Rating: | ★★★★ |
Category: | Movies |
Genre: | Romantic Comedy |
ดิฉันขอถามคุณผู้ชายก่อนว่า คุณรู้จักผู้หญิงแค่ไหนกัน?
(หึ หึ-เจอคำถามนี้ก็คงเดี้ยงไปตามๆ กันสินะ)
ถ้าคำถามข้างบนทำให้คุณจนใจนัก จะลองถาม Don Juan Demarco ดูไหม?
ในหนังเรื่องนี้ ดอน ฮวน เดมาร์โก (จอห์นนี่ เด็ปป์) ถูกมองว่าเป็นชายหนุ่มเสียสติเพราะผิดหวังในความรัก จนคิดฆ่าตัวตาย
ก็พี่แกเล่นแต่งตัวย้อนยุค แถมยังใส่หน้ากากเหมือนจอมโจรซอร์โรอีก
และ่เมื่อได้เขาได้คุยกับหมอแจ็ค มิตเลอร์ (มาร์ลอน แบรนโด) จิตแพทย์รอเกษียณที่กำลังตกอยู่ในภาวะ mid-life crisis เรื่องราวชีวิตรักแฟนตาซีที่คนไม่โรแมนติกรับไม่ได้ก็ค่อยๆ เผยออกจากปากของ ดอน ฮวน
หมอถามแบบคนที่ลืมไปแล้ว ว่า ‘รัก’ เป็นยังไง ว่า
ผู้หญิงคนนี้มันยังไงนักหนา ทำไมต้องถึงกะต้องตายเพื่อเธอด้วย
ดอน ฮวน ตอบด้วยการย้อนถามว่า
“Have you never met a woman who inspires you to love until your every sense is filled with her? You inhale her, you taste her, you see your unborn children in her eyes and you know your heart has last found a home. Your life begins with her and without her it must surely end.”
หมอฟังแล้วเป็นยังไงหรอ? ก็อึ้งน่ะสิ
คนดูก็อึ้งด้วย
ยุคนี้สมัยนี้ ยังมีผู้ชายที่รักผู้หญิงแบบนี้อยู่อีกหรือ?
ทัศนคติที่มีต่อความรักแบบนี้ ทำให้ ดอน ฮวน เดมาร์โก กลายเป็นนักรักตัวยงตั้งแต่อายุเพิ่งได้แค่ยี่สิบต้น ก่อนจะถูกสาวคนที่รักที่สุดหักอก เค้าผ่านผู้หญิงมาตั้ง ๑,๕๐๑ คนแน่ะ
อยากรู้เคล็ดลับหรอ?
ดอนฮวนบอกว่า เขามองเห็นความงามของผู้หญิงแต่ละคน เพราะไม่ได้มองแค่รูปกายภายนอกแล้วก็ตัดสินว่า คนนี้หน้าอกเล็กไป คนนั้นสะโพกผายไป คนนู้นขาใหญ่ไป นั่นก็พูดมากไป นี่ก็ผมหยิกไป แต่เขาจะมองลึกเข้าไปในตัวผู้หญิง จึงได้เห็นถึงความงามที่ส่งประกายออกมา ด้วยเหตุนี้ ไม่ว่าจะเป็นผู้หญิงสวย หรือแก่ สูง ต่ำ ดำ ขาว ดอน ฮวน สามารถทำให้เธอรักได้อย่างง่ายดาย
และผู้หญิงก็สามารถรักดอน ฮวน ได้อย่างง่ายดาย แถมยังหลงเอามากๆ เสียด้วย
ดิฉันก็คิดเหมือนหมอแจ็คนะ
บางทีที่ชีวิตรักของพวกเราไม่โรแมนติกนัก อาจจะเป็นเพราะเรามองโลกในแง่ที่เป็นจริงมากเกินไป มองเห็นจุดบกพร่องของกันและกันชัดเกินไป แค่นั้นไม่พอ ยังชอบหยิบเอามาพูดให้อีกฝ่ายช้ำใจ หรือไม่ก็แคร์คนรักน้อยกว่าแคร์ตัวเอง แทนที่อยู่ด้วยกันแล้วจะได้สวีตหวานแหวว กลายเป็นเอาเวลาทั้งหมดที่มีมาทะเลาะผิดใจกันซะงั้น
รู้อย่างนี้แล้ว เราน่าจะเอาวิธีของนักรักตาหวานคนนี้มาใช้กันมั่ง ถ้าจุดบกพร่องของแฟนมันเด่นชัดทิ่มลูกกะตานัก ก็ลองให้คะแนนกับข้อดีที่แฟนมีมากกว่า
ลดความเป็น perfectionist ลงสักหน่อย หันมามองแฟนเราแบบที่เขาเป็น ส่วนจินตนาการรักที่เคยมี ถ้าพบว่าหายหกตกหล่นไปตรงไหน รีบตามเก็บมาใช้
บางทีเราอาจกลายเป็น ดอน ฮวน เดมาร์โก้ สำหรับคนรักได้โดยไม่ยาก
บันทึก
-จอห์นนี่ เด็ปป์เล่นหนังเรื่องนี้ด้วยการพูดภาษาอังกฤษสำเนียงแม็กซิกัน-สแปนิช น่ารักจริงๆ เลย
-นอกจากนี้เขายังเป็นผู้ชายหน้าสวยมากๆ ถ้าจับเขียนขอบตาแบบฟังก์อาจจะดูสวยหวานแบบลึกลับกว่าสาวหลายๆ คนเสียอีก (ไม่เชื่อไปหาหนังเอ็ดเวิร์ดมือกรรไกรมาดูใหม่) ในเรื่องนี้มีบทที่ต้องปลอมตัวเป็นผู้หญิงเข้าไปอยู่ในฮาเร็ม เด็ปป์หน้าสวยจนอยากจับ
-ชอบสำบัดสำนวนในไดอาลอกหนังเรื่องนี้จัง
-เพลงประกอบหนังเพราะมาก ทั้งเพลงภาษาสเปน และเพลงเอนด์ไตเติล Have You Ever Really Loved a Woman ที่ร้องโดยไบรอัน อดัม
-ในเรื่องมีการ twist อยู่ครั้งนึง ตอนที่ดอน ฮวน ถูก ดอนญ่า อันนา สาวคนที่เขารักที่สุดในชีวิตรักทิ้ง เหตุผลมันขำมากๆ ไม่อยากบอกตอนนี้ ลองไปหาเช่าหนังเรื่องนี้มาดูแล้วกัน
ชอบเรื่องนี้เหมือนกันค่ะ
ตอบลบแต่เวลาผ่านไป ...
ทำให้เรียนรู้อีกบทหนึ่งของความรักว่า
.. เมื่อความหวานหมดไป ความมั่นคงจะเข้ามาแทนที่
แย่จัง
ตอบลบดิฉันไม่เคยเรียนไปถึงบทนั้นเลยค่ะ
T-T
จำได้ว่า ไม่เคยเจอเลยทั้ง ความหวานและความมั่นคง
ตอบลบหนังเรื่องนี้มีให้เช้าทั่วไปรึเปล่าคะพี่ม้อย หรือต้องเฉพาะร้านหนังแนวอย่างร้านเฟม
ตอบลบพี่ได้มาจากกระบะดีวีดีราคาพิเศษอะค่ะ น้องปิ๋ม
ตอบลบเชื่อว่าน่าจะหาได้ตามร้านเช่าแผ่นทั่วไป
แต่ถ้าหาไม่ได้ บอกพี่นะ
"คุณสมบัติเพียงข้อเดียวที่ทำให้ผมชอบผู้หญิงคนนั้นคือ คุยกันรู้เรื่อง"
ตอบลบ............................................................................(Proenemy)
ขอบคุณนะพี่ม้อย สำหรับข้อคิดจากหนังเรื่องนี้
ตอบลบเอิ่ม...
ตอบลบมีนัยยะแอบแฝงไรหรือป่าวแก??
“Have you never met a woman who inspires you to love until your every sense is filled with her? You inhale her, you taste her, you see your unborn children in her eyes and you know your heart has last found a home. Your life begins with her and without her it must surely end.”
ตอบลบอาจจะเคยมีจริงแบบเมาๆงงๆมึนๆนะ แบบว่าใช้จินตนาการไร้ขอบเขตจำกัดเกินความเป็นจริง...
อื้มมมม...ไม่ค่อยมีเป็นตัวๆเป็นๆอ่ะ มีแต่คิดเองคนเดียว...ข้างเดียว เข้าใจไปเอง
จริงๆความรักเป็น"ทักษะ" "trial & error & practice" เวลาเปลี่ยนไป ความคิดจิตใจ ความต้องการก็ย่อมเปลี่ยน
จุดมั่นคงน่าจะมาจากการที่เราก้าวไปพร้อมกันเรียนรู้การเปลี่ยนแปลงของกันและกันมั้ง ..
แต่ในชีวิตไม่เคยมีเหมือนกันอ่ะ ไม่ค่อยมีคนเข้ามาให้ฝึกด้วย เฮ้อ
ม้อยว่าไอ้ความรู้สึกแบบ...“Have you never met a woman who inspires you to love until your every sense is filled with her? You inhale her, you taste her, you see your unborn children in her eyes and you know your heart has last found a home. Your life begins with her and without her it must surely end.” ...เนี่ย
ตอบลบมันเป็น Once in a Lifetime อะค่ะพี่จุ๊บ
แล้วมันจะเกิดขึ้นในจังหวะที่เหมาะสม (ไม่บ่อยนัก) ในบางสถานการณ์ที่มันพร้อมจะรู้สึกอย่างนั้น
เพื่อไม่ให้งง จะยกตัวอย่างของตัวเองให้ฟัง
ตอนอายุ ๒๓-๒๔ ม้อยเคยรู้สึกหายใจเข้า-หายใจออกเป็นผู้ชายคนนึง
(คนที่เจ๊เค้าถามถึงน่ะแหละ) มันเป็นอย่างนั้นจริงๆ นะพี่จุ๊บ รู้สึกว่าเราเกิดมาเพื่อรักเค้าน่ะ
มองเห็นหมดเลยว่าถ้าใช้ชีวิตกับเค้าจะเป็นยังไง ถ้ามีลูกด้วยกันแล้วจะเป็นยังไง เราจะดูแลเค้ายังไง ชีวิตเราจะเป็นยังไง
แต่พอรถไฟชีวิตพาเราผ่านสถานีนั้นมา วิวสองข้างทางมันก็เปลี่ยนไปนะคะพี่
เหมือนว่า กว่าจะถึงสถานีใหม่มันนานแสนนาน ผู้โดยสารเลยมีเวลาคุยกับตัวเองนานขึ้น
กว่าจะถึงสถานีใหม่ ก็ทำความช่างคิด-ช่างฝัน ความอ่อนไหวในดวงตาหายไประหว่างทางซะงั้น
ป.ล. ไอ้ความคิดแบบนี้ มีคนเดียวไม่น่าจะแปลกหรอกค่ะพี่ ม้อยว่าถ้าคนสองคนมีพร้อมกันจะเป็นเรื่องน่ากลัวมากๆ นะคะ
ป.ล. ไอ้ความคิดแบบนี้ มีคนเดียวไม่น่าจะแปลกหรอกค่ะพี่ ม้อยว่าถ้าคนสองคนมีพร้อมกันจะเป็นเรื่องน่ากลัวมากๆ นะคะ
ตอบลบ..........
อืมไม่รู้ว่าคนที่อยู่ด้วยกันนานไปแล้ว อารมณ์จะไปทางไหนเนอะ..แต่พี่สาวพี่เป็น idol case เลย รักกันมาตั้งแต่มัธยมแต่งงานมีลูกจนปัจจุบันอายุ 37 ก็ยังรักกันหวานชื่นอบอุ่น ช่วยกันคิดช่วยกันทำ ช่วยกันพัฒนาตัวเอง สามัคคีกันมากๆ ...โชคดีที่เป็นคนเปลี่ยนแปลงตัวเองในทางบวกตลอดเวลาทั้งคู่ mature มากๆ
หรือว่าคนเราต้องอยู่กับการใช้ชีวิตบนเหตุบนผลเนอะ ...ถ้าอารมณ์ติสต์กระเจิงนี่จะเป็นชีวิตแบบไหนนะ นั่งอยู่กันคนละมุมรึป่าว ไม่รู้เฮะ...
ไอ้เรื่องชีวิตรักชีวิตสมรสนี่ น่าจะของใครก็ของใครนะคะพี่จุ๊บ
ตอบลบมีไอดอลกันได้ แต่คงจะก๊อปกันลำบาก
คนเราต่างกัน มีปัญหาก็ไม่เหมือนกัน
แต่ถ้าใช้ชีวิตคู่บนพื้นฐานของความรักความเข้าใจ
ม้อยว่ายังไงก็อยู่กันได้นะพี่
(อันนี้ก๊อยังไม่เคยลองเหมือนกัลล์)
นั่นดิ เห็นด้วยล้านเปอร์เซ็นต์ มันเป็นของเฉพาะตัว Tailor Made มากๆ
ตอบลบของพี่คงต้องเลือกคนที่เข้าใจกันสื่อสารกันได้จริงๆอ่ะ พูดแล้วเศร้า คนที่คุยกันแล้วคลิกสบายใจเป็นที่ปรึกษาให้เราได้ก็เป็นคนของคนอื่นอ่ะ บ้างก็มีแฟนบ้างก็มีคู่หมั้นบ้างก็มี partner
บางทีการสื่อสารกันเข้าใจก็สำคัญ เพราะพี่เคยมีแฟนขี้ประชด แนวเหน็บๆพูดลอยๆไม่พูดตรงๆไม่เผชิญหน้า พูดแบบไม่ใช้เหตุผลอารมณ์ติสต์มากๆ ไม่เคยได้ยินคำขอบคุณ ขอโทษ เสียใจ จากปากเค้าเลย เราก็เสียใจเสียสติเหมือนกัน จริงๆตอนนั้นเค้าอาจจะรู้สึกเสียใจเหมือนกันแต่แสดงออกไม่เป็นก็ได้ ไม่รู้จะจัดการสถานการณืยังไง เค้าอาจจะอยากบอกว่าขอโทษนะชั้นไม่เคยรักเธอ ชั้นไม่เข้าใจเธอเลย แต่ก็ไม่พูดตรงๆ เราก็บ้าโทรตามอยากให้เค้าพูดให้จบให้รู้เรื่อง จบแบบได้พูดกันจนเข้าใจความคิดกันสองฝ่ายแต่จริงๆเขาไม่ใช่คนที่มีทักษษะการสื่อสารที่ตรงกับเรา พื้นฐานของหลักการใช้ชีววิตก็เป็นคนละแบบ
แต่ทุกวันนี้เค้ามีความสุขกับคนที่ใช่ของเค้า เค้ามีวิถีชีวิตแบบเค้าแล้วจ้ะ เราก็ยินดีด้วย เพราะเราสองคนต้องเดินกันคนละทางอยู่ดี แต่น่าเสียดายที่ไม่ได้กลับมาพูดคุยกันได้อีก เพราะจริงๆเค้าก็เป็นคนน่ารักที่มีอะไรดีๆคนนึง
เห็นด้วยกับพี่จุ๊บค่ะ
ตอบลบอดีตแฟนบางคนน่ะ น่าเสียดายมาก ถ้าไม่ได้คบกันต่อไป
ม้อยว่าการเกิดความยินดีเมื่อแฟนเก่าได้ดีในชีวิตนี่ มันเป็นอะไรที่เป็นเหมือนพัฒนาการขั้นสำคัญนะคะพี่จุ๊บ
เป็นผู้ใหญ่มันดีอย่างนี้เองเนอะ
ความสุขใจมาเยือนเมื่อวัยสามสิบ..ห้า
ตอบลบ"รู้สึกหายใจเข้า-หายใจออกเป็นผู้ชายคนนึง มันเป็นอย่างนั้นจริงๆ รู้สึกว่าเกิดมาเพื่อรักเค้า
ตอบลบมองเห็นหมดเลยว่าถ้าใช้ชีวิตกับเค้าจะเป็นยังไง ถ้ามีลูกด้วยกันแล้วจะเป็นยังไง เราจะดูแลเค้ายังไง ชีวิตเราจะเป็นยังไง..."
พี่ ผู้หญิงคนนั้นเคยบอกผมแบบนี้เลยว่ะพี่
...
บัดซบเอ๊ย
ตอบลบคนไหนวะ?
แต่ช่างมันเหอะ
ตอบลบแกก้อแค่รักแรกของเค้า
รักแรก มันไม่ได้แปลว่ารักนิรันดร์หรอกนะโว้ย
แค่ลืมไม่ลงเท่านั้นแหละ
ฮ่าฮ่าฮ่า
หึหึ ความรักคือความรัก ไม่มีคำอธิบาย
ตอบลบเพราะถ้าอธิบายไป ความหมายมันก็ผิดเพี้ยนไปเรื่อยๆ
ไม่ต้องการคำอธิบาย
ตอบลบแต่ความรักต้องการความเข้าใจใช่ไหม?
เคยดูหนังเรื่องนี้นานมาแล้วครับ ตั้งแต่ตอนอย่ ม.สอง เลยจำไม่ได้ แล้วอะคับ
ตอบลบสงสัยต้องไปหามาดูอีกรอบ