วันอาทิตย์ที่ 3 มกราคม พ.ศ. 2553

ครัวหรรษา จากปลาร้าถึงวาซาบิ

Rating:★★★★
Category:Books
Genre: Biographies & Memoirs
Author:ฮิมิโตะ ณ เกียวโต


ช่วงนี้ฉันสมพงษ์กับ ฮิมิโตะ ณ เกียวโต จัง

ก่อนหน้านี้ ช่วงต้นเดือนธันวา ฉันเริ่มอ่าน "เมนูปรารถนา" ที่โม่ส่งมาให้ก่อนแต่ก็อ่านแค่วันละนิดละหน่อย เพราะว่าแต่ละเรื่องมันเป็นเรื่องที่สนุก กลัวจะจบไว แล้วก็กลัวว่าถ้าอ่านต่อๆ กันมันจะเลี่ยนเกินไป เหมือนกับที่เรากินของอร่อยรสชาติใกล้เคียงกันปริมาณมากเกินเหมาะ

แต่ช่วงก่อนวันหยุดปีใหม่ ฉัน ซึ่งเสร็จงานส่วนของตัวเองแล้ว แต่ต้องไปทำงานตามปกติ อย่างน้อยก็เพื่อเป็นเพื่อนหัวหน้า ซึ่งยังไม่เสร็จงาน (ที่ต้องไปเป็นเพื่อนกันก็เพราะชาวบ้านชาวเมืองเค้าพากันลาพักร้อนไปไหนต่อไหนจนออฟฟิศเกือบร้างแล้วน่ะสิ)

ก็เลยไปค้นหนังสือเล่มนี้ที่มีอยู่ที่ออฟฟิศมาอ่านตอนที่ว่างๆ (ช่วงนั้นดันเข้ามัลติพลายไม่ได้อีก)
จนมาเจอหนังสือเล่มนี้เข้า แล้วก็อ่านได้จนจบ (โอ้พระเจ้า หลังๆ นี้ไม่ค่อยจะอ่านหนังสือจบเล้ย)

ฉันตื่นเต้นที่มันเป็นเรื่องเล่าคนละสไตล์กับในเมนูปรารถนา แม้จะเขียนโดยอวตารเดียวกันของคนคนเดียวกับ "คำ ผกา" นักเขียนรุ่นใหม่ๆ ที่ฉันโปรดเธอเพราะความเป็นผู้หญิงปากจัด ตรงไปตรงมา (โดยเฉพาะเรื่องใต้กระโปรง) ช่างวิจารณ์ แล้วก็โคตรจะเป็นตัวของตัวเองคนนั้น

ใน ครัวหรรษาฯ ฮิมิโตะเล่าเรื่องอย่างสบายๆ ว่าในชีวิตนักเรียนทุนที่ไม่ได้เรียนเก่งจัด แต่จับพลัดจับพลูได้ทุนรัฐบาลให้ไปเรียนโทต่อเอกที่มหาลัยสุดเริ่ดของเกียวโต ซึ่งเพิ่งอกหักรักคุดจากเมืองไทย สมองเลยยังไม่เข้าที่ แทนที่จะรีบเรียนภาษาจะได้สอบโท กลับเอาแต่สับสนจนเบลอในช่วงแรกที่ไปถึงญี่ปุ่นนั้น ได้ค้นพบว่าการลงมือทำอาหารได้ช่วยให้เธอตั้งตััว ตั้งหลัก แล้วก็พบจุดสมดุลของชีวิตได้ยังไง

ในเรื่องเล่าของเธอ เราได้รู้จักตัวตนอีกแง่มุมหนึ่งของผู้หญิงคนนี้ ฉันหมายถึงในแง่ที่เธอเป็นผู้หญิงธรรมดา มีอารมณ์ขึ้นลง บางทีก็มีแรงบันดาลใจ บางทีก็ขี้เกียจจนเข็นตัวเองไม่ขึ้น เหมือนกับที่ฉัน และผู้หญิงอื่นๆ เป็น

จะไม่เหมือนฉันก็ตรงที่ ฉันน่ะ เอาแต่กิน แต่ฮิมิโตะ นอกจากกินเก่ง กินเป็นแล้ว เธอยังมีเซนส์ แล้วทำกับข้าวเก่งแบบเก่งจากสัญชาตญาณของคนช่างกินเลยแหละ

เป็นผู้หญิงที่มีเสน่ห์ชะมัด



หมายเหตุ:
-ครัวหรรษา จากปลาร้าถึงวาซาบิ เวอร์ชั่นที่อ่านนี้พิมพ์โดยสำนักพิิมพ์มติชน ฉันว่าเขาจัดหน้าไม่สวย พานให้อ่านไม่สนุกเท่าที่ควร
-อย่าว่าอย่างนั้นอย่างนี้เลย ปกก็ไม่สวยด้วย หน้าตาอย่างนี้ ถ้าจะให้ซื้อเอง สงสัยฉันไม่ซื้อแหง๋ๆ
-ฉันไม่จัดให้เป็นหนังสือ Cooking เพราะเขาไม่ได้สอนให้คนอ่านทำกับข้าว
-คนอยากเปิดร้านอาหาร จะเป็นในเมืองไทยหรือเมืองนอก น่าลองหามาอ่านนะ ในเรื่อง ฮิมิโตะฯ เขาหุ้นกับเพื่อนญี่ปุ่นเปิดร้านอาหารไทยในเกียวโต เขาเล่าถึงข้อสังเกตและข้อจำเป็นต้องระวังไว้สนุกเชียวแหละ


4 ความคิดเห็น:

  1. เล่มนี้ภาษาสวย
    กุ๊กกิ๊กประสาผู้หญิง ที่เป็นสิ่งที่ไม่ค่อยมีในตัวฉัน
    อ่านแล้วได้อารมณ์แม่ครัวหน้ามันหน้าเตา เหมือนได้ตามไปช่วยเสริฟ์ที่ร้านของเธอ

    ช่วยยกระดับมุมมองเรื่องอาหารไปอีกระดับหนึ่ง (ที่ไม่ได้กินแค่อิ่ม หรือกินเพื่อสังคม)

    ตอบลบ
  2. ม้อย อ่านเล่มเกียวโตของพี่ฮิมิโตะหรือยัง เป็นไกด์ที่ดีสำหรับการไปเที่ยวเกียวโตทืเดียวล่ะ สวัสดีปีใหม่นะ

    ตอบลบ
  3. หวัดดีปีใหม่จ้ะนุช

    ยังไม่ได้อ่านเรย
    จะอนุเคราะห์อีกหรือป่าวล่า?

    อิอิ

    ตอบลบ
  4. ชอบค่ะ สำนวนเล่มนี้ใกล้เคียง คำ ผกา เข้าไปทุกทีแล้ว ^_^

    ตอบลบ