วันจันทร์ที่ 14 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2554

ขึ้นแล้วลงไม่ได้






เสาร์ที่ 12 กุมภาพันธ์ 2554

ไปวัดอรุณฯ ถวายสังฆทานและไหว้พระเสร็จก็เดินเตร็ดเตร่
มองไปเห็นแมวเดินไต่ขอบพระปรางค์
ในใจนึกว่าหาที่โพสได้เท่จริงๆ

ยืนมองอยู่พัก ได้ยินมันร้องเงี้ยวๆ เงี้ยวๆๆๆ ถี่ขึ้นเรื่อยๆ
..และแล้วก็มีคำเฉลยจากพี่รปภ. ที่เดินมาขยายความ
"มันขึ้นแล้วลงไม่ได้น่ะ"


...ไม่ใช่มีแต่แมวหรอก ที่ปีนขึ้นพระปรางค์วัดอรุณแล้วลงไม่ได้ คนก็เป็นค่ะ

17 ความคิดเห็น:

  1. บอกแมวว่า
    เกิดเป็นแมวติดที่สูงต้องใจถึง
    ไม่งั้นไม่ได้ลง ^^

    ตอบลบ
  2. ร้ากที่สุด เหมียวส้มน่ะ>

    ตอบลบ
  3. สุดท้ายแล้ว เป็นยังไงครับ

    ตอบลบ
  4. ... นึกว่ามีแต่หลังเสืออย่างเดียวเสียอีกที่ลงไม่ได้ :-)

    ตอบลบ
  5. นึกว่าอารมณ์ขึ้นแล้วลงไม่ได้ซะอีก

    ตอบลบ
  6. แทบจะมองไม่เห็นเลยนะนั่น เนียนมั่ก

    ตอบลบ
  7. ไม่ได้อยู่รอแต่คิดว่ามันก็คงค่อยๆ ถดลงมาแบบตอนลงจากต้นไม้อะค่ะพี่

    ตอบลบ
  8. งืมม์ โฟกัสไม่ได้อีกตะหาก

    ตอบลบ
  9. ดีนะที่เหมียวไม่โดนดุ
    หวังว่าสุดท้ายจะลงเองได้น้า

    ตอบลบ
  10. ได้แหละ ขึ้นไปจับนกอยู่ทุกวี่วัน

    ตอบลบ
  11. เพ่งอยู่ตั้งนานแหน่ะกว่าจะเห็นเหมียว :->

    ตอบลบ
  12. เหมียวดูแหยงๆ ไม่กล้าโดด

    ตอบลบ
  13. มันอยากตะกายนกที่เกาะอยู่บนกิ่งไม้ต้นใกล้กันด้วยล่ะ
    ชีวิตแมวนอกบ้านก็เงี้ยแหละนะ

    คงไม่มีใครหน่อมแน้มเท่าหมาน่อยกับมานี่อีกแล้ว

    ตอบลบ
  14. หน่อมแน้มดีกว่า ซ่าส์มากพ่อแม่ก็จะเป็นห่วงเยอะอ่ะม้อย
    ปอลิง --- ในอาณาเขตตัวเอง น่อยก็ดูซ่าส์ไม่เบานะ

    ตอบลบ
  15. 555 แล้วขึ้นไปทำไมเจ้าเหมียว อย่างนี้เสียชื่อหมด ;D

    ตอบลบ