| Rating: | ★★★★ |
| Category: | Books |
| Genre: | Literature & Fiction |
| Author: | Luis Sepúlveda แปลโดย สถาพร ทิพยศักดิ์ |
โดยไม่ตั้งใจ ฉันอ่านหนังสือเล่มนี้ (อย่างเชื่องช้า) จบในวันที่ 1 กันยายน
วันสืบ นาคะเสถียร
โดยไม่ตั้งใจอยากจะรู้อะไรก่อนเกี่ยวกับหนังสือเล่มนี้
แม้การอ่าน "นางนวลกับมวลแมวฯ" ในลำดับก่อนหน้าเล่มนี้ก็ไม่ใช่เรื่องตั้งใจ
แต่อย่างไรก็ตาม ฉันยอมรับ ว่าได้รับการสปอยล์จากเจ้าของหนังสือเล่มนี้ก่อนอ่าน ว่าไม่ใช่เรื่องราวแนวเดียวกับ "นางนวลกับมวลแมวฯ"
นับ(ฉันนับเอง)ได้ว่าเป็นการสัมผัสอย่างบริสุทธิ์ใจ อย่างเปิดกว้าง และไม่คาดหวัง
ฉันลิ้มรสเรื่องราวที่เล่าอย่างเนิบช้า เรื่อยๆ เหมือนน้ำไหลริน
ชายวัยปลายคนกับความโดดเดี่ยวที่เขาเลือกสรรให้ตัวเอง
เรื่องราวรักรันทดที่เขาปรารถนาจะได้อ่าน แม้เป็นการอ่านที่ละคำ เพียงเพราะความรันทดในความรัก มันทำให้เขาหลุดพ้น ลืมเรื่องราวรันทดตลอดชีวิตจริงของตัวเองได้ชั่วคราว
ภาพความสัมพันธ์ของเขากับโลกรอบตัว
ความเข้าใจโลก ที่แม้จะทำให้เขาเจ็บปวดและขมขื่น ซึ่งทำให้เราเจ็บปวดและขมขื่นตามไปอย่างช่วยไม่ได้ กระนั้น เขาก็ทำให้เรารู้ ว่าในวิถีแห่งการหมุนไปข้างหน้าของโลก มันย่อมเจ็บปวดและขมขื่นแบบนี้
ใครจะกล้าเปลี่ยนแปลง ในเมื่อวันนี้ไม่มีคนอย่าง สืบ นาคะเสถียร แล้ว
หรือที่จริงแล้ว แม้จะเป็นอย่างนั้น เราก็ยังไม่ควรสิ้นหวังในการเปลี่ยนแปลง
เรื่องนี้..ฉันเองยังไม่แน่ใจ
หมายเหตุ: อ่านแล้วรู้สึกมีส่วนร่วมโดยไม่ดัดจริตไปกับ
-พี่เชน และเสือของพี่เชน
-ผาด พาสิกรณ์ ("เสือเพลินกรง" ของคุณ ดิฉันยังละเลียดไม่หมด)
-เจ้ย อภิชาติพงศ์ วีระเศรษฐกุล เพราะหนังสือเล่มนี้มันสะท้อนถึงความหม่นเศร้าของชายชรา ณ ชายขอบของสองฝั่งโลกอย่างอ้างว้างแท้จริง
-ไม่แน่ใจว่าที่ฉันรู้สึกได้มากมายเพราะฉันเลี้ยงสัตว์หรือเปล่า
-ฉันพบคำผิดอย่างน้อย 2 ที่ เชื่อว่าสำนักพิมพ์ผีเสื้อคงแก้ไขในการพิมพ์ครั้งต่อไป
-หนังสือเล่มนี้มีภาพปก และลายเส้นประกอบสวยจริงๆ
-Luis Sepúlveda เป็นนักเขียนที่น่าทึ่งอย่างแท้จริง ใช่แล้ว นักเขียนในความคิดของฉันต้องเป็นแบบนี้แหละ รอบรู้ และหลากหลาย มีจิตวิญญาณหลายรูป แต่ลุ่มลึกในทุกรูป (เพราะถ้าคุณไม่ลุ่มลึก คุณจะเขียนอะไรให้ฉันอ่านล่ะ?) ขอคารวะด้วยความจริงใจ
-ไม่ลืมขอบคุณคนเจ้าของหนังสือ เล่มต่อไปรบกวนขอ "ปิน็อกกีโอ" นะฮะ
หลังๆ มาผมไม่ค่อยได้อ่านหนังสือของสำนักพิมพ์นี้เลย
ตอบลบเล่มสุดท้ายที่อ่านคือ "อาทิตย์อุทัยดั่งสายฟ้า" (ถ้าจำชื่อไม่ผิด)
อ่านเพราะว่า อยากรู้เรื่องในค่ายเชลยที่กาญจนบุรี
ขอบคุณที่แนะนำครับ
ดีเหมือนกันนะคะพี่
ตอบลบเล่มไม่ใหญ่
ใช้เวลาอ่านน้อย แต่รู้สึกมาก
น่าสนใจครับ
ตอบลบเพราะชีวิตบั้นปลายน่าจะคล้ายกัน..หุหุ
ชื่อเรื่องมันอย่างนี้จริงๆหรือครับ
จำได้ว่าก่อนนั้นเป็นแฟนคลับ สำนักพิมพ์นี้เลย
แต่ปัจจุบันนี้ ห่างกันไปนาน
Un Viejo(ชายชรา) que(ผู้ซึ่ง) Leía(อ่าน) Novelas(นิยาย) de(เกี่ยวกับ) Amor(ความรัก)
ตอบลบแปลชื่อมาได้อย่างนี้จริงๆ ค่ะ
ถ้าอ่านแล้วอาจจะรู้สึกเหมือนกันนะคะ ว่าเป็นชื่อที่ดี มีความหมายลุ่มลึก โรแมนติก และก็เศร้ามาก
ว่าแต่ทำไมถึงห่างหายไปล่ะคะ (ห่างหายไปเหมือนกัน แต่เมื่อก่อนก็ไม่ถึงกับเป็นแฟนหรอก)
ตอบลบถ้าใครให้เราลองพูดถึงหนังสือเล่มนี้ เราพูดไม่ถููกเลยนะถึงตอนนั้นจะเพิ่งอ่านจบก็เถอะ
ตอบลบแต่อ่านที่ม้อยเล่ามาในนี้แล้วชอบจัง
ม้อยอ่าน "บันทึกรักนักฆ่าผู้อ่อนไหว" รึยัง ถ้าสนใจจะส่งไปให้อ่านนะ
ตอบลบเมล์ไปบอกเลยม้อย...ถ้าไม่ใช่พวกศัพท์เก่้าที่ทาง สนพ.ตั้งใจใช้เอง เค้าจะได้รับทราบแล้วแก้ไขนะ
ตอบลบช่วงหลังหนังสืออกเยอะ
ตอบลบบางทีซื้อเล่มอื่นเลยไม่ค่อยได้เข้ามาดู
แต่เล่มนี้ต้องซื้อให้ได้
พ้อนได้อ่าน "นางนวลกับมวลแมวด้วยล่ะ"
ตอบลบสนุกดี ^^
สงสัยได้กลับไปอ่านใหม่อีกรอบ....รีวิวดึงความรู้สึกร่วมได้ชัดเจนจริงๆ
ตอบลบหลังจากที่ถามไป ก็ได้กลับไปคิดเหมือนกันว่าแล้วทำไมตัวเองถึงห่างหายไป
ตอบลบคำตอบได้มาประมาณนี้
1. เราโตขึ้น ธุรกิจสิ่งพิมพ์เจริญขึ้น โลกหนังสือของเราใหญ่ขึ้น
2. ผีเสื้อออกหนังสือน้อย แล้วก็แพง หาซื้อยากกว่า
3. ขยายความข้อ 2 เพราะไม่ไปออกบูธที่สัปดาห์หนังสือ (แต่ไปหาซื้อได้ที่บูธของ DK.) ไม่มีขายใน 7-11
และไม่แน่ใจว่ามีขายในอินเทอร์เน็ตไหม เพราะไม่เคยลองหา
4. มีอีก แต่นึกไม่ออก
เค้ารักแมวนะ ลุงคนเนี้ย
ตอบลบ