หมาน่อย : จอมแทะ

ได้มาในสภาพอย่างงามเลย
หม่ามี๊ก็พยายามหอบหิ้วมาอย่างทนุถนอม

ระวังมาก และถึงกับกัดเด็กร้านซีเอ็ดที่จับถุงยัดล็อกเกอร์อย่างไม่ปรานีปราศัยไปแล้ว


วันอาทิตย์ที่ ๒ พฤษภาคม ๒๕๕๓

อาบน้ำให้หมาน่อยเป็นอาทิตย์ที่ ๓ ติดต่อกัน
ระหว่างที่จัดมันใส่ตะกร้า ให้มันหลับอาบแดดอ่อนๆ ก็คิดขึ้นมาว่า
ทำปลอกคอเส้นใหม่ให้มันดีกว่า

ก็ค้นไหมพรมสีดำมาถักเป็นเส้นยาว กะให้ยาวกว่ารอบคอตอนนี้
หวังจะใช้ไปนานๆ ถักได้ประมาณกลางเส้นก็ประกอบกระพรวนเข้าไปกับการถัก

แล้วก็เสร็จออกมาเป็นเส้น สวมแล้วก็ดูกิ๊บเก๋ดี

นังตัวดีสวมอยู่ได้สามวันก็ทำกระพรวนหล่นหายไป เลยต้องเอาสร้อยข้อมือเส้นเก่ามาร้อยกับกระดิ่ง ใส่ให้หล่อนใหม่
ไม่อย่างนั้นจะไม่รู้ว่าหล่อนไปซ่อนตัวอยู่ตรงไหน

จริงๆ น่อยไม่ได้ฟันคมกับข้าวของเท่านั้น กับหม่ามี๊เองมันก็แทะซะจนน่วมไปทั้งมือและเท้า
ดีหน่อยที่มันแทะแค่พอเมามัน ยั้งฟันไว้เยอะ ไม่งั้นคงได้เลือดสาดกันไม่เว้นวันหรอก

วันนี้วันหยุด กะว่าจะไปสอดแนมบางเรื่องที่สวนฯ พี่เดือนรู้ความก็เตรียมไผ่เงิน หรือที่เขานิยมเรียกกันว่า ไผ่แมว เพราะแมวชอบม้าก เอาไว้ให้

ตอนแรกคิดว่าพี่เดือนแบ่งที่ตัวเองมีมาให้ ที่ไหนได้ พี่เดือนฝากคุณน้องที่ดูร้านให้ไปซื้อจากตลาดนัดต้นไม้ (เค้ามาขายกันวันพุธ-พฤด้วย เต็มสวนเลย) เมื่อเช้านี้ต่างหาก

เกรงใจจังเลย

เดี๋ยวถ้าชุดที่ได้มานี่โกร๋นเมื่อไหร่ จะ(ฝากแมวคราว)ไปซื้อเองบ้าง (ก็ปกติวันพุธฉันต้องไปทำงานนินา)


ขอบคุณพี่เดือนมากๆ นังแมวน้อยจอมแทะที่บ้านดูจะชอบไผ่แมวมากทีเดียว