แพนด้า

Rating:	★★★★★
Category:	Books
Genre:	Literature & Fiction
Author:	ปราบดา หยุ่น

สักครั้งในชีวิต
ใครบ้างเคยมีความคิดว่า บางทีเราอาจไม่ใช่คนที่นี่
ไม่ใช่พลเมืองของโลกสีน้ำเงินใบสวยนี้
ไม่ใช่ลูกของพ่อแม่เรา
แต่มาจากดาวดวงไหนสักดวง?

ดิฉันเคยนึกเมื่อยังเด็ก
ช่วงหลังจากที่เลิกคิดเรื่องพ่อแม่เก็บเรามาจากถังขยะ(เพราะรักเราน้อยกว่าน้อง)แล้ว
ช่วงนั้นมันเริ่มอ่านหนังสืออะไรๆ ในห้องสมุดเยอะขึ้น จินตนาการคงจะฟุ้งฝันไปหน่อย

ไม่น่าเชื่อว่าปราบดาจะคิดอะไรคล้ายๆ กัน
ตอนอ่านนิยายเรื่องนี้ครั้งแรกนั้นก็เลยได้อารมณ์เหมือนแพนด้าพบคนที่เขาเชื่อว่ามาจากดาวดวงเดียวกันเลย (’โทษที เว่อร์ไปนิด แต่ดิฉันเป็นคนเว่อร์-เวอร์อย่างนี้แหละ)

แพนด้า ไม่ใช่หนังสือสารคดีชีวิตสัตว์ อีกทั้ง แพนด้า ยังไม่ใช่หมีน่ารักตุ้ยนุ้ยจากเมืองจีนที่กินยอดไผ่เป็นอาหาร คนก็ไม่ใช่....สัตว์ก็ไม่ใช่ แล้วแพนด้าคืออะไร?

แพนด้าคือชื่อที่ทุกคนพร้อมใจกันใช้ขนานนามแทนหนุ่มเนิร์ดร่างใหญ่ผู้หนึ่ง ซึ่งไม่รู้สึกเป็นส่วนหนึ่งของสังคมและสิ่งแวดล้อมเอาเสียเลย วันๆ แม้จะอยู่ในวงล้อมของครอบครัว และมีการงานทำเป็นปกติ แต่เขาก็เหงา เก็บตัว ไม่หลับไม่นอน และไม่มั่นใจในตัวเอง

แพนด้าบอกกับตัวเองในวันหนึ่ง หลังค้นพบอวัยวะประหลาดบนใบหน้าตัวเอง ว่าเขา “อยู่ผิดดาว”

ยิ่งกว่านั้น แพนด้ายังพบว่า มนุษย์ (สัีตว์โลกที่เรียกตัวเองว่ามนุษย์) แท้ที่จริงแล้วทุกคนคือชีวิตที่เกิดผิดดาวหมดเลย เกิดผิดดาวยังไม่พอ ทุกคนยังจะเบียดเบียนสิ่งมีชีวิตเจ้าถิ่น (ได้แก่บรรดาสิงสาราสัตว์) บนโลก จนเกิดภาวะเสียสมดุลอย่างร้ายแรง

หลังจากรู้ตัว แพนด้าก็เริ่มเขียนบันทึก (ซึ่งก็คือนิยายเล่มนี้) ขึ้น นัยว่าเพื่อบอกเล่ารายละเอียดความเป็นมา-เป็นไปแก่สมาชิกครอบครัวของเขาหลังจากเขาจากไปแล้ว (แพนด้าเชื่อด้วยว่าสมาชิกในครอบครัวของเขาแต่ละคนมาจากคนละดาว เพราะไม่มีใครมีธรรมชาติเหมือนกันเลย) พร้อมๆ กันนี้เขาลงมือปฏิบัติภารกิจสุดสำคัญและยิ่งใหญ่ไปพร้อมกัน นั่นคือการกระจายข่าวสารไปให้พลเมืองดาวแพนด้าที่พลัดหลงมาอยู่บนโลกได้รู้โดยทั่วกันว่า ๑. ตัวเองอยู่ผิดดาว ๒. ได้เวลาเดินทางกลับกันแล้ว

อ่านเรื่องคร่าวๆ ที่ดิฉันเล่ามาแล้วอย่าเพ่อตัดสินใจว่านิยายเรื่องนี้เป็นแค่เรื่องขำขันอ่านให้ฮาแตกฮาแตนกันเท่านั้น เพราะนี่คือนิยายของปราบดา มันจึงซ่อนเร้นไปด้วยประเด็นเหน็บแนม เสียดสีปรากฏการณ์แห่งสมัยมากมาย แต่ก็ไม่วายแอบแทรกความซึ้งมาด้วย อย่างไม่ให้ขาดรส

การโดดเดี่ยวตัวเองในวงล้อมของความรักประสาคนในครอบครัว ชีวิตที่เป็นดัง “ตัวประหลาด” ในสายตาเพื่อน ปมคาใจเรื่องเพื่อนสนิท การตามหาส่วนเติมเต็มที่เรียกว่าความรัก ฯลฯ
ถ้าคุณเองก็ “อิน” ในเรื่องเหล่านี้ก็ลองหาแพนด้ามาอ่านดู
บางทีคุณจะได้ค้นพบตัวตนที่แท้จริงของตัวเองเสียที

ขอบคุณนะ ปราบดา หยุ่น-ดิฉันชอบนิยายเรื่องนี้มาก ชอบที่มันขำ และสดใส ไม่หม่นเศร้าจนหนาวตามไปด้วยเหมือน "ฝนตกตลอดเวลา"