รายงานล่าสุด..บางลำพูยังเหมือนเดิม

วันนี้มีความสุขจัง

สัปดาห์แห่งการทำงานใช้กรรมได้ผ่านพ้นไป ดิฉันจึงฉลองด้วยการนอนเที่ยงคืนตื่นเก้าโมงเช้า (ถ้าแดดไม่แจ๋ขนาดนี้ก็คงไม่ตื่นขึ้นมาง่ายๆ)
จัดการทำธุระเท่าที่เคี่ยวเข็ญตัวเองเรียบร้อยแล้วก็จรลีออกจากบ้าน ขึ้นบีทีเอสไปสุดสาย แล้วต่อเรือด่วนเจ้าพระยาไปลงที่บางลำพู เพราะวันนี้มีภารกิจชอปปิ้ง
ที่ต้องถ่อมาถึงตั้งฮั่วเส็งบางลำพูก็เพราะว่าตั้งฮั่วเส็งธนบุรีมันไกลไป-อ่ะไม่ช่าย
เพราะว่าที่นี่เป็นศูนย์รวมของอุปกรณ์งานฝีมือ
ไม่ว่าจะเป็นไหมหลากสี เข็มถักครบขนาด ไปจนกระทั่งอุปกรณ์ติดต้งผ้าม่าน เขาก็มีขายครบ แน่นอนว่าในราคามิตรภาพกว่าห้างสรรพสินค้าเก๋ไก๋ชไรเดอร์ทั้งหลาย
ใช่แร้ว กำลังจะถักผ้าพันคอ ได้ไหมสีสวยมาซะด้วย แต่ไม่รู้ว่าแรงบันดาลใจจะค่อยๆ หายไปพร้อมความเย็น (ในกทม.ป่าวอ่ะนะ)

เนื่องด้วยไม่ได้เฉียดมาย่านนี้ ซึ่งนับได้ว่าเป็นถื่นเก่าเสียนาน ก่อนมาถึงยังหวั่นใจว่าพระอาทิตย์จะเป็นไง บางลำพูจะเปลี่ยนไปไหม ข้าวของที่เคยชินตาจะเปลี่ยนเป็นของแบบใหม่ๆ หรือเปล่า
ปรากฏว่าไม่เลย ตั้งฮั่วเส็งยังเหมือนเดิม ของเหมือนเดิม แน่นๆ เหมือนเดิม แม้แต่กลิ่นอวลๆ อาหารที่ขายอยู่แถวนั้นก็ยังเหมือนเดิม ขนมจีนตรงตรอกนั่นก็ยังขายเหมือนเดิม (อย่าไปหวังว่าราคาจะเหมือนเดิม) ดูราวกับว่าตั้งฮั่วเส็งจะเก่าเท่าเมื่อสิบกว่าปีก่อน เมื่อมาเหยียบเป็นครั้งแรกด้วยซ้ำ (ฮ่าๆ)

ไหมวูลสีสวยที่ขายราคาแค่กลุ่มละ 60 บาท (ซึ่งเหลืออยู่แค่ 5 กลุ่มเลยเหมามาหมดเลย) เหมือนไม้ขีดจุดคบเพลิงแห่งการชอปให้ลุกโชน เพราะหลังจากนั้นดิฉันก็ชอปกระจาย เดินไปต่อที่สหกรณ์กรุงเทพ  (ซึ่งก็ยังคงบรรยากาศเดิม คือเก่า อึดอัดเพราะวางของเต็มไปหมด แล้วก็ฉุยไปด้วยกลิ่นอาหารตลอดเวลา-บัดนี้เป็นเวลาของไก่ย่าง พร้อมกับคนขายวัยป้าที่คุยกะเราดี๊ดี ให้ความช่วยเหลือแล้วก็เอาใจใส่เราจริงๆ) ที่ที่เคยชอปชุดชั้นใน (ราคาประหยัด) มาตั้งแต่อ้อนแต่ออก เจอะคนขายถูกชะตาก็ซื้อมาได้บานตะไท ซื้อดะเรื่อยไปถึงขนมร้านน้ำพริกนิตยา กิ๊บหนีบผม รองเท้าผ้าใบ ไปจบที่นาฬิกา SEIKO (เซนเซบอกว่าคนญี่ปุ่นอ่านว่า เซอิโกะ)-พระเจ้าช่วย! ผีนักชอปตนใดมาเข้าสิงดิฉันเนี่ย

แต่มีความสุขมากค่ะ

ขากลับเดินมาลงเรือท่าเดิม ผ่านสวนสันติชัยปราการ ก็ยังเหมือนเดิม วันนี้มีกิจกรรมละครเวที ลูกเล็กเด็กแดง พ่อแม่มาดูกันน่าอบอุ่นจริง แม้แต่พระอาทิตย์ตกดินทางฝั่งศิริราชก็เหมือนว่าจะเหมือนเดิม อบอุ่นเหมือนเดิม
ดีใจที่ทุกอย่างยังเปลี่ยนไปน้อยมาก จนดูเหมือนว่ามันยังเหมือนเดิม

วันนี้คงเป็นวันที่มีความสุขอย่างสมบูรณ์แบบ ถ้าไม่ได้รู้เรื่องน่าตกใจเรื่องนั้น