วันพุธที่ 1 มิถุนายน พ.ศ. 2554

ยินดีที่ได้พบกัน






อายุ
ไม่ใช่้อุปสรรค
ของความฝัน



ยินดีที่ได้พบกัน "กรรมกรกวี" วัยหลังเกษียณ ผู้ไม่ย่อท้อต่อความฝันที่จะคิด และเขียน

15 ความคิดเห็น:

  1. ขาดกวี จึงมีแต่ความหวัง
    มีกวี จึงน่ามีนายกที่ดี

    ตอบลบ
  2. ใครสักคนเคยบอกว่า "ผมเคยเป็นกวี แต่ผมหายแล้ว"

    ตอบลบ
  3. ของแบบนี้มันหายกันได้ด้วยนะฮะ

    ตอบลบ
  4. :D

    เป็นแล้วจะหายไหมคะพี่โอ

    ตอบลบ
  5. จริงหรือนี่ที่ว่ารักเราจักร้าว

    นึกแล้วหนาวเหน็บนักแก้วรักเอ๋ย

    รสสัมผัสอ่อนละมุนที่คุ้นเคย

    ไยจึงเผยรสร้างจืดจางกัน

    เราเคยร่วมใจฝันว่าวันหนึ่ง

    เราจะถึงวันที่งามเหมือนความฝัน

    ฟ้าสีทอง ดอกไม้บาน ธารพระจันทร์

    และรักอันคงค่าสถาพร

    ฉันเฝ้ารอคอยวันที่ฝันไว้

    รอด้วยรักด้วยใจไม่ถ่ายถอน

    แต่นี่สร้อยสายสวาทมาขาดตอน

    เธอกล้ารอนลงด้วยมือเธอหรือไร

    เมื่อเธอสิ้นเสน่หามาสนอง

    รักที่ปองมอดหมดความสดใส

    แผลรักร้ายบ่อนทั่วเนื้อหัวใจ

    จะต้องปวดร้าวไปถึงไหนกัน

    *ดอกรักบานในหัวใจใครทั้งโลก

    แต่ดอกโศกบานในหัวใจฉัน

    และอาจเป็นเช่นนี้ชั่วชีวัน

    เมื่อรักอันแจ่มกระจ่างกลับร้างไกล*

    นิยายรักยืดยาวของเรานั้น

    คงไร้วันสดชื่นขึ้นบทใหม่

    หมดความหมายที่จะรอกันต่อไป

    เพราะเปลวไฟรักดับลงกับตา
    -บทสุดท้ายของนิยายรัก-

    ผู้ประพันธ์ : เฉลิม(ศักดิ์) (ศิลาพร)รงคผลิน หรือ"หยก บูรพา"

    ตอบลบ
  6. คนบางคนก็ชอบหาเรื่องไม่หายเสียที

    ตอบลบ
  7. ไม่ใช่กรรมกรธรรมดาแล้วหล่ะคับ อย่างนี้ต้องอยู่ในเหมืองถ่านหินแน่เลย อิอิ

    ตอบลบ
  8. สาวเจ้าเค้าคงไม่แคร์เธอแล้วแหละ

    ตอบลบ