วันจันทร์ที่ 5 เมษายน พ.ศ. 2553

ท ะ เ ล ที่ รั ก : 40 ยังไหว



แต่เป็นเด็กหญิงข้างหน้าคนนี้ตะหาก

ไข้สูง 39-40 องศาซี แต่เด็กคนนี้ยังไหว

แม่พาไปแอดมิดเพราะเธอมีอาการไข้ (สูง) จากไวรัสเพื่อนเก่าอีกแล้วน่ะซี

(เรื่องป่วย รอแม่มาเล่านะจ๊ะ)


อาทิตย์ที่ 4 เมษายน 2553

วันนี้ขอเสนอตอน เด็กหญิงทะเลจอมอึด

23 ความคิดเห็น:

  1. ถ้าหายแล้วอย่ากินกูลิโกะรวดเดียวหมดแผงนะ ยัยเล

    ตอบลบ

  2. แม่ยิ้มแป้นเลย ตอนนี้เป็นไงบ้างจ๊ะ ดีขึ้นยัง

    ตอบลบ


  3. เด็กๆ พลังเยอะ สู้ๆ นะเล หายเร็วๆ นะจ๊ะ

    ตอบลบ
  4. ยังเล่นได้เหมือนเดิม

    ตอบลบ
  5. หายเร็วๆนะจ๊ะหนูทะเลคนเก่ง

    ตอบลบ
  6. หน้าตาเหมือนไม่ได้เป็นอะไรเลยนะเนี่ย

    ตอบลบ
  7. ก็ดูเซื่อง+ซมไปพอแรงนะน้า

    ตอบลบ
  8. ดีนะเนี่ย่ ไม่ชอก

    ตอบลบ
  9. หมายถึงชัก สินะ

    อืมม์ เห็นแม่ทะเลเล่าว่า ถ้าทะเลไข้ก็ไข้สูงทุกที แต่ไม่เคยชัก
    คราวนี้เห็นว่าอ้วกพุ่งแทน อิอิ

    ตอบลบ
  10. ้ไข้น่าจะดีขึ้นแล้วค่ะพี่โอ แต่ออกจากโรงพยาบาลน่าจะเป็นพรุ่งนี้แหละ
    (ได้คุยกะแม่ทะเลแป๊บเดียว เห็นว่างั้นนะ)

    ตอบลบ
  11. รายงานจากโรงพยาบาลมิชชั่น....
    ตอนนี้เด็กหญิงทะเล้นไข้ลดลงแล้ว เหลือ 37 กว่า ๆ คาดว่าพรุ่งนี้น่าจะออกจากโรงพยาบาลได้แล้ว
    ที่คอนเฟิร์มว่าดีขึ้นมากเพราะเธอกลับมากินเยอะเหมือนเดิมน่ันเอง อิอิ

    ตอบลบ
  12. เคยคุยกับหมอสมบัติ (หมอประจำของทะเล) แกเคยบอกว่าทะเลเป็นเด็กที่ตัวตัดอุณหภูมิของร่างกายตั้งไว้สูงมาก
    ถ้าเทียบกับแอร์ก็คือเทอร์โมสแตด มันทำให้ร่างกายร้อน ๆๆๆ ไปจนถึงประมาณ 40.5 องศาเซลเซียส คือประมาณว่า
    ไข้ 38-39 น่ะยังไม่งอม จะงอมก็ต่อเมืออุณภูมิขึ้นไปสูงแตะที่ 40 กว่า ๆน่ะ (ซึ่งตอนเด็ก ๆ ต้องระวังเรื่องชักมาก
    แต่พอโตขึ้นมาก็ดีขึ้นหน่อย)

    ตอบลบ
  13. เลเหมือนเตารีดเลย อิอิ

    ตอบลบ
  14. เลมีอาการตัวร้อนคืนวันศุกร์ที่ ๒ ด้วยไข้ ๔๑ ทำลายสถิติตัวเอง
    วันรุ่งขึ้น ก็มีไข้ตลอดวัน มาดีขึ้นตอนเย็น แล้วคืนนั้นก็กลับไปแตะ ๔๑ เหมือนเดิม
    คืนนั้นตกลงกะเลว่าถ้าเช้าแล้ว ไข้ไม่ลงไปหาหมอสมบัติกันนะ
    เลบอกว่า โอเคแต่ไม่นอนโรงพยาบาลนะ
    ถามไปถามมา เลบอกว่าเดี๋ยวม้าน้อยมาหาที่บ้านแล้วไม่เจอเล (โถ...ไม่รู้ว่าห่วงกิน ห่วงของเล่น(ที่ม้าน้อยบอกว่าซื้อมาฝาก) หรือห่วงความรู้สึกม้าน้อยกันแน่)

    ก่อนรุ่งสาง เลอ๊วก..พร้อมไข้ประมาณเดิม พอเช้าลงมากินข้าวต้มยังไม่ทันหมด ก็อ๊วกอีก
    แม่ให้สัณญานพ่อเก็บกระเป๋า แอทมิทแน่นอน เพราะเลกินข้าวไม่ได้มันเรื่องใหญ่ ไปให้น้ำเกลือให้ฟื้นตัวเร็ว ๆ ดีกว่า

    บอกไว้เป็นความรู้ อาการอย่างนี้เรียกว่า ไข้สูงลอย คือไข้สูงไม่ยอมลงไม่ว่าจะกินยาลดไข้ไปเท่าไหร่ก็ตาม เลกินยาพาราสำหรับลดไข้ในสองวันแรก เพราะแม่ไม่แน่ใจว่าจะเป็นไข้เลือดออกหรือไม่ พอเช้าวันอาทิตย์ แม่ตัดสินใจให้ยาเพิ่มคือนูโทรเฟน เป็นยาลดไข้สูง โดยให้กินก่อนไปหมอ

    ไปถึงหมอ ตรวจดูคาดว่าเป็น อะดีโนไวรัส ลักษณะเด่นคือ ไข้สูงลอย มีหนองที่คอ
    แม่ตัดสินใจแอทมิท เพื่อความสบายใจ ใกล้หมอ และเลจะได้น้ำเกลือด้วย

    ไวรัสตัวนี้ เลเคยเป็นแล้วตอนสามขวบ แอทมิทเหมือนกัน หมอจำได้ว่าแล้วก็เปิดประวัติดู เออ...จริงด้วย(แม่จำไม่ได้ฮะ)

    ไวรัสไม่มียารักษา ร่างกายต้องสู้เอง โดยกินให้อิ่ม นอนให้หลับ พักผ่อนให้เพียงพอ
    ไวรัสมันก็ลอยอยู่ทั่วไป ร่างกายรับมาถ้าจังหวะไม่ดี ร่างกายอ่อนแออยู่ ไวรัสก็ชนะ
    เลยบอกหมอว่า ก่อนหน้านี้ เลไปเรียนว่ายน้ำตอนบ่าย พอตกเย็นก็ไปเที่ยวงานวัดสามคืนติดต่อกัน ทำให้นอนดึก (สามทุ่มครึ่ง) แถมวันศุกร์ไปเที่ยวทีเคพาร์คอีกทั้งวัน คืนนั้นกลับมาเลยไข้ขึ้น

    สรุปนอนโรงพยาบาลไปสามคืน (แม่เฝ้าไข้เลห้าคืน แม่เกือบเดี้ยงเหมือนกัน)
    ตอนนี้เลสบายดีแล้วจร้า

    ตอบลบ
  15. ตอนม้าน้อยกลับไป
    พยาบาลมาวัดไข้ ปาเข้าไป ๔๐.๕
    คุณพยาบาลจับอาบน้ำลดไข้ซะ

    ตอบลบ
  16. พูดเหมือนคุณพยาบาลเลย

    เธอแทบกรี๊ดตอนวัดไข้ได้ ๔๐.๕

    "โถ..ลูกมา....มาอาบน้ำดีกว่า.... เก่งจังคนดี นี่ถ้าเป็นผู้ใหญ่นี้ลุกไม่ขึ้นแล้ว"

    เลให้ความร่วมมือเป็นอย่างดีเพราะอาบน้ำแล้วมันสบายตัวขึ้น

    ตอบลบ
  17. คุณหมอว่า
    ถ้าเด็กคนไหนชักเวลาเป็นไข้ ครั้งต่อไปก็จะชักเกือบทุกครั้ง
    แล้วก็เด็กผู้ชายจะชักมากกว่าเด็กผู้หญิง

    เลโชคดีมากที่ไม่เคยชัก
    ไม่งั้นไข้ขนาดนี้ ไม่รู้จะชักวันละกี่รอบ

    ตอบลบ
  18. เลกลับมาบ้านกินกูลิโกะอันกลม

    เลบอกไม่อร่อยอ่ะม้าน้อย

    (ไม่ต้องเสียใจนะ เด๋วแม่จัดการส่วนที่เหลือให้ อิอิ)

    ตอบลบ
  19. โถ .. เลน้อย ๆ ของน้า ๆ

    ณ วันนี้หายดีแล้วใช่ป่าวคะแม่แอน ม้าน้อย

    ตอบลบ
  20. เลเด๋วนี้ไม่ค่อยน้อยเท่าไหร่แล้ว น้าฟ้า

    ตอบลบ