วันจันทร์ที่ 12 พฤษภาคม พ.ศ. 2551

บินทีละหลา: บางครั้ง การเดินทางก็ไม่ได้หมายถึงการเดินทาง

Rating:★★★★★
Category:Books
Genre: Travel
Author:บินหลา สันกาลาคีรี
ข้อเขียนอ่อนไหว หวานละไม และเอียงอายอย่างน่ารัก จากนักเดินทางชื่อ บินหลา สันกาลาคีรี
ใช่แล้วนี่เป็นงานรวมเล่มคอลัมน์ บิน-ที-ละ-หลา ของเขาในมติชนฉบับวันอาทิตย์ (เมื่อนานมาแล้ว) ข้อเขียนในคอลัมน์นี้ล้วนเป็นการพูดถึงการเดินทาง การเตรียมตัวเดินทาง ความเหงา ความรู้สึก สิ่งที่พบเห็นระหว่างเดินทาง เสียงเพลง มิตรภาพ และการเอาตัวรอดของนักเดินทาง

เป็นเรื่องมีสาระ ซีเรียส แต่อ่านได้ความบันเทิงรสหวานละมุน ละเมียดกับชีวิตและความรู้สึก ตามแบบฉบับของคนเขียนเจ้าหงิญ

หนังสือเล่มไม่ใหญ่นี้มีบทเล็กๆ อยู่หลายบท แต่มีอยู่ ๒ บทที่ถูกใจดิฉัน
คือบทที่บินหลาเขียนเล่าว่าได้คุยกับแม่นกกวักที่พลัดมาหากินในลำธารหลังบ้านเป็นครั้งแรก ทักทายเรียบร้อยแล้วเจ้าของบ้านก็บอกยินดีต้อนรับ แต่กลับโดนแม่นกกวักตอกกลับว่า 'ไหนว่าเบื่อพวก very common resident ชอบไอ้ที่หายากๆ แปลกๆ พิสดารๆ' ว่าแล้วก็ถากถาง 'ไม่รู้จักความสุขของการอยู่ง่ายไ กินง่ายๆ พอใจอะไรง่ายๆ บ้างรึไง'
บินหลาเถียงอ่อยๆ ว่าบางทีก็คนเราก็ต้องการสีสันชีวิต ต้องการความแปลกใหม่ ตื่นตาบ้าง
แม่นกกวักก็ยักสะโพกไม่แคร์แล้วบอก 'ก็เอาิสิ.. แต่อย่าดูแคลนความดาษดื่นใกล้ตัว ถามตัวเองสิว่าในบรรดาความดาษดื่นทั้งหลายนั่น คุณไม่เพียงแต่ได้เห็นมัน หากได้นั่งลงสังเกตและรู้จักอย่างจริงจังแล้ว'

แล้วหลังจากที่นิ่งกันไปครู่ใหญ่ บินหลาก็บอกขอบคุณ ตามด้วยขอโทษที่ปากเคยพลั้งไป
แม่นกกวักบอกขอบคุณเช่นกัน 'อย่างน้อย' ชีบอก 'ก็ขอบคุณที่คุณขอโทษเป็น'

(น่ารักเน้อะะะะะะะ)

บินหลาเขียนไว้ตอนท้ายว่า คุณนกกวักชโลมใจให้คนในพันธนาการ (เค้ากำลังอยากไปอินเดียกัน แต่ไปไม่ได้เพราะ....) ได้รำลึกว่า ยังมีเวรี่คอมมอนเรสิเดนต์อีกมากมายที่ไม่เวรี่คอนมอน...หรอกนะมึง

และในที่สุด เขาก็ได้เข้าใจว่า 'บางครั้ง การเดินทางก็ไม่ได้หมายถึงการเดินทาง' น่ะ มันเป็นยังไง

อีกบทที่ประทับใจนั้น ว่าด้วยเรื่องสะพาน บินหลาพูดถึงสะพานหลายแห่ง แต่ที่จับใจคือ คุณสะพานน้อยสีขาวบนทางรถไฟระหว่างเชียงใหม่กับแม่ทา-ลำพูน
ดิฉันติดใจสะพานน้อยแห่งนั้นเหมือนกัน และกำลังจะได้ไปอรุณสวัสดิ์กับเธอในอีกไม่กี่วันข้างหน้า

ความจริงมันก็แค่สะพานน่ารักๆ ธรรมดา
แต่ทำไมบินหลาจึงสามารถพูดถึงเธอได้ราวกับพูดถึงเทพธิดาสะพานน้อยๆ ที่แสนหวานได้ปานนั้นนะ

(เฮ้อ.... รักคนอ้วนอีกแล้วสิเรา)



ป.ล. เข้าใจใช่ไหมว่า very common resident (ศัพท์จากหนังสือดูนก) คือการจัดประเภทนกประจำถิ่นที่พบได้อย่างดาดดื่นทั่วไป ถ้าให้พิเศษกว่านี้ก็ต้องเรียกว่า นกอพยพ นกหายาก ใกล้สูญพันธุ์ อะไรอย่างนั้น

12 ความคิดเห็น:

  1. แม่ม้อยนางรำให้ ๕ ดาวขนาดนี้

    ไว้อิฉันต้องไปหามาอ่านมั่งแล้ว

    ตอบลบ
  2. ดิฉันมันใจง่าย
    แจกดาวก็แจกกันง่ายๆ

    แต่ไปยืนอ่านก่อนก็ได้แก
    มันน่ารั้้้กกกกกกจริงๆ

    ป.ล. จริงๆ นะ ยูกิจัง

    ตอบลบ
  3. เคยอ่านเมื่อนานมาแล้ว ทำให้ความทรงจะในเนื้อหาลบเลือน
    เป็นเล่มแรกๆ ที่ทำให้ชื่นชอบคุณบินหลา จากนั้นก็มี หลังอาน และ เจ้าหงิญ ที่ประทับอยู่ในใจ

    ตอบลบ
  4. ยังไม่เคยอ่านหลังอานเรย

    ตอบลบ
  5. ลองคิดดู คนเขียนหนังสือตัวขนาดนั้น จับรถถีบออกเดินทาง
    แล้วเขียนเรื่องราวตามสไตล์เขามาให้เราอ่าน

    ตอบลบ
  6. เป็นแฟนบินหลามายาวนานเหมือนกัน
    ขอแนะนำ ดื่มทะเลสาป อาบทะเลทราย

    ตอบลบ
  7. T T
    เคยอ่านแต่เจ้าหงิญ

    ตอบลบ
  8. ผมคงหามาอ่านไม่ได้ ต้องขอแม่ม้อย หยิบ มาให้อ่านหละครับ
    เคยอ่าน แต่ หลังอาน สนุกดี
    เพราะเรามันก็ คนหลังอาน เหมือนกัน
    มีความคิดที่จะทำอย่างเค้าบ้าง อีกไม่นาน ยังเป็น โปรเจคลับ อยู่

    เดี๋ยวกลับไปค้นบ้านก่อนนะ เก็บไว้ หลายกล่อง อยู่เลย ถ้าเจอ หลังอาน จะเอาไว้ให้อ่านนะ

    ตอบลบ
  9. อ่านแล้วคิดถึง บินทีละหลา เล่มนี้จังค่ะ มันหายไปจากตู้หนังสือหลายปีแล้ว
    จำไม่ได้ว่าเพื่อนคนไหนยืมไป และเพื่อนก็(อาจจะ) จำไม่ได้เหมือนกันว่า ยืมใครมา ^^"

    เริ่มอ่านพอคเกตบุค จากหนังสือ หลังอานค่ะ ชอบงานของบินหลา
    โดยเฉพาะ หลังอาน และ คิดถึงทุกปีค่ะ

    เล่มนี้ให้ 5 ดาว ด้วยความคิดถึงอย่างยิ่ง

    ตอบลบ