ไข่ดาวน่ากิ๊นนนน น่ากิน
จานนี้แค่ ๑๕ บาทเท่านั้น
ขนาดพอดีกระเพาะเด็ก
ศุกร์ที่ ๓๐ มกราคม ๒๕๕๒
วิบากกรรมนำพา
มีอันต้องนั่งรถเมล์จากอ่อนนุช ไปตั้งต้นที่แยกบางนา ขึ้นทางด่วน ไปลงเซ็นทรัลพระรามสองแล้วต่อรถสองแถว
นั่งปุเลงๆ ไปบนถนนบางขุนเทียน-ชายทะเล ที่ฝุ่นคลุ้งเพราะยังทำไม่เสร็จ
นั่งตั้งนานก็ยังไม่ถึง จนคนบนรถบอกให้ลงไปต่อรถคันอื่นได้ เพราะรถคันนี้จะเลี้ยวแล้ว
ก็ลงไปยืนรอรถสองแถวอีกสาย บนถนนที่ยังทำไม่เสร็จนั่นแหละ
รอกลางแดด จนรอไม่ไหว เลยเรียกแท็กซี่
ทั้งที่ตอนแรกกะไม่เรียก เพราะเรากำลังจะไปที่ที่ไม่รู้จักมาก่อน กลัว
แต่มันร้อนมากกว่ากลัวแล้ว
ที่ไหนได้ คุณลุงคนขับน่ารักมาก ท่าทางแกจะเป็นคนบางขุนเทียน
นอกจากแนะนำที่เที่ยวเราแล้ว ยังถามอีก เคยไปดูหรือยัง ปลาโลมา
"ยังค่ะ เป็นโลมายังไง แบบว่าเค้าเลี้ยงไว้โชว์หรอคะ?"
"โฮ๊ยยยยยย ไม่มีหรอก นี่โลมาจริงๆ เลย ต้องนั่งเรือออกไป เช่าเรือนะ
แล้วเวลาจะให้อาหารก็เอามือตีน้ำแบบนี้ เราก็เอาปลาให้มันกิน ฯลฯ"
น่ารักไหมล่ะ?
ลุงพามาส่งที่โรงเรียนทวีธาภิเษก ๒ บนถนนบางขุนเทีียน-ชายทะเล ประมาณกิโลเมตรที่ ๙ นับจากพระรามสอง ต้องแยกจากถนนใหญ่ อ้อมไปตามขอบบ่อกุ้งอีกประมาณกิโล โดยไร้เงาไม้ใหญ่
เฮ่อ ชีวิตของข้าพเจ้า
ไปถึงแล้วก็ให้รู้่ว่าโชคดีมาก โรงเรียนกำลังมีงานพอดีเลย
ก็ถ่ายๆๆๆๆๆ รูป เท่าที่จะคิดออกว่าควรจะถ่ายอะไร
แล้วก็หิวสิคะ คุณผู้ชม
บ่ายเข้าไปแล้วนั่น ที่จริงกระหายมากกว่าหิวอีก
โชคดีที่โรงอาหารไม่ปิด วันนี้เลยโชคดี ได้บริโภคอาหาร ราคานักเรียน
ข้าวกะเพราไก่ไข่ดาว ๑๕ บาท (โอ้วแม่เจ้า ราคานี้ยังได้กำไรใช่ไหม?)
น้ำดื่มอีก ๕ บาท (ทำไมข้างนอกขายราคานี้ไม่ได้)
อิ่มคาวแล้วยังมีไอศกรีมเนสต์เล่อีก ครบเครื่อง
ให้สำนึกบุญข้าวแดงแกงร้อนยิ่งนัก
หิว
ตอบลบตั้งแต่เริ่มวิ่ง เวลากินเกินปกติเริ่มคิด
เอิ่ม แค่เริ่มวิ่งเป็นวัตรได้ก็ดีละเอ็ง
ตอบลบสู้ต่อไปนะ
ตอนนี้ข้าอ้วนมากมาย
เอ็นจอยอีตติ้งจนน่าขนหัวลุกว่ะ
ข้าก็อยากเอ็นจอยอีตติ้งเหมือนเดิม
ตอบลบแต่มันคิดจริงๆว่ะ
ต้องวิ่งตั้งนานกว่าจะเอามันออกได้
ปล. ถึงจะไม่บรรลุเป้าหมายการลดน้ำหนักในระยะยาว อย่างน้อยการออกกำลังนอกจากหัวใจแข็งแรง ยังทำให้เราสามารถเอ็นจอยอีตติ้งโดยที่ไม่อ้วนไปกว่านี้ได้
คิดถูกแล้วโยม
ตอบลบหัวใจของการออกกำลังกายคือต้องบริหารกล้ามเนื้อหัวใจด้วย
นี่ยังคิดว่าเ้ช้าๆ น่าไปวิ่ง
เพราะเล่นโยคะอย่างเดียว หัวใจไม่เต้นเท่าที่เขา (ใครฟระ) แนะนำ
นอกจากเล่นโยคะแล้ว อาจจะต้องหาใครซักคนมาใส่ไว้ในใจ แล้วหัวใจจะเต้นแบบไม่เป็นจังหวะ (-///-)
ตอบลบปล. ตอนนี้ข้างกะเพราะไข่ดาวที่โรงอาหารใต้ตึกวิทยกิตย์ (ศูนย์หนังสือจุฬา สาขาสยาม) ราคา 25 บาท
นี่ขนาดเป็นราคานิสิตนะคะ น่าไปกินข้าว+หาอาหารตาเป็นน้องๆหนุ่มน่าเคี้ยว แถวๆทวีธา
น่าเจาะไข่แดง 5555
ตอบลบพี่ว่าในสยามหาข้าวกะเพราไข่ดาวราคานี้รับประทานได้ก็นับว่าเริ่ดแล้วละน้องปุ๊ก
ตอบลบป.ล. คิดถึงโรงอาหารคณะอักษรฯ จังเลย
เอ่อ
ตอบลบใครสักคนที่ว่า ถ้ามีประิสิทธิภาพพอจะทำให้ใจเต้นไม่เป็นจังหวะได้ตลอดไปก็คงดีเนอะ
เยี่ยม
ตอบลบโห ราคาถูก จริงๆๆค่ะ
ตอบลบพวกเราชาวทวีธาภิเศก....นามของโรงเรียนเราเป็นเอก...ในเรื่องการศึกษา????
ตอบลบโรงเรียนน้องผ้มเองฮะ
ม้าน้อยไปทำคอลัมน์ไรอ่ะเนี่ย ถึงถ่อไปถึงบางขุนเทียนโน่่น
ตอบลบดูเหมือนจะอร่อยเลยนะฮะ
ตอบลบเรียกเหมียวๆ เดี๋ยวโลมาก็มา
ตอบลบ...
เหมือนปลาคาร์ฟรุ่นก่อนที่บ้านเลย กวักมือเรียกก็ว่ายมา
เอาอาหารเม็ดป้อนได้ทีละเม็ดเลย กินหมุบหมับหมุบหมับ
รุ่นใหม่ไม่ไหว โง่ เรียกไม่มาเลย
คณะอักษร อะไรอร่อย
ตอบลบเห็นแต่อาหารจานใหญ่
ใหญ่จริงๆ ใหญ่แต่จาน
ไม่รู้จะใหญ่อะไรขไหน
หนาด
ปุ๊กติดใจน้ำปั่นที่นั่นมากๆเลย สงสัยต้องลากสังขารไปในเร็ววัน หุหุ
ตอบลบอาหารในโรงอาหารหาอร่อยยาก
ตอบลบแต่คิดถึงร้านมังสวิรัติในโรงอาหารอักษรฯ
(ตอนนี้ไม่มีแล้ว)
ก๊อโรงเรียนทวีธา ๒ เนี่ย (เคยไปยังพี่ หุ หุ)
ตอบลบเค้ามีพิพิธภัณฑ์ว่าวไทยไง๊
ไปถึงตอนเที่ยง เด็กเล็กเด็กใหญ่ ผู้หญิงผู้ชายเล่นว่าวกันเต็มสนามบาสเรย
แบบว่าเค้าอยู่ใกล้ทะเลแล้ว
มีลมเล่นว่าวได้ตลอดฮะ
น่าสงสัยจิงๆ อะแหละ
ตอบลบ(ว่าทำไมพวกช่างภาพถึ้งชอบจบจากโรงเรียนนี้นะ)
มีเรื่องตลกเรื่องนึง คือพอม้อยไปถึงหน้าเซ็นทรัลพระรามสอง
รอรถสองแถวพักใหญ่ไม่มาสักที เลยถามลุงที่นั่งรอรถเมล์ ว่ารู้จักโรงเรียนทวีธา ๒ ไหม ไปยังไง
เค้าบอกให้ไปแถววัดระฆังเว้ย
ขำจะแย่
ต้องบอกลุง เอิ่ม..ลุงคระ นั่นมันทวีธาฯ เฉยๆ ค่ะ
ผัดกะเพราเนี่ย
ตอบลบแค่ได้กลิ่นหอมๆ ก็รู้สึกอร่อยไป ๑/๔ ทางแล้วนะฮะ
ไปไกลมากเลยนะเนี่ยคุณม้อย
ตอบลบและจนป่านนี้แล้ว เขาก็ยังทำถนนไม่เสร็จใช่ไหม..ถนนเจ็ดชั่วโคตรสายนั้นน่ะ
ได้ยินผู้โดยสารบนรถสองแถวบ่นอย่างนี้เหมือนกัน
ตอบลบแถมคุณลุงแท็กซี่ยังชี้ให้ดูว่า ไม่รู้จะทำแค่ฝั่งละสองเลนแล้วเกาะกลางใหญ่ขนาดนั้นไปทำไม
อย่างนี้เรียกผลาญงบประมาณใช่ไหมหนู-ลุงถามฮะ