ตอนที่ 1
รักนี้..แม้เจ็บก็ยอม
ตึ่ก-ตั่ก ตึ่ก-ตั่ก ตึ่ก-ตั่ก
"หวัดดีค่า" โอชโช่จังกล่าวขณะออกแรงดันประตูคลินิกของหมอบู๋ ด้วยแก้มสีชมพูจากความตื่นเต้นซึ่งซ่อนอยู่อย่างมิดชิดภายใต้สีผิวสีเดียวกับไก่ย่างเกรียมขนาดกำลังน่ากินของเธอ งานยุ่งๆ ทำให้วันนี้เธอมาถึงช้าที่เคย แต่เพราะว่าวันนี้คือ 1 ใน 2 วันของเดือนที่จะได้เจอหมอบู๋ ไม่ว่าจะเหนื่อยสะบักสะบอม หัวฟู หรือหน้ามันจากงานยุ่งๆ โอชโช่จังก็จะไม่ยอมผิดนัดกับหมอเด็ดขาด
"เชิญเลยจ้า" น้ำเสียงใจดีของหมอบู๋ดังมาจากห้องหลังเคาน์เตอร์แคชเชียร์ของคลินิกเล็กๆ แห่งนั้น
'เหมือนหมอรอเราอยู่' โอชโช่คิด พร้อมก้าวอย่างขลาดๆ ไปที่ประตูห้อง สไลด์มันออกในท่ามาดมั่นตามแบบฉบับของเธอ ไหว้หมออย่างนบนอบเหมือนทุกครั้งแล้วก็เอื้อมมือไปลากเก้าอี้ออกมาไกลตัวหมอ แล้วจึงทรุดตัวนั่ง
"นั่งไกลจัง" หมอพูดยิ้มๆ ดึงถุงมือยางดังเปรี้ยะๆ แล้วเริ่มพิศร่องรอยของสิว ไฝฝ้าบนใบหน้าของโอชโช่เหมือนเคย
"ไม่ใส่แว่นสวยกว่านะ"
กรี๊ดดดดด หมอเริ่มอีกแล้ว
"เอ่อ..ก็ไม่ค่อยชอบใส่เลนส์น่ะค่ะ" โอชโช่ไม่รู้จะพูดอะไรดี
"เข้ามาใกล้ๆ ผมหน่อยสิ"
ตึ่ก-ตั่ก ตึ่ก-ตั่ก ตึ่ก-ตั่ก
วันนี้แค่นี้ก่อนนะ
ตอบลบเด๋วจะรีบกลับไปถักผ้าพันคอแระ
เอิ้กๆๆๆ
ตอบลบมายั่วให้อยากแล้วก็จากไปซะงั้นอ่ะค๊า.........
พอดีว่าสิวหายไปเยอะแล้วเห็นไม่ค่อยชัด .. หมอเลยต้องให้ขยับเข้ามาหน่อย -_-
ตอบลบลุ้นระทึกกกกกก......ยิ่งกว่าหนังเรื่องไซโคทุกๆ ภาค
ตอบลบเว่อร์ละป้า
ตอบลบรักษาสิว นี้หมอโอ๊ค ป่ะครับ
ตอบลบห่างไกลค่ะ
ตอบลบตึ่ก-ตั่ก ตึ่ก-ตั่ก ตึ่ก-ตั่ก
ตอบลบ.....อกอีแป้นจะแตก