โทรคุยกันวันนี้
เพราะฉันมีธุระจะบอกกล่าว
แต่เขาพยายามจะถามฉันว่า "เป็นยังไงบ้าง?" "โอเคไหม?" และ "มีใครหรือยัง?"
หลายคำถาม คำถามละหลายครั้ง
รีบร้อนเริ่มหัวข้อสนทนาราวกับกลัวฉันจะชิงวางสายเหมือนคราวก่อน
คุณจะจัดว่าฉันเป็นอดีตคน(ไม่)รู้ใจที่แย่ไหม ถ้าในใจฉันนึกทุกครั้งที่ได้ยินคำถามแสดงความอาทรเหล่านั้น ว่า
"จะอยากรู้ไปทำไม?"
แต่ดันนึกดังไปหน่อย คือดังไปถึงปลายสายโน่นเลย
"พี่ห่วงน้อง น้องก็ห่วงพี่ พี่รู้" ฟังแล้วในใจฉันนึกค้านอย่างแรง ว่า 'ไม่ได้ห่วงสักหน่อย' แต่คราวนี้ได้เรียนรู้แล้ว ที่จะไม่พูดออกไป รวมทั้งไม่ตอบด้วย ว่ามีใครใหม่หรือยัง
...ก็เขาจำเป็นต้องรู้หรือ?
"ยังไงเราก็ผูกพันกัน พี่รู้ว่าน้องห่วง" เขาสรุป
ความผูกพัน=ความเป็นห่วง?
สมการข้อนี้ทำฉันเบลอ
ใช่ เราเคยผูกพันกัน ตอนนี้ก็คงยังผูกพันอยู่ ไม่งั้นคงไม่ต้องโทรไปบอกเรื่องธุระที่มันยังทำให้เราเกี่ยวพันกัน
แต่ว่า ในเวลาที่เรายังผูกพันกับใครสักคน
เราจะ 'ไม่แคร์เขาแล้ว' ไปพร้อมกันได้ไหม
ไม่ได้บอกเขา (เพราะมันคงจะทรามเกินไป ผู้หญิงหน้าตาสวยอย่างฉันควรแสดงความทรามเพียงพอประมาณ มากไปจะหมดสวย) ว่า
"ทุกวันนี้ม้อยไม่ได้แคร์พี่แล้ว"
ถ้าบังเอิญรู้ว่าสึนามิพัดเขาไป หรือแผ่นดินไหวกลืนเขาหายลับ
ฉันคงไม่ฟูมฟายเหมือนวันที่เขาหายเงียบไปจากชีวิต ปล่อยให้ฉันคิดเองอยู่คนเดียวว่าทำอะไร อยู่ที่ไหน
...และกับใคร
ก็คงจะเศร้า ไว้อาลัยให้กับช่วงเวลาดีๆ และไม่ดี ที่เราเคยมีด้วยกัน
แล้วก็คงจะเจริญมรณานุสติต่อไป
ไม่เข้่าใจเขา ไม่เข้าใจผู้ชาย
นี่มันอะไร
แค่ถามประสาคนเคยผูกพัน
หรือเขากำลังบอกอะไรที่ฉันไม่เข้าใจ
หรือมันก็แค่สัญชาตญาณ 'หมาหวงก้าง' ประสาผู้ชาย
สับสน แต่ไม่หวั่นไหว
เพราะเชื่อเหมือนเพลงเพลงนั้น
ว่า
ความผูกพันมันซื้อความรักไม่ได้
อืมมมมม แวะมาเป็นกำลังใจค่ะ มาเป็นเพื่อน เข้าใจคงเจออะไรที่คล้ายกัน ยิ้มยิ้มนะ
ตอบลบอันนี้ หมามากครับ หวงกางหรือป่าวไม่รู้ แต่หมาแน่ๆ
ตอบลบและท่าทางหมาตัวนี้อยากจะกลับมาผูกพันอีกครั้ง
สงสัยกำลังโหม ถ่านไฟเก่าอยู่มั้ง
ตอบลบแต่ไม่รู้ว่าถ่านก้อนนี้ กลายเป็นเถ้าไปซะแล้ว โหมไม่ขึ้น
เว้นแต่พี่ม๊อยจะยอมกลายเป็น ถ่านชาร์ต กลับมามีชีวิตขึ้นใหม่
อาจจะไม่แรงเหมือนถ่านแกะกล่องแต่ก็ทำให้มีชีวิตชีวาบ้าง
น้องบ่าวข้าเจ้าแต่ละคน
ตอบลบปากจัดกันทั้งนั้นนน
อ่านแล้วสะท้อนใจหว่ะ...
ตอบลบบางที...สิ่งที่แกกำลังรู้สึก
ก็คงเหมือนที่คนๆนั้นรู้สึกกับชั้นอยู่ก็ได้..
โฮะๆๆๆๆๆ
อาจจะไม่เหมือนทั้งหมดก็ได้แก
ตอบลบอย่างน้อย ชั้นก็พอรู้จักและเข้าใจตัวเองบ้าง
แล้วที่ชั้นเลิกกับคนนี้ ชั้นก็มีเหตุผลนะโว้ย
(แต่ถ้าให้อธิบายขอนอนเต็มๆ สัก ๒ คืน ฟื้นฟูสติปัญญาก่อน)
ที่รู้ๆ มันไม่ใช่ว่าจู่ๆ ชั้นก็พบว่าเค้าก็ไม่เข้าใจชั้นหรอกนะ
แกอย่าเศร้าไป คบกันแล้วเลิกกันมันเป็นวิถีของมนุษย์เว้ย
(คิดประสาคนไม่มีศรัทธาในรักอะนะ)
ดีแล้วล่ะเจ้
ตอบลบความผูกพันมันช่วยให้สายสัมพันธ์ยังอยู่ แต่มันไม่ได้รั้งความรักให้อยู่ด้วย
ถ้าแยกมันออกได้ชัดเจน ลมจะหวนพัดให้ถ่านเปียกน้ำแรงแค่ไหนก็จุดไม่ติด
ป.ล. คุณโอ๊ต ment ได้ประทับใจจริงๆ
...มีแฟนใหม่ซะทีจะดีไหมหนอ?
ตอบลบพร้อมจะเปิดรับสมัครึยังล่ะเจ้
ตอบลบวันนี้ พยายามทำมันให้ดีค่ะ ก้อยิ้มยิ้มนะค่ะ เดินต่อนค่ะ
ตอบลบขอบคุณค่ะ
ตอบลบเรามาสู้ต่อไปพร้อมๆ กันนะคะ
....ต้องลงประกาศในไทยรัฐไหม?
ตอบลบลงในเสพสมเหรอเจ้ : )
ตอบลบ...ว่าแล้วเชียว
ตอบลบโฮ่งๆๆ แฮ่ๆๆ
ตอบลบอ่านแล้วไม่เข้าใจ
ตอบลบแล้วตกลงเกี่ยวไร กับรูปนั้นหละ
เหมือน รูกุญแจ พังๆ
ไม่ใช่ซะหน่อย
ตอบลบมันเป็นรูปถ่ายช้อนกะส้อมผ่านแก้วน้ำตะหาก
เป็นรูปนามธรรมนะ
คนอ่านต้องคิดเองว่ารูปกะเรื่องเกี่ยวกันยังไง
ฉีดยายังน้า?
ตอบลบลงศาลาคนเศร้าด้วยดีก่า
ตอบลบ"ถ้าบังเอิญรู้ว่าสึนามิพัดเขาไป หรือแผ่นดินไหวกลืนเขาหายลับ
ตอบลบฉันคงไม่ฟูมฟายเหมือนวันที่เขาหายเงียบไปจากชีวิต ปล่อยให้ฉันคิดเองอยู่คนเดียวว่าทำอะไร อยู่ที่ไหน
...และกับใคร"
....คนบางคนก็กล้าที่จะทำ แต่ก็ไม่กล้าที่จะพูดและยอมรับความจริงคะ...หรือคิดในแง่ดีเค้าก็อาจจะมีเหตุผลอะไรซักอย่างอะคะ (^_^)
อันที่จริงแล้วทุกคนล้วนมีเหตุผลของตัวเอง
ตอบลบมันก็อยู่ที่คนอื่นจะเข้าใจ และรับ เหตุผลของเราได้หรือเปล่าแค่นั้นเอง
ถ้าไม่เข้าใจ รับไม่ได้
บางทีความรักก็ช่วยได้
แต่บางทีก็ช่วยไม่ได้
ดิฉันเคารพเหตุผลของเขา แต่ก็ต้องเคารพเหตุผลของตัวเองด้วยเหมือนกัน
....
อ่านแล้ว งงๆ กับชีวิตเนอะ
ขำน้องอุดมจัง...ฮ่าฮ่า...
ตอบลบจริงๆพวกเราคนนอกเราก็ไม่รู้เรื่องราวหรอกเนอะ....ชีวิตความรักมันเป็นเรื่องของคนสองคน...แต่ถ้าตัดสินใจอะไรลงไปแล้ว...ก็ยอมรับผลพวงที่ทยอยตามมา...เรื่องธรรมดาโลกน่ะหนู ...
แต่พี่ก็เพี้ยนๆเป๋ๆไปกับมันทุกครั้งที่มีความรู้สึกแบบนี้...ไม่รู้ใช่รักมั้ย...ไม่รู้ว่าผูกพันแน่รึเปล่า..
เมื่ออีกฝ่ายทำให้ไม่ชัดเจน
ตอบลบเราก็เป็นผู้ทำให้ชัดเจนเองได้ จริงไหมค่ะ ^__^
ขอให้เจอทางออกดีดี นะครับ
ตอบลบปล.ยิ้มเข้าไว้
ถูกต้องที่สุดค่ะน้องโน
ตอบลบขอบคุณจ้าน้องโอ๊ต
ตอบลบพี่ยิ้มได้มาพักใหญ่แล้วล่ะ
เรื่องนี้ โนคอมเม้นท์
ตอบลบมันเป็นยังงัยรึไอ้ สับสน อ่อนไหว น่ะ
เหมือนหิวข้าว แต่ ไม่รู้จะกินไรมะ
"ไม่เข้่าใจเขา ไม่เข้าใจผู้ชาย
ตอบลบนี่มันอะไร
แค่ถามประสาคนเคยผูกพัน
หรือเขากำลังบอกอะไรที่ฉันไม่เข้าใจ
หรือมันก็แค่สัญชาตญาณ 'หมาหวงก้าง' ประสาผู้ชาย"
......มันอาจไม่ใช่ใน่สิ่งที่เราเห็นและอาจไม่ใช่ในสิ่งที่เราคิดทางที่ดีไปคุยกันให้มันรู้เรื่องเลยดีกว่า
ที่จะมางงอยู่คนเดียว
สรุปคือไม่ได้ห่วงเราจริงๆ หรอก?
ตอบลบต้องเฉลยนะเนี้ยะ ถึงจะมองออก
ตอบลบพอบอก ก็เลย มองให้มันจมลงไป เพราะมองทีแรก มันนูนขึ้นมา
เลยเห็น นิ้วมือ ที่จับแก้ว ขึ้นมา แล้วถ่ายภาพ ทะลุ ลงไปเห็นจานสีเขียว ที่มีช้อนส้อม วางคู่กันอยู่
แสดงว่า กำลังสั่ง อาหารยังไม่มา เนอะ
ช่ายยยย
ตอบลบกำลังหิวจนตาลายเลยแหละ
เราจะนิยามความรักว่ากระไรดี
ตอบลบหากเมื่อเราพยายามใส่ความหมายแก่มันเมื่อนั้นมันก็ไม่ใช่แล้ว
ใครบอก?
ตอบลบแหม มาคุๆ สวยเลือกได้อย่างเรา (เหมารวมซะเลย) อย่าไปสนคนในอดีต เริ่มปัจจุบันหน้าตาแบบอนันดาดาหน้าเข้ามา ถมเถไปค่ะพี่
ตอบลบมีความสุขในแฃปัจจุบันนะคะ
เรื่องอดีตเกือบลืมหมดสิ้นแล้วค่ะตุ๊กตา
ตอบลบทุกวันนี้ก็พอมีความสุขได้เรื่อยๆ
แต่เรื่องสวยเลือกได้เนี่ย ไม่ค่อยแน่ใจนักนะคะ