สีสันของความหลากหลาย

น้องเขาบอกว่าแม่ทำให้

เพื่อนเอ๋เพิ่งเล่าเรื่องที่เธอไปเยี่ยมโรงเรียนศึกษาสงเคราะห์ อำเภอเชียงดาว จังหวัดเชียงใหม่
เลยนึกถึงภาพชุดหนึ่งที่ยังหาโอกาสใชว์ไม่ได้สักที
ไม่ใช่เพราะภาพมันไม่สวย ไม่ชัด
เพราะในความรู้สึกของเจ้าของความทรงจำ คือดิฉันเอง
สิ่งที่เห็นคือความสวยงาม
คือความประทับใจจากความพยายามและตั้งอกตั้งใจของเด็กกลุ่มหนึ่ง

แม้เด็กเหล่านี้ไม่โอกาสทัดเทียมกับเด็กไม่น้อย ในวัยเดียวกัน ซึ่งมีพ่อแม่พร้อมหน้า มีข้าวกินอิ่มหนำ มีโรงเรียนดีๆ ไป เด็กๆ ที่เกิดมา แล้วก็โตขึ้นโดยไม่ถูกตั้งคำถาม ว่าเด็กคนนี้มีสิทธิ์เข้าเรียนไหม เรียนจบ ป.๖ แล้วจะได้รับวุฒิบัตรหรือเปล่า

แต่เขาไม่ได้นั่งงอก่องอขิงกับโชคชะตา เพราะเขายังโชคดี ได้เข้าโรงเรียน และมีครูดีๆ ที่พร้อมจะสอนให้เขารู้เท่ากับเด็กในเมือง

เด็กๆ เหล่านี้มาจากโรงเรียนศึกษาสงเคราะห์แม่จัน จังหวัดเชียงราย
ได้รับเชิญให้มาโชว์การแสดงให้แขกผู้มีเกียรติจากกรุงเทพฯ ทุกคนฝึกซ้อมมาอย่างดี
พวกเขาแต่งตัวสวยงาม โชว์การแสดงอย่างสุดความสามารถ

คืนนั้นแขกผู้มีเกียรติและเจ้าภาพร่วมกันสนับสนุนทุนการศึกษาของพวกเขาไปไม่น้อย

แม้ไม่มีส่วนสนับสนุนในจุดนี้ แต่ในฐานะผู้สังเกตการณ์ ดิฉันรู้สึกประทับใจ และภาคภูมิใจในตัวเด็กๆ เหล่านี้แทนครูของพวกเขาจริงๆ่