ศุกร์ที่ ๑๒ กันยายน ๒๕๕๑
หลังวันครบรอบ 911 หนึ่งวัน
ชีวิตควรจะ 'สุข' เหมือนเสียง 'ศุกร์'
แต่มันเริ่มต้นด้วยการตื่นสาย
ที่ว่าจะตื่นแต่ตีห้า มาทำงานฝิ่นที่ค้างไว้เพราะทำให้เสร็จไม่ไหว
กลายเป็นหกโมงครึ่ง
เปิดคอมแล้วก็เล่นเน็ต เขียนรีพลายในมัลติพลายไปเกือบชั่วโมง
กว่าจะตั้งตัว ทำงานที่ค้างไว้เสร็จก็เกือบเก้าโมง
ที่บอกหัวหน้าไว้ว่าขอไปดูกล้องโอลิมปัสก่อนมาทำงาน
ก็เลยไม่ได้ไปแล้ว เพราะถ้าไปอีกจะสายกว่านี้ หัวหน้าคงเสียใจ
เลยต้องทาร์เก็ตเป้าหมายกันใหม่
ไปอโศก ไปทำงาน
แวะซื้อพายทูน่ายามาซากิ
ความพะรุงพะรัง (มี ๓ กระเป๋า จากการเตรียมตัวไปวิ่งตอนเย็น) ไม่พอ
ยังเก็บเงินทอนอย่างงกๆ เงิ่นๆ
ในที่สุด
ก๊อเลยทำกระเป๋าตังค์ตกตอนอยู่บนบันไดเลื่อน
(จริงๆ เกือบตกลงมาด้วย เพราะดันยืนผิดที่-โชคดีของคนข้างหลังนะ ที่ไม่หงายลงไป)
บัตรบีทีเอสกระเด็นลงหลีบข้่างบันไดเลื่อนอย่างพอดิบพอดี
นี่มันเวร หรือว่ากรรม กันแน่
พยายามคิดว่า
ดีนะ เหลือแค่ ๒ เที่ยว (=๔๐ บาท)
ถ้ามันตกไปตอนยังเหลือ 30 เที่ยว (๖๐๐ บาท) ชั้นคงเป็นลม
เดินไปจัดการแจ้งเจ้าหน้าที่ เพื่อที่จะได้นั่งเที่ยวนี้ไปลงอโศกได้โดยไม่มีปัญาหา
แล้วก็ขึ้นไปโดยสารรถอย่างเซ็งๆ
ระหว่างนั้น คุณมาโนชก็สั่น บรื๊ดดดดดดดดด บรื๊ดดดดดดดดดดดด
สายเข้า
เปล่า
ไม่ใช่ผู้ชาย
คุณเพื่อนสาวนั่นเอง
"แก ทำไรอยู่ คุยได้ไหม" เสียงหม่นๆ ชนิดที่ทำให้เสียงตอบนุ่มนวลขึ้น
"ได้ ชั้นอยู่บนรถไฟฟ้า"
"แกไปไหนอ่ะ"
"ไปทำงานสิวะ"
"สิบโมงกว่าแล้วเนี่ยนะ" แหม๋ นังนี่...
"เออ แกมีไรหรอ ว่ามา" ชักรำคาญ
"................"
"เฮ่ย..แกได้ยินชั้นป่าว"
"..............." มันร้องไห้
เพื่อนร้องไห้
เพื่อนบอกว่าเพื่อนรับไม่ได้ ที่แฟนเก่ามีแฟนใหม่แล้ว
เพื่อนยอมรับว่าเพื่อนงี่เง่า ที่ดันคิดว่าแฟนเก่าจะรอตัวเอง
เพื่อนเล่าเรื่องความผิดหวังในการหางาน
เพื่อนบอกว่าเพื่อนเข้าใจคนฆ่าตัวตาย
เพื่อนบอกเพื่อนเคยรู้สึกไม่อยากตื่นนอน
เกือบปีนึงแล้ว ที่เห็นเพื่อนเป็นแบบนี้
จมทุกข์ ไร้สุข
หมดความนับถือตัวเองลงทุกวันๆ
อยากบอก.. และบอกเืพื่อนไปแล้วว่า
รักตัวเองด้วย
อดีตเปลี่ยนแปลงไม่ได้ อนาคตก็ไม่อาจคาดเดา
อย่าเสียเวลาคร่ำครวญกับอดีต
อย่าเสียเวลาวาดฝันสวยหรูของอนาคต
ทั้งๆ ที่เรากำลังหายใจอยู่ในปัจจุบัน
รักตัวเองด้วย
อยากบอกเพื่อนว่า สิ่งทีเ่กิดกับเพื่อนตอนนี้มันอาจเป็นแค่วิบากกรรมเล็กๆ ในชีวิตเล็กๆ ของเพื่อน
สิ่งที่ตามมามันอาจจะเป็นเรื่องดีๆ
...แต่ก็ไม่กล้าบอก
คงต้องให้เพื่อนคิดเอง
ป.ล. สิ่งที่แคร์มากคือ หวังว่าเพื่อนจะรู้ ว่า
ชั้นรักแกจริงๆ
และ
ชั้นไม่อยากเห็นแกแย่ไปกว่านี้อีกแล้ว
ฉะนั้น...โปรดดูแลตัวเอง
รักตัวเองด้วย
เกือบปีแล้วเหรอเนี่ย?
ตอบลบม้อย...แกคิดว่าวิบากกรรมมันส่งผลได้แรงขนาดนี้เลยเหรอ?
ตอบลบช่างเขียนรีพลายได้สะท้อนความคิดในใจออกมาหมดเลยนะเพื่อนเอ๋
ตอบลบชั้นแค่อยากทราบว่า กฏข้อที่ 3 ของนิวตันมันเป็นจริงเสมอเหรอ?
ตอบลบAction = reaction จริงหรือเปล่า
เพราะตอนนี้เหมือนสิ่งที่เพื่อนเราได้รับมันมากกว่า Action ที่ทำไปมากมาย
ซึ่งไม่ว่าตอนนี้จะเป็นยังไง ก็ต้องเป็นตัวของตัวเองเท่านั้นที่จะจัดการกับมัน ^^
ตอบลบชั้นอยากบอกแกว่า
ตอบลบตามที่ชั้นเขียนเนี่ย
วิบากกรรม ไม่ใช่ กรรมสนอง
แต่
วิบากกรรม คือความซวยที่เกิดขึ้นก่อนเรื่องดีๆ จะมาเยือนตะหาก
..ชั้นอยากปลอบใจมันน่ะนะแก
เรื่องกรรมใคร สนองใคร
ชั้นไม่พูดถึงแล้ว
แล้วเราก็ไม่ควรพูดถึงเรื่องนั้นที่นี่จริงไหม?
อืมม์ ชั้นแปลไม่ถูกเอง
ตอบลบชั่ว 7 ที ดี 7 หน
ตอบลบคำปลอบใจของผู้ใหญ่บางคน
แต่อย่าไปเชื่อเลย กรรมเกิดจากการกระทำของตัวเรานี่แหละ
ตอบลบเฮ้อ..ก็แค่อีกด้านของความรัก อย่าไปอยู่กับมันนานนักเลย
ตอบลบไม่เห็นมีใครสงสารคนทำบัตรบีทีเอสตกไปในช่องกระไดเลื่อนเลย
ตอบลบสงสารกระไดเลื่อน ไม่น่าอายุสั้นเลย
ตอบลบที่ใดมีรักที่นั่นก็มีทุกข์ เป็นความเสี่ยงที่ทุกคนรู้ดี ว่าอาจจะสมหวังหรือผิดหวัง
แต่ไม่ค่อยมีใคร ยอมรับจากความผิดหวังซักเท่าไร คิดแต่จะสมหวังอย่างเดียว
ต๋ายยยยยยยยยยย
ตอบลบ..สมกับที่ได้บวชเรียนมาแล้ว
สมแล้วที่เป็นเด็กวิศวะ ^_^
ตอบลบหนูนานี่
ตอบลบช่างเป็นน้องชายคนโปรดไม่เปลี่ยนแปลงเลยเนอะน้าเอ๋
คนโปรดคนแปลก !
ตอบลบบวชวัดไหนคะ..จะไม่ให้น้องชายไปเยี่ยมกรายเชียว หุหุ
ตอบลบท่าทางจะผิดหวังนะคะ..
ตอบลบ:P
เซอร์ไพรซ์มากกว่าฮ่ะ
ตอบลบพักนี้ิมีแต่ผู้ชายโทรหา
เหมือนว่าเพื่อนเลิกคบไปแระ
อ่านบล็อกเรื่องนี้ของพี่ม้อยแล้วภาพตัวเองกับเพื่อนก็แว๊บขึ้นมาทันทีเลย
ตอบลบเวลามีปัญหา ปุ๊กจะโทรไปหาเพื่อนสนิทคนนึง..ที่มันจะรู้เลยว่าถ้าโทรมาตอนเช้า ปุ๊กมันต้องมีอะไรแน่ๆ
แต่ล่าสุด ..โทรไป..บอกมันว่า..ตูอยากกินไอติม
555555555
จ๊าาาาาาาาาาาาาก!
ตอบลบไอติมแท่งหรือไอติมโคนคะน้องปุ๊ก???
ง่ะ..
ตอบลบพี่ม้อยยยยยยยยยยยยยยยย
อยากกินไอติมบุฟเฟ่ค่ะ แถวๆเมเจอร์รัชโยธิน เห็นว่าเป็นแบบโฮมเมดด้วยนะคะ
ตอบลบโปรนี้มีถึง 15 ก.ย. คาดว่าจะอดกิน ต้องหาไอติมแท่งกินก่อน ;p
ตอบลบเวลาช่วยได้นะคุณม้อย
ขึ้นอยู่กับว่าเพื่อนคุณม้อยจะใช้เวลานานแค่ไหนเท่านั้นเอง ^__^
อ่านบล็อกนี้แล้วทำให้นึกถึงตัวเองนะเนี่ย
เมื่อก่อนก็เคยตกอยู่ในสภาพเนี้ยแหล่ะ
โชคดีที่คิดได้(ถึงจะใช้เวลานานก็ตาม อิอิ)
ตอนนี้เลยแฮปปี้ครื้นเครงเพราะเลือกที่จะหันหลังให้อดีต(เฮงซวย)
แล้วก้าวเดินในเส้นทางที่เลือกอย่างเบิกบาน อิอิ
ดิฉันอยากให้เพื่อนเดินมาถึงจุดนี้ไวๆ
ตอบลบสงสารเค้าจะแย่แล้ว
แต่ช่วยไรไม่ได้
เค้าต้องช่วยตัวเอง
ป.ล. เดี๋ยวคงมีเต่ามาเม้นท์ต่อ
ตอบลบดิฉันเคยเป็นอยู่ 2 ครั้งนะ
ครั้งแรกหลุดได้เพราะเพื่อนที่เตือนสติ
ครั้งที่สองเนี่ยหลุดได้เพราะตัวเองคิดได้ อิอิ
น่าให้เพื่อนไปปฏิบัติธรรมนะ
ตอบลบเจ้จัดให้ได้นะ ถ้าสน
อ่านแล้วก็รู้สึกแย่แหะ สงสารจังเลยค่ะ
ตอบลบนี่ ระหว่างก้มลงไปเก็บแล้วยิ้วขาดเลือดสาดไม่คุ้มกันนะ ทีหลังสะพายเป้เลยม้อยส
ตอบลบม้อย มีcanonจีเจ็ด ขายที่เซนทั่นลาดพร้าวเจ็ดพันกว่าไม่รวมแบต
ส่วนเรื่องเเพื่อนน่ะไม่ออกความเห็นนะ
ถ้าเข้าใจทุกข์
ตอบลบวางเป็น
แทนที่จะทุกข์มาหนึ่งปีเต็ม
มันจะกลายเป็นช่วงเวลาที่มีความสุขหนึ่งปีเต็ม
อยากได้จีเก้าอ้ะพี่อ้วน
ตอบลบว่าแต่ทำไมเค้าต้องขายไม่รวมแบตด้วยฟระ?
ก๋าเข้าใจคิด
ตอบลบมีสาระ+ประโยชน์มากๆ เลย งวดนี้
เรื่องจริงของผมกับมาดามเลยนะครับ
ตอบลบเมื่อก่อนเค้าขี้งอนมาก
งอนทุกเรื่อง
ผมเลยคุยตรงๆว่า
ถ้าเราเสียเวลามาทะเลาะกัน โกรธกัน
งอนกัน
งอนกัน 5 นาที
ความสุขในชีวิตก็หายไป 5 นาที
เหมือนกันครับ
ถ้าเราเศร้ากับชีวิต 1 วัน เดือน 1 ปี
ความสุขในชีวิตเราก็หายไปตามวันเวลาที่เราเศร้าและทุกข์
ความทุกข์เหมือนหินในมือเรา
เราไม่วางมันลง
เราก็ต้องแบกมันไปด้วยตลอดชีวิต
แทนที่จะวางก้อนหินลง
มือจะได้ว่าง...เพื่อไว้ให้ใครคนหนึ่งเดินเข้ามากุมมือ
ชอบมากๆค่ะ
ตอบลบชอบความคิดคุณคนนี้จังค่ะ คิดได้ไงคะเนี่ย
ตอบลบตอนนี้มือว่างทั้งสองมือ ไม่เห็นมีใครอยากจับ
ตอบลบตอนนี้อยากมีอีกซักแปดมือ
ตอบลบจะได้มีว่างซักมือเอาไว้ให้จับ
โอ๋ยเจ้
ตอบลบถ้ามือเจ้ไม่ว่าง พี่เทพเค้าก้อคงกอดเจ้ได้แหละ
เพื่อนเอ๋ย
ตอบลบอ่านไว้นะ
น้องมันสอนดี
ผู้ชายนี่มัน...
ตอบลบเหี้ย
ตอบลบ^
ตอบลบ^
ขาว ดำ ......................หรือว่า เทา
ที่เห็นว่าขาว ขาวจริงป่าว
ที่เห็นว่าดำ ดำจริงป่าว
หรือว่าทั้งหมดแล้วจริง ๆ เป็นสีเทา
ขึ้นอยู่กับสภาพแสง?
ตอบลบก็มีส่วนเป็นอย่างมากเลยนะครับ ว้า งี้ก็ไม่ได้อยู่ที่ตัววัตถุดิพี่ม้อย
ตอบลบพูดไม่เพราะเลยนะคะ คุณน้อง
ตอบลบเอาใหม่
ตอบลบ...เหี้ยค่ะ
เอ่อ...ด่าใครครับพี่ รู้สึกร้อนๆ
ตอบลบ...หุหุ
ตอบลบก้อเห็นเหลือช่องว่างไว้ให้เติมคำ