พี่ไทด์กะพี่ท็อปเป็นหมาสองพี่น้องของพี่พิม เจ้าของเชียงคานเกสต์เฮ้าส์
(หมาเป็นพี่ แมวเป็นน้อง)
สารภาพเลยว่าอิฉันหลงรักพี่ท็อปหมดใจตั้งแต่แกย้ายกายฟูๆ มาสถิตบนเสื่อที่คนปูไว้เตรียมใส่บาตร
ตอนนั้นเป็นเวลาเช้าตรู่ อากาศยังจัดว่าหนาว
ตัวฟูๆ สะอาดๆ ของพี่ท็อปจึงกลายเป็นที่พึ่งของคนไป
กอดแล้วอุ๊น-อุ่น
นุ๊ม-นุ่ม
แล้วก็ห้อม-หอม
ใส่บาตรเสร็จคนก็ล้อมวงกันยืนจกอาหารเช้า
พี่ไทด์(พี่ชายท้องเดียวกัน)กะพี่ท็อปก็มาวนเวียนรอกินด้วย
เห็นแววตาวิงวอนของทั้งสองแล้ว
ขำก็ขำ เอ็นดูก็เอ็นดูฮะ
..การจากเชียงคานมาโดยไม่ได้กอดอำลาพี่ท็อปอีกครั้งมันช่างคาใจจริงๆ นะเนี่ย
เก๊กมุมให้ถ่ายเลย
ตอบลบชอบสายตาสัตว์เวลาวิงวอนเนี่ย ตลกชะมัด
ตอบลบเหอะ..เหอะ
ตอบลบหน้าเหมือนหมีนะ
ตอบลบเศร้า เครียด หรือเตรียมจะม่อย
ตอบลบหน้าเหมือนพี่โ้ด้เลยอ่ะ
ตอบลบหน้าเข้มมักๆๆ
ตอบลบแมน.. หล่อจัง
ตอบลบเหงาแน่ๆ
ตอบลบอ้วนฟู
ตอบลบหง่ะ
ตอบลบสายตาเปี่ยมหวังมาก
ตอบลบโห...เจ๊ ซื้อใจหมากันแบบนี้เรยเหอ
ตอบลบได้ผลมากมายนะ น้องปิ๋ม
ตอบลบเห็นขนหลังอานๆ
ตอบลบเอ่อ เขาเป็นหนุ่มโกธิค นะฮะ เขียนขอบตาเก๋ไก๋
ตอบลบอิอิ
ตอบลบเท่จิงๆ