แมวดูเดือน

จันทร์ที่ 21 มิถุนายน 2553

ช่วงนี้หมาน่อยหลงใหลการขึ้นไปสำรวจโลกจากมุมสูงบนขอบระเบียงห้องมาก
หม่ามี๊จะอุ้มขึ้นไปทุกเช้าเย็น เพราะอยากให้หมาน่อยรู้จักโลกให้มากกว่าที่รู้จัก
ได้เห็นแสงอาทิตย์ยามเช้า เห็นท้องฟ้ายามเย็น (เฉพาะวันที่หม่ามี๊อยู่บ้านตอนเย็น) แล้วก็ไปดมกลิ่นลมตอนกลางคืน

คืนไหนมีพระจันทร์ ก็จะได้ชมจันทร์ใกล้ขึ้นอีกนิดนึง

แรกๆ หมาน่อยแปลกที่เลยแค่หมอบอยู่นิ่งๆ ได้แต่เบิกตามองนั่นมองนี่อย่างสนใจ แล้วก็เหมือนจะรู้ว่าพื้นดินอยู่ห่างมาก จึงเคลื่อนไหวอย่างระวังตัว ส่วนใหญ่รักษาสมดุลไว้ในท่าหมอบ

แต่หลังๆ เธอเริ่มกล้าออกเดินไปดมอะไรๆ ไกลขึ้น ซึ่งหม่ามี๊ก็ไม่ค่อยยอมหรอก เริ่มเดินเมื่อไหร่ก็อุ้มลงเมื่อนั้น

ช่วงนี้หมาน่อยยังไม่สา่มารถกระโดดปึ้บเดียวขึ้นถึงขอบระเบียง (สูงราว 130-140 ซม.)
ทำได้สูงสุดแค่สองขาหน้าเกาะขอบ สองขาหลังไม่มีแรงตะกายขึ้นไป (ท่านี้ตลกมาก ไว้จะถ่ายมาให้ดูนะ) เพราะงั้น เวลาหม่ามี๊ไม่อยู่ หมาน่อยเลยไม่ได้รับอนุญาตให้ออกไปที่ระเบียง

กลัวหมาน่อยเดินไปเที่ยวไกลแล้วกลับมาไม่ถูกอะสิ