก
เสาร์ที่ 20 พฤศจิกายน 2553
ฉันกับแมวคราวไปรพ.ส ศรีวรา เพื่อเยี่ยมแมวน้อยชื่อ "โชคดี" ที่ฉันพบข้อมูลใน facebook
ตอนแรกเห็นรูปกับอ่านข้อมูลคร่าวๆ แล้วก็บอกแมวคราวว่าอยากขอมาเลี้ยงจัง
เขาบอกว่าเป็นแมวถูกรถชน สองขาหลังใช้ไม่ได้ แต่อึฉี่เองได้
คือช่วงนี้กำลังหาแมวมาเลี้ยงเป็นคู่กับหมาน่อย คิดว่าอยู่กันสองตัวจะได้เป็นเพื่อนกัน ออกตระเวนไปดูลูกแมวมาสองสัปดาห์แล้ว แต่มีอันแคล้วคลาดตลอด ตัวแรกพอไปถึงแล้วคนเลี้ยงเขาบอกไม่ให้ ตัวที่สองพอเจอกันน้องก็ท้องเสีย เลยต้องกินยาแล้วก็อยู่บ้านเจ้าของเดิมเขาไปก่อน จนมาอาทิตย์นี้มาเจอโชคดี
ตอนแรกคิดว่าน่าจะสัก 3 เดือน (เดามั่วจากลำดับวัคซีนที่หมอของโรงพยาบาลให้)
แต่พอรู้ว่าหนัก 1.6 กก. กลับมาดูน้ำหนักของหมาน่อยที่จดไว้แล้วก็เดาน่าจริงๆ มันน่าจะอายุได้ 4 เดือนมากกว่า ซึ่งก็น่าจะเป็นไปได้ เพราะตอนนี้อาการบาดเจ็บจากการถูกรถชน (หรืออาจจะทับ) ที่ขาทั้งสองข้างหายเกือบดีแล้ว ถ้าขามันต้องเข้าเฝือก ก็เข้ามาเรียบร้อยแล้ว แผลใหญ่ที่ตำแหน่งประมาณลิ้นปี่ของคนจาก (ยาวสัก7 เซ็นต์ได้ ในแมวตัวแค่เนี้ย) ก็หายแล้ว ติดเรียบร้อย แผลตรงกลางหลังก็ดูเหมือนจะกลายเป็นแผลเป็น แผลพวกนี้คงต้องใช้เวลารักษาพักใหญ่ เดาเอาจากแผลทำหมันของหมาน่อย (1-2 ซม.เอง) กว่าจะหายดีก็สัก 3 อาทิตย์ได้ ดังนั้นมันก็น่าจะอายุ 3 เดือนขึ้นไปแล้วแหละ
..คิดดูเถอะว่าลูกแมวตัวนี้ผ่านเรื่องหนักหนามาแค่ไหน แต่มันก็ยังอุตส่าห์รอดมาได้ ชื่อ "โชคดี" ได้มาเพราะเหตุนี้เอง
ตอนเห็นมันครั้งแรก ฉันไม่ได้คิดเวทนา แต่กลับรู้สึกว่าลูกแมวตัวนี้น่ารัก น่าเอ็นดู ความไร้เดียงสาของมันช่างมีพลังยิ่งใหญ่ ดวงตาของมันสดใส พยายามเคลื่อนไหวไปด้วยความอยากรู้อยากเห็น แม้ขาที่ใช้การได้ดีมีแค่คู่หน้า
เห็นมันกระถดตัวไปกับพื้นแล้ว น้ำตาฉันไม่ได้ซึมด้วยซ้ำไป
ความรู้สึกทำนองเดียวกันนี้คงเกิดกับแมวคราวเหมือนกัน เพราะท้ายที่สุดหมอนี่ก็ไม่ได้ทัดทานอะไร เมื่อฉันขอโชคดีกลับมาเลี้ยงคู่กับหมาน่อย แค่ขอเปลี่ยนชื่อจาก "โชคดี" เป็น "มานี่" เท่านั้นเอง
หมายเหตุ: ชื่อ มานี่ ตั้งให้คล้องกับหมาน่อย มาจากคำว่า Money เป็นการเรียกด้วยสำเนียงไทยใหญ่จ้ะ
ตายังแป๋ว หน้ายังยิ้มได้อยู่
ตอบลบจุ๋มจิ๋มมากค่า ต่อไปอ้อนเก่งแข่งกะหมาน่อยแน่ๆ ^_____^
ตอบลบพี่น่อยงงมั้ยพี่ม้อย
ตอบลบตอนแรกมาดมตะกร้า(ของตัวเอง)อย่างมึนๆ
ตอบลบพอได้สติ ชีก็ฮึ่มมมมมมมมมมมม พอฮึ่มนานๆ ก็ทำเสียงฟอดใส่เลย
นังน้องก็รู้หน้าที่ หนีเข้ามุมทันที (คงได้กลิ่นหมาน่อยเต็มไปหมดด้วยแหละ)
คงยังระแวงอยู่ ซอกกระถางเลยให้ความรู้สึกปลอดภัย
ตอบลบชอบภาพนี้จังเลยพี่ม้อย ถ่ายให้ความรู้สึกเหมือนดูหนังดีจัง
ตอบลบเมื่อเช้าเข้าห้องน้ำเสร็จ กินเสร็จก็เริ่มกล้านอนเล่นอยู่ในห้องแล้ว
ตอบลบเมื่อวานจะลงระเบียง เข้ามุมกระถางต้นไม้ท่าเีดียวเลย
พี่พยายามทำตัวเป็นผู้สังเกตการณ์อย่างเดียว
ตอบลบเรื่องของแมวให้มันเคลียร์กันไป
ตอนนวดขาให้มานี่ หมาน่อยเห็นแล้วขู่ฟอด ทำหน้ายักษ์ใส่พี่ด้วย
สงสัยน่อยหวงพี่ม้อย เคยเป็นใหญ่เป็นเจ้าของพี่ม้อยอยู่คนเดียว อาการลูกสาวคนโตของน่อยชักจะมาแล้วดิ
ตอบลบสงสัยจะหวงทุกอย่างเลย ทั้งหม่ามี๊ ทั้งอาณาจักร
ตอบลบนี่แหละ ถึงอยากหาอีกตัวมาแชร์
ชีวิตในโลกมันเป็นแบบนี้ สิ่งมีชีวิตต้องแชร์กัน แมวตัวเดียวไม่มีสิทธิ์ครอบครองโลกทั้งใบ
ไม่รู้น่อยมันจะเข้าใจหรือเปล่าเปล่านะ ที่หม่ามี๊จะสอนให้แบ่งปันเนี่ย
ตอนนี้ "พี่น้องรักกัน" ยังเป็นแค่ความฝันอยู่เลย
น่ารักอ้ะ
ตอบลบหม่ามี๊ใจดีจริง
ตอบลบตาโตเชียว
ตอบลบต้องช่วยกายภาพบำบัดนิดหน่อยนะม้อย เดี๋ยวเค้าก็จะพัฒนาได้เอง :)
ตอบลบน้องมองหม่ามี๊ แต่น่อยสนใจน้องอ้ะ
ตอบลบน่ารัก
ตอบลบด้วยความหมั่นไส้
ตอบลบมานี่ : " แม่ แม่ ช่วยหนูด้วย "
ตอบลบอีกหน่อยคงจะพากันซนแหละ
ตอบลบเดี๋ยวน่อยนั่นแหล่ะที่จะติดน้อง (อาทิตย์เดียวก็น่าจะหายแล้วมั้ง อาการขู่ฟอดๆ อ่ะ)
ตอบลบสวยจังนะเรา... อีหนูมานี่ :)
ตอบลบเพิ่งกลับจากพามานี่ไปพันเฝือกใหม่ เลยได้รู้ว่าที่ รพ. เค้าเรียกมานี่ว่า 'โชคดีไอซียู'
ตอบลบรพ.ส. ศรีวราอยู่ใกล้ออฟฟิศเรามาก ^.^
ตอบลบรพ.ไฮโซเชีย
ตอบลบดูค่าฝากแมวอย่าเดียวก็ไฮมากๆ
เคยเอาแมวไปฝากครั้งนึง เกือบน้ำตาร่วง
ตอบลบ...ง่า เพราะราคา ไม่ใช่เพราะอย่างอื่นนะ?
ตอบลบที่นั่นแพงมากจริงๆ ค่ะ แต่ข้อดีของเค้าคือเค้ารับหมดเลย แม้แต่หมาขี้เรื้อน
ตอบลบมีรพ. สที่ไม่รับหมาขี้เรื้อนด้วยเรอะ?
ตอบลบลองใช้ ผ้าเช็ดตัวร่วมกันบ่อยๆ คงจะชินมากขึ้น
ตอบลบเมื่อคืนลองเอาปลอกคอพี่มาใส่ให้น้อง นังน้องกรี๊ดกร๊าดโวยวายใหญ่ งับมือเราด้วย
ตอบลบตัวพี่น่ะ เพลาลงมากแล้วนะ ตอนนี้มีชวนน้องเล่นไล่จับ เล่นซ่อนหาด้วย (เดาเอาจากท่าที่มันเคยชวนเราเล่น)
แต่อีน้องยังงง ไม่รู้พี่เป็นอะไรของพี่ ดูเหมือนเดี๋ยวบ้าเดี๋ยวดี (ฮา) เลยยังเป็นฝ่ายขู่พี่เหมือนเดิม
ที่พามานี่กลับไป เพราะว่าโรงพยาบาลเค้าเอื้อเฟื้อดูแลเรื่องเกี่ยวกับเคสของอาการบาดเจ็บ (พวกกายภาพบำบัด)
ตอบลบและรับจะดูแลวัคซีนของปีนี้ให้อะ่จ่ะ เดี๋ยววันอาทิตย์นี้ก็ต้องไปอีก หมอขอดูเฝือกและนัดทำกายภาพ
ก็ว่าจะเลียบเคียงถามเรื่องทำหมันดูหน่อย (ถ้าเค้าจะเอื้อเฟื้อด้วยก็คงจะเป็นบุญของหม่ามี้มากๆๆๆๆ)
อื่นๆ นอกจากนั้นคงพึ่งรพ. ใกล้บ้านมากกว่าเนอะ เซฟค่าเดินทางหน่อย
เมื่อวานนี้พากลับไปพันเฝือกใหม่ เพราะของที่พันมาวันเสาร์มันแน่นเกินไป ตีนบวมเหมือนอุ้งตีนหมี
ตอบลบแถมพอบวมได้ที่ก็ปริมีน้ำใสๆ drain ออกมา เหมือนแผลคนโดนรองเท้ากัดเลย
อ๋อ ปิ๋มเล่าไม่จบ มีบางตัวที่เป็นหมาขี้เรื้อนข้างถนนน่ะค่ะ บางทีมันถูกรถชน ถ้าคนที่เอาไปส่งไม่มีเงินมัดจำ เค้าก็ไม่รับ เพราะบางคนส่งแล้วก็ทิ้งเลย
ตอบลบคนพามานี่มาส่งก็น่าจะอยู่ในกรณีนี้
ตอบลบซึ่งก็นะ น่าเห็นใจ
ตอบลบถ้าเค้าไม่ได้เป็นอะไรกับมันเลยแค่พามาส่งถึงโรงพยาบาลก็ดีแล้ว
หรือถ้าเป็น ก็คงหนักมากๆๆๆๆ ล่ะ ค่าใช้จ่าย
รูปนี้น่ารักจังเลย...ดีใจที่มานี่ได้อยู่กับแกนะ โชคดีจริงๆ
ตอบลบน่ารัก
ตอบลบมามี๊ มี หมาน่อย & มานี่ : )
ตอบลบเข้าทำนอง หนูมาลีมีลูกแมวเหมียว ^o^
ตอบลบขอสารภาพว่าเพิ่งมาเครียดตอนแมวมาอยู่แล้ววันสองวันว่ะ
ตอบลบ(คาดว่าอาการเครียดจะดีขึ้นหลังพี่น้องรักกันแล้ว)
5555++++
ตอบลบจ้ะ
ตอบลบอันนี้เราก็เห็นด้วยนะ
ตอบลบหน้าตาน่ารักมากจ้า
ตอบลบรักกันเร็วๆ นะ
ตอบลบน่าร๊ากกกก มานี่ คนงาม^^
ตอบลบหนูเคยมีวิเชียรมาศชื่อมานีด้วยจ้ะ มานีน้องมานะอ่ะ ๕๕๕
โอ๋ๆ หนูไม่แฟ่น้องนะลูก แม่ม้อยเค้ารักทุกตัวน้า เมี๊ยววว^__^
ตอบลบโอย น่ารักๆ รักกันไวๆนะจ้ะ
ตอบลบน่ารักมากเลยจ้ะ คอสีขาวด้วย เหมือนใส่ผ้ากันเปื้อนอ่ะ อิอิ
ตอบลบน่ารัก น่าหอมจังเลยจ้ะพี่ม้อย^__^
ตอบลบท่าทางจะตื่นๆ
ตอบลบน่ารักมาก
ตอบลบแง๊ววว
ตอบลบอย่าแกล้งน้องนะ
ตอบลบหายป่วยเร็วๆ นะ
ตอบลบตอนนี้รักกันแล้วค่ะพี่
ตอบลบโอ๊ะ รู้แล้วว่ามานี่สีอะไร
ตอบลบดีจังที่ได้มาอยู่กับม้อย หม่ามี้ หมาน่อย มานี่ อิอิ
ลายนี้เค้าเรียก สลิด หรือป่าวนะทิป
ตอบลบสลิดมันจะลายทั้งตัวรึเปล่า เราก็ไม่รู้ แต่รู้ว่ามานี่ตาสวยมักๆ นะ^^
ตอบลบตาแป๋ววววววว
ตอบลบ