วันอาทิตย์ที่ 16 พฤษภาคม พ.ศ. 2553

เกิด แก่ เจ็บ ตาย เป็นเรื่องธรรมชาติ

14 ความคิดเห็น:

  1. น่าใจหาย และอาลัยเหลือเกินกับข่าวการจากไปอย่างกะทันหันของ วาณิช จรุงกิจอนันต์
    แต่ก็ภูมิใจเหลือเกินกับงานเขียนทุกเล่ม บทความทุกบทความที่เขาเขียนขึ้น

    ชีวิตคนคนหนึ่ง ไม่ต้องถึงกับเป็นกวีซีไรต์
    แค่เขียนเรื่องที่เป็นแค่ความเห็นส่วนตัว แต่ทำให้คนอ่านอ่านแล้วสนุกกับ เจ็บๆ คันๆ
    สะกิดให้คิดต่อไปได้อีกไม่รู้จบ แค่นี้ก็คุ้มแล้ว

    ตอบลบ
  2. แต่กับอีกคนที่ตายเพราะถูกยิง
    ใช่ มันดูไม่ธรรมดาเท่าไหร่
    แต่ไหนๆ ในเมื่อคุณเสียชีวิตไปแล้ว ฉันอโหสิกรรมให้

    ถ้าชาติหน้ามีโอกาสได้เกิดเป็นคนอีก หวังว่าคุณจะใช้โอกาสนี้สร้างกรรมดี เก็บไว้เป็นทุนรอนให้อีกหลายภพหลายชาติข้างหน้าด้วยเถอะนะ

    ไปที่ชอบนะ เสธ.แดง

    ตอบลบ
  3. สิ้นกวีซีไรต์ 'วาณิช จรุงกิจอนันต์' ด้วยโรคลูคีเมียเฉียบพลันครอบครัวจะตั้งศพที่วัดธาตุทอง เวลา 17.00 น. ผลงานสร้างชื่อคือเรื่องซอยเดียวกันปี 2527 และนวนิยาย แม่เบี้ย...

    เมื่อ วันที่ 16 พ.ค. นายวาณิช จรุงกิจอนันต์ กวีซีไรต์ นักเขียนที่ได้รับรางวัลจากเรื่อง ซอยเดียวกัน เมื่อปี 2527 ได้เสียชีวิตลงแล้ว ด้วยโรคลูคีเมียเฉียบพลัน โดยครอบครัวจะตั้งศพที่วัดธาตุทอง และรดน้ำศพ ในเวลา 17.00 น. วันนี้

    ประวัติ

    นาย วาณิช จรุงกิจอนันต์ เกิดเมื่อวันที่ 9 สิงหาคม 2491 เป็นคนจังหวัดสุพรรณบุรี จบการศึกษาจากมหาวิทยาลัยศิลปากร มีผลงานมากมาย เริ่มมีชื่อเสียงจากการเขียนบทความ ชื่อ "จดหมายถึงเพื่อน" ตีพิมพ์เป็นประจำในนิตยสารลลนา ระหว่าง เดินทางไปศึกษาต่อที่สหรัฐอเมริกา

    ผล งานที่มีชื่อเสียงอีกเรื่อง คือ นวนิยายเรื่องแม่เบี้ย ตีพิมพ์ในนิตยสารลลนา เมื่อนำมารวมเล่มก็ได้รับความนิยม และถูกนำมาสร้างเป็นภาพยนตร์หลายครั้ง

    ปัจจุบันเขียนคอลัมน์ให้กับนิตยสารในเครือมติชน กรรมการบริษัท จีเอ็มเอ็ม แกรมมี่ จำกัด (มหาชน).

    ---------------------------------
    หนึ่งในนักเขียนและกวีคนโปรดตลอดกาลของฉัน

    ตอบลบ
  4. ตอนนี้ข่าวการเมืองกระหึ่มเมือง
    ข่าวการสูญเสียกวีซีไรต์ อย่างคุณวาณิชเลยเงียบมาก อย่างไม่น่าเชื่อ
    เสียดายจัง...นักเขียนที่เขียนหนังสือดีดี มีน้อยลงทุกวันแล้ว

    ตอบลบ
  5. อโหสิกรรมให้คุณแดง

    ตอบลบ
  6. อโหสิกรรมให้คุณแม้ว

    ตอบลบ
  7. รู้จักคุณวานิช จรุงกิจอนันต์ ในฐานะนักเขียนซีไรต์คนหนึ่ง แต่ผมไม่เคยอ่านเขียนของเขาเลยครับ
    ยิ่งหลังๆ มา ผมก็ไม่อ่านนวนิยายเล่มหนาๆ แล้ว เพราะผมไม่มีสมาธิมากพอ
    น่าเสียดายที่คุณวานิช เสียชีวิตเร็วเกินไป
    วัยเพียงแค่ 61-62 ปีนี้ ถือว่ายังน้อยสำหรับคนเป็นนักเขียน
    เพราะยิ่งมีอายุเยอะ ก็น่าจะยิ่งเขียนงานได้ลุ่มลึกมากขึ้น

    ตอบลบ
  8. ก่อนจะไปที่ชอบ
    ก็คงจะมีอะไรที่ต้องไปเคลียร์ก่อน
    ตอบคำถามให้ดีๆ ก็แล้วกันเสธ.แดงเอ๋ย..

    ตอบลบ
  9. พี่ป๊อก งานวาณิชไม่หนาเลย

    นอกจากเรื่องอีโรติกอย่างแม่เบี้ยก็ยังมีเรื่องกุ๊กกิ๊กอย่างเคหาสน์ดาวด้วย

    ตอบลบ
  10. ปิ๋มชอบหนังสือของคุณวาณิช จรุงกิจอนันต์ นะคะ เพราะหนังสือของเค้าหลายเล่ม แม้จะเป็นนิยาย ก็แทบจะไม่มีตัวร้ายเลย
    อ่านแล้วรู้สึกว่าเป็นสังคมเล็กๆ ที่มีแต่คนดีๆ อาจจะมีตัวละครในนิยายที่เอาแต่ใจตัวเองบ้าง แต่ก็ไม่ใช่คนนิสัยไม่ดี
    อ่านแล้วมีความสุข

    ตอบลบ
  11. ใช่ อ่านแล้วมีความสุข
    ไม่น่าเชื่อเลยว่าคนเขียนปากจัดเอามากๆ

    อิอิ

    ตอบลบ


  12. พี่บุ๋มก็อ่านงานของ นักเขียนคนนี้เหมือนกัน

    ตอบลบ
  13. ขอแสดงความอาลัยด้วย เพิ่งรู้เรื่องนะเนี่ย

    ตอบลบ