วันธรรมดาที่ไม่ธรรมดา

วันนี้คงจะเป็นวันธรรมดา แต่มันไม่ธรรมดาเพราะว่าทั้งๆ ที่ง่วงนอนเพราะเมื่อคืนนอนตีสอง
(ขอโทษนะตัวเอง ที่เมื่อคืนไม่มี growth hormone หลั่งมาช่วยซ่อมแซมเซลล์ที่สึกหรอให้เธอ)
แต่วันนี้เป็นวันที่ได้จังหวะดี เพราะนอกจากสามารถเขียนเล่าผลของความอุตสาหะได้แล้ว ยังมีงานส่งคุณหัวหน้าถึง 2 ชิ้น
(บ้าแท้ๆ)

แค่นั้นไม่พอ ตกเย็น แบก คุณ "แสนดี" แลปทอปน้อยไปให้พี่ที่ร้านเดิมเช็กโปรแกรมเล่นดีวีดีหน่อย ว่าทำไมมันเล่นแต่ภาพ ไม่เล่นเสียง

ไม่ใช่แค่พี่เจ้าของร้านจะจำได้ แต่ยังทักว่า "มาแล้ว น้องคนสวย"
(ฮิ-สวยจิงป่าวเพ่?)

โปรแกรมดีวีดีลงใหม่เสร็จในพลัน ก็ออกจากร้าน ลงรถใต้ดิน ต่อรถไฟฟ้า ขึ้นมอเตอร์ไซค์วิน ตรงไปยัง "สมบูรณ์โภชนา" วันนี้วันเกิดเพื่อน เพื่อนนัดกินข้าวกัน

เป็นข้าวเย็นมื้อที่อร่อยมากๆ (ปกติกินคนเดียวจ้า) โดยเฉพาะผัดผักโปยเล้ง เจ๋งสุดๆ

เพื่อนเราเป็นผู้ใหญ่กันแล้ว ย่อมมีปัญหายุ่งยากๆ แบบผู้ใหญ่ๆ แต่ดีจัง ที่เพื่อนเปิดใจเล่าให้เราฟัง และเราพอจะเข้าใจเพื่อน (เป็นผู้ใหญ่มันก็ดีอย่างนี้แหละนะ)
ดีใจที่เห็นเพื่อนเข้มแข็ง

แยกจากเืพื่อนก็ได้คุยโทรศัพท์กับ พี่บุ๋ม (เรียกไม่ถูกมานาน-ขอโทดนะค๊า) ที่ลงมาทำงานด้วยมาหาหมอด้วย และได้คุยกันน๊านนาน

และพรุ่งนี้ก็อาจจะได้เจอกันด้วย

วันนี้ก็เลยเป็นวันธรรมดา ที่ดี๊ดี ควรค่าแก่การเขียนถึง