วันพุธที่ 25 มิถุนายน พ.ศ. 2551

a place to remember: ส.ส.ท.




ส.ส.ท. คือชื่อย่อของสมาคมส่งเสริมเทคโนโลยี (ไทย-ญี่ปุ่น)
โรงเรียนที่ดิฉันและเสริมซัง เพื่อนคู่หูบากบั่นไปนั่งเรียนภาษาญี่ปุ่นร่วมคลาสกับเด็กอายุเฉลี่ยประมาณ ๒๓ ปีได้
(ส่วนอายุของดิฉันและเสริมเท่าไหร่นะเหรอ...เหอ เหอ-เป็นเซ็งทุกครั้งที่ต้องฝึกไดอาลอกถาม-ตอบเรื่องอายุ)

๑๐ มิถุนายนที่ผ่านมานี้ เราเริ่มไปเรียนในระดับ Y2 (ระดับที่ ๒ ของพวกบีกินเนอร์) กันแล้ว
กลับไปวันแรก หลังจากพักยาวหลังคอร์ส Y1 จบไปตั้งแต่กลางเดือนมกราคม รู้สึกเหมือนกลับไปโรงเรียนในวันเปิดเทอมเลย

โรงเรียนภาษาที่นี่มีบรรยากาศน่าหลงใหล แบบที่คงไม่ค่อยจะเหลือให้เราละเลียดกับอารมณ์นี้อีกนานนักแล้ว

ชอบที่นี่นะ

16 ความคิดเห็น:

  1. ฮือ...ช่องข้างบนน่ากลัวว่ะ

    ตอบลบ
  2. ขอภาพสีด้วยก็ดีนะคุณม้อย .... อยากเห็นสีดอกกับสีใบว่าเป็นยังไงอ่ะ

    ตอบลบ
  3. เย็นนี้ไม่ลืมจ้ะ คุณแพท

    ตอบลบ
  4. เคยซื้อหนังสือ ของ สสท มาอ่าน Fluid Power
    อ่านแล้วงงๆ กลับไปอ่านเทคเหมือนเดิมดีกว่า

    ตอบลบ
  5. พอมันเป็นขาวดำ เลยน่ากลัวว่ะ
    เหมือนฉากโรงพยาบาลร้างในหนังจิตจิตน่ะ

    ตอบลบ
  6. เจ๊ม้อย
    ชอบหนังสือแนวบริหารแปลจากภาษาญี่ปุ่นของเค้าอะคับ
    ไม่ทราบว่าที่นั่นมีมุมขายหนังสือพวกนี่อะป่าว

    ตอบลบ
  7. แก ชื่อเจ้น่ะ ไม้โท
    ม้อย
    please remember

    แน่นอนว่าที่สสท. มีร้านหนังสืออยู่ที่ชั้น ๑
    มาซื้อได้ ถ้าสงสัยก็โทรไปก่่อน

    ตอบลบ
  8. ต้องเลี้ยงกิ้ว ๑ มื้อถึงจะยกโทษให้

    ตอบลบ