กินเอ็มเคกับลูกหมู

พักนี้เข้าเอ็มเคบ่อย

แต่เดิมคิดว่าวันนี้จะได้กินเอ็มเคที่เซ็นจูรี่ (อีกแล้ว) กับเพื่อนก๊กอมรินทร์คบก๊วน คือมีีนังปลาน้อยกับพี่ปุ๊กด้วย
ปรากฏว่าพี่ปุ๊กต้องไปตรวจร่างกายที่โรงหมอ ส่วนนังปลาน้อยก็มีกิจอันไม่เปิดเผย

สรุปความ ดิฉัน (โสด) จึงต้องกินเอ็มเคกับครอบครัวหมูแทน

หลังจากกินกันอย่างเมามัน ทั้งของคาวของหวาน ทั้งหนุกหนานและเลอะเทอะจนพนักงานเอ็มเคอ่อนใจแ้ล้ว เราก็็พากันไปเยี่ยมพี่ปุ๊กที่บ้าน

ไม่ได้เจอกันนานแล้ว พี่ปุ๊กไม่สบายเป็นอะไรไป ไหนขอเยี่ยมหน่อย

ขึ้นรถปุ๊บลูกหมูก็หลับป๊อก ผู้ใหญ่นั่งคุยกันเสียงดังก็ไม่สนใจ กระทั่งตอนลากลับ หนูก็ยังไม่ตื่น สงสัยจะเหนื่อยจริงๆ

อุุตส่าห์เตรียมกล้องไปดิบดี เมมโมรีการ์ดก็ซื้อใหม่ซิงๆ กะถ่ายรูปลูกหมูที่ไม่ได้เจอกันตั้งหลายเดือนเต็มที่ แต่แบตเตอรี่เจ้ากรรมดันหมด
(ชักมีน้ำโหแล้วสิ)

งานนี้เลยต้องพึ่งคุณมาโนช

อัลบั้มนี้รูปเยอะหน่อย แต่ตัดใจเลือกไม่ได้ ลูกหมูเค้ากำลังน่ารักจริงๆ

ตอนนี้อายุสองขวบกับเดือนเศษๆ เริ่มไปโรงเรียนแล้ว
เลยอยากให้พี่ป้าน้าลุงได้เห็นกันว่าหลานเรามันกำลังโตขึ้นเรื่อยๆ ทุกวันๆ
ถ้าไม่รีบไปหา อีกหน่อยลูกหมูไม่ยอมให้หอมแก้มบานๆ เพราะเขิน จะมาบ่นไม่ได้นะเออ



ป.ล. ๑ ถ่ายมายังไงโชว์อย่างนั้นเลย ไม่ได้รีไซส์และไม่ได้แต่งสี
ลูกหมูหน้าใสมากๆ กำลังใสสด ไร้เดียงสา น่ากลั่นแกล้งสุดๆ
ป.ล. ๒ จากนี้ไปของดกินเอ็มเค ๖ เดือน เนื่องจากเบื่อมาก ถึงมากที่สุด